باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
مسلما چنين احساسي وجود ندارد، چون در صورت وجود اين احساس نقص بر خدايي است و شان خدا از اين مسائل پاک است و با اين خصوصيات نمي تواند جايگاه خداوندي داشته باشد، چون خداوند کمال محض است و نقص و ضعفي در آن راه ندارد.
خدا در حديث قدسي مي‌فرمايد:
کنت کنزاً مخفياً فابت ان اعرف فخلقت الخلق لکي اعرف؛ من گنجي پنهان بودم، خواستم شناخته شوم، لذا بندگان را آفريدم تا شناخته شوم.
اگر درست به اين گفتار خداوند توجه شود، علت ايجاد انسان کاملاً آشکار مي‌گردد و ديگر نيازي به شرح و بسط ندارد.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
بحث هدف خلقت مستقل از بحث هدف زندگي است در بحث هدف خلقت پيرامون هدف فاعل و هدف فعل بايد بحث شود ولي با توجه به اين که به نظر مي رسد سؤال شما از هدف زندگي انسان است (به خصوص با نظر به ادامه سؤال شما) ما پاسخ را بر همين اساس سامان داده و به اين پرسش مي پردازيم که هدف زندگي انسان چيست؟
در پاسخ به اين پرسش ابتدا بايد به چند نکته توجه کرد:

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
بزرگوار اين سوال شما دو سوال تحت خودش دارد:
الف: آيا شفاعت خواستن از انبياء و صالحين و توسل به آن‌ها شرک است ؟
پاسخ :
تعريف شفاعت نزد اهل لغت
خليل بن احمد فراهيدي‌ ( متوفي 150 ) در کتاب العين مي فرمايد : الشافع : الطالب لغيره ، وتقول استشفعت بفلان فتشفع لي إليه فشفعه في . والإسم : الشفاعة . واسم الطالب : الشفيع .
کتاب العين ج 1 ص 260 .

شافع يعني کسي که از غير خودش طلب شفاعت مي کند و مي گويد نزد فلان شخص واسطه و شفيع من باش . اسم مصدر ( حاصل و نتيجه مصدر ) آن شفاعت است و کسي را که طلب شفاعت مي کند شفيع مي نامند .