قناعت در لغت: قناعت اكتفاء كردن به مقدار ناچيزي از وسايل زندگي (در حد نياز و ضرورت است).[1]

قناعت در اخلاق: قناعت ضد صفت حرص است. ملكه‎اي (صفتي كه در جان انسان رسوخ كرده و تثبيت شده است) كه باعث مي‎شود كه آدمي به قدر حاجت و ضرورت اكتفا كند و براي كسب مال زياد، زحمت نكشد. قناعت از جمله صفات نيكوست كه بسياري از فضائل به آن منوط مي‎شود بلكه راحت دنيا و آخرت به آن مربوط مي‎گردد.[2]

به پادشاهي عالم فرو نيارد سر اگر زسرّ قناعت خبر شود درويش

سعدي مي‎فرمايد:

قناعت كن اي نفس بر اندكي كه سلطان و درويش بيني يكي

آثار قناعت:

دخترم؛ درست است که انسان مؤمن اهل پاکی و طهارت هست و باید از چرک و آلودگی پرهیز کند ولی نباید در این موضوع و کلاً هر موضوع دیگر پا از حدود تعادل فراتر گذارد و به سمت و سوی افراط یا تفریط سوق داده شود.
بنابراین شما حتماً حتماً تلاش کنید در این زمینه بیش از حدّ لازم حسّاس نشوید و با کنجکاوی به اطراف و جوانب خود تجسس نکنید! زیرا همانگونه که پرهیز از نجاسات واجب هست تحقیق و تجسّس و تفحّص واجب نیست و به عکس منع شده است.
بنابراین عزیزم شما همه امور خود از قبیل طهارت و نیز اعمال عبادی را بطور معمول و مثل بقیه انجام دهید. یاحقّ.

اگر در بین نماز متوجه شد و وقت وسعت داشته باشد باید نماز را بشکند و لباس پاک بپوشد و نماز را بخواند. و اگر وقت تنگ باشد بدون شکستن نماز باید لباس نجس را از تن خارج کند و اگر پس از نماز متوجه شد نماز باطل است و باید با لباس پاک نماز را اعاده کند.

جواب : ۵ قسم
۱ – واجب : حکمی است که حتماً باید آن را انجام داد و ترک آن گناه است. به طور خلاصه ، واجب عبارت
است از آنچه که ترک آن جایز نیست مثل وجوب نماز و روزه.
-۲ مستحب : کاری است که انجام دادن آن پسندیده و بهتر است و موجب رضای خدا و صلاح خود انسان و
موجب ثواب آخرتی می شود. بطور خلاصه مستحب (مندوب) عبارت است از آنچه که فعل آن برتری دارد
مثل سلام کردن
-۳ حرام: کاری است که نباید آن را انجام داد و انجام آن گناه و موجب عذاب آخرتی می شود . بطور خلاصه
حرام عبارت است از آنچه که فعل آن جایز نیست. مثل شراب خوردن و دروغ گفتن