در واقعه عاشورا سر مقدس امام حسین (ع) چه آیات و سوره های از قرآن کریم تلاوت می نمود

پاسخ: آياتي وجود دارد که دربارة حضرت امام حسين‌نازل شده است‌. همچنين آياتي هست که بر اساس نقل مورخان و محدثان‌، سر مبارک امام حسين‌آن آيات را بعد از شهادت و بر بالاي نيزه تلاوت مي نمود. برخي از آيات سوره کهف از اين آيات است‌. در روايتي از زيدبن ارقم آمده است‌: سر مبارک حضرت امام حسين‌را در حال خواندن قرآن ديدم اَم حَسِبت‌َ اَن‌َّ اَصحـَب‌َ الکَهف‌ِ والرَّقيم‌ِ کانوا مِن ءايـَتِنا عَجَبـا; (27)آيا گمان کردي اصحاب کهف و رقيم از آيات عجيب ما بودند. موي بر تنم راست شد و گفتم‌. اين ماجرا عجيب‌تر از جريان اصحاب کهف است‌. (28) آيات ياد شده درباره داستان اصحاب کهف است‌.
از پيام‌هاي مهم اين داستان آن است که ماندن مردم در دنيا و اشتغالشان به جمع‌آوري ثروت و به دست آوردن مقام و رياست با هر ظلم و جنايتي به خواب اصحاب کهف مي‌ماند که بعد از سيصدونه سال گمان مي‌کردند فقط يک يا نصف روز خوابيده‌اند. خداوند آن‌ها را به زودي از اين خواب سرمستانه دنيوي بيدار مي‌کند و از نحوه و مدت توقفشان سؤال مي‌کند که آن‌ها هم همين پاسخ را خواهند داد; کأنّهم يوم يرون ما يوعدون لم يلبثوَّا إلاّ ساعة مِّن نّهار; (29)آن روز که آن وعده‌اي را که به آن‌ها داده شد بنگرند، پندارند که جز به قدر ساعتي از روز در گور درنگ نکرده‌اند. (30) امويان نيز پس از کشتن حضرت امام حسين‌سرمست از پيروزي بودند و گمان مي‌کردند که بعد از اين به راحتي بر اريکه قدرت خواهند ماند اما حضرت با تلاوت اين آيات و آيات ديگر مانند: فسيکفيکهم اللّه و هو السّميع العليم‌; (31)و به زودي خداوند دفع شر آن‌ها را از شما مي‌کند و او شنونده و داناست‌. و سيعلم الّذين ظلموا أي‌ّ منقلب ينقلبون‌; (32)و به زودي آنان که ستم کردند مي‌دانند که بازگشتشان به کجاست‌. ، فهماندند که اين توقف بسيار کوتاه است و به زودي خداوند شر آن‌ها را دفع و به حساب آن‌ها رسيدگي خواهد کرد. يک پرسش ديگر:اينکه گفته مي شود در شب عاشورا و در يکي از چادرها که حمام مانند بوده است اصحاب و ياران امام حسين در آن غسل شهادت انجام دادند و چون غسل مي بايست با آب انجام شودبا اين مطلب که فرداي آن روز عطش تمام ياران امام را فرا گرفته بود متضاد به نظر مي رسدلطفا توضيح دهيد. در اين که امام حسين(ع) و يارانش در کربلا از روز هفتم ماه محرم تا بعد از ظهر عاشورا، با مشکل آب مواجه شدند ترديدي نيست و منابع و مآخذ تاريخي و روايي به روشني اثبات مي کند که نيروهاي عمربن سعد مأموريت يافتند که حسين بن علي و يارانش رادر مضيقه قرار بدهند و مانع آوردن آب به خيمه ها بشوند و نيروهايي را در اطراف فرات مستقر کردند تا اصحاب امام حسين(ع) نتوانند از فرات آب بردارند. در غير روز عاشورا امام و يارانش به سختي آب تهيه مي کردند ولي روز عاشورا مشکل آب بسيار جدي شد و حتي امام حسين(ع) وقتي که خود را به آب رسانيد و خواست آب بخورد ، در همان لحظه حصين بن تميم به سوي آن حضرت تير پرتاب کرد و در نتيجه نتوانست آب بخوردو امام حسين و يارانش روز عاشورا همه با لب تشنه به شهادت رسيدند و اگر روايت و يا تاريخي بر خلاف اين باشد ، نمي توان آن را در برابر اين همه روايات که مي گويند امام حسين و يارانش همه با لب تشنه شهيدند، پذيرفت. بلکه همه روايات مي گويد: امام حسين ويارانش با لب تشنه به شهادت رسيدند و اين منافات ندارد با اين مطلب که امام حسين و يارانش در آن روز ها و حتي شب عاشورا آب تهيه کرده باشند. البته در اين هم ترديدي نيست که امام و ياران و خاندانش در آن روزها آب تهيه مي کردند. و چنين نبود که در آن سه روز کسي آب نخورده باشد و اگر در آن سه روز و در آن هواي گرم کسي سه روز آب ننوشد مي ميرد و نمي تواند دوام بياورد ولي با اين حال روز عاشورا امام حسين و يارانش نتوانستند آب بنوشند و همه تشنه به شهادت رسيدند.
براي مثال به برخي از مآخذ و منابع روايي و تاريخي اشاره مي کنيم: امام سجاد عليه السلام فرمود: «و قد منع ابي من الماء الذي کان مطلقا للسباع و الوحوش». (33) پدرم را از آبي که براي درنده ها و حيوانات آزاد بود، منع کردند
2. عبيدالله بن زياد به عمر بن سعد نوشت: اي عمر بن سعد ! بين امام حسين و آب حايل شو، کار را بر او سخت بگير و نگذار حتي يک قطره آب بنوشد. وقتي که اين نامه رسيد ، عمرو بن سعد ، عمر بن حجاج را با پانصدنفر سواره مأمور کرد تا مانع برداشتن آب از فرات شوند و از هفتم ماه محرم امام حسين (عليه السّلام) و يارانش ديگر نتوانستند به راحتي آب به دست بياورند. (34)
3. امام جعفر صادق(ع) فرمود: امام سجاد چهل سال براي پدرش امام حسين(ع) گريه کرد و هروقت براي او آب مي آوردند مي گريست و مي فرمود: پدرم را تشنه به شهادت رساندند. (35)
4. وقتي که حضرت ابوالفضل به ميدان مي رفت امام حسين فرمود: براي اين بچه ها کمي آب بياور. (36)اين مي رساند که روز عاشورا حتي در خيمه ها براي بچه ها هم آب نبوده است
5. علي اکبر پس از کمي جنگ به خيمه ها آمد و گفت: عطش مرا از پاي درآورده است. (37)
6. روز عاشورا امام حسين و ابوالفضل (عليهما السّلام) با هم براي آوردن آب به سوي فرات رفتند ولي نيروهاي عمر بن سعد مانع شدند و آنان نتوانستد آب بياورند . (38)
7. امام حسين(ع) تلاش مي کرد آب به خيمه ها بياورد ولي شمر گفت: نمي گذارم آب برداري مگر اينکه کشته شوي . (39)اين مي فهماند که اما م روز عاشورا، تلاش مي کرد به خيمه ها آب بياورد و در خيمه ها مشکل آب وجود داشته است
8. در روايتي آمده است که امام حسين (ع) خود را به آب رسانيد ولي وقتي خواست بخورد ، حصين بن تميم با تير آن حضرت را مورد هدف قرار داد و نتوانست آب بخورد. (40)اين مي رساند که دشمن مراقب بود که آن حضرت آب نخورد تا زودتر از پاي درآيد
9. يکي از نيروهاي عمر بن سعد گفت : اي حسين بن علي! آيا آب فرات را مي بيني به خدا سوگند نمي گذاريم يک قطره از آن بنوشي تا بميري. امام حسين دست به آسمان بلندکرد و گفت: خدايا! او را با تشنگي بکش. دعاي امام در حق او قبول شد و او تشنه شد ، از اسبش افتاد ومرد. (41)
10. يزيد بن حصين از ياران امام حسين به نيروهاي عمر بن سعد گفت: اي مردم! اين آب فرات است ، سگها و خنزيرها از آن مي خورند و شما نمي گذاريد فرزند پيامبر از آن استفاده کند، آيا اين انسانيت است؟ گفتند: سوگند به خدا حسين بايد تشنه بميرد. (42)
11. عبدالله بن حصين ازدي با صداي بلندگفت:اي حسين بن علي! آيا آب فرات را مي بيني که همچون آسمان آبي صاف است ، به خدا سوگند يک قطره از آن نخواهيد نوشيد تا از تشنگي بميريد. (43)
12. حر بن يزيد به نيروهاي عمربن سعد گفت: «...و شما امام حسين ، اصحاب ، زنان و کودکان او را از آب فرات منع کرديد در حالي که از آن آب يهوديان ، مسيحيان ، زرتشتيان مي خورند و خوکها و سگ هاي عراق در آن فرو مي روند. اي مردم! بدانيد که تشنگي آنها را از پا درآورده است..» . (44)
12. حر بن يزيد به نيروهاي عمربن سعد گفت: «...و شما امام حسين ، اصحاب ، زنان و کودکان او را از آب فرات منع کرديد در حالي که از آن آب يهوديان ، مسيحيان ، زرتشتيان مي خورند و خوکها و سگ هاي عراق در آن فرو مي روند. اي مردم! بدانيد که تشنگي آنها را از پا درآورده است..» . (45) نتيجه آن که دشمن به طور جدي مانع آوردن آب بود و آنان چون امام را در محاصره داشتند ، مي توانستند آن حضرت را از آب محروم کنند وچنين هم کردند .توجه به اين نکته داشته باشيم که قصد دشمن اين بود امام ويارانش را بکشد و اثري هم از اين جنايت در تاريخ نماند.قلمها در دست آنها بود و هر جور مي خواستند مي کردند . حقايق را وارونه نشان مي دادند و تلاش مي کردند حادثه کربلا يک حادثه ساده قلمداد کنند بسياري از ستم هايي را که در کربلا بر اهلبيت امام حسين(ع) رفت ننوشتند و نگفتند. جنايات بني اميه در کربلا بيش از اين هايي است که الان در دسترس داريم. آيت الله مطهري در حماسه حسيني آورده است که مسئله تشنگي امام حسين(ع) از مسلمات است و يک مسأله يقيني و قطعي است (46)و با تهيه آب در شب عاشورا و غسل کردن و وضو گرفتن، اين مشکل بر طرف نشد و آنان در روز عاشورا تشنه به شهادت رسيدند. (47)