چرا امام رضا(علیه السلام) نام دخترشان را عایشه گذاشتند؟

متن سوال: 
با سلام و خسته نباشيد خدمت شما چرا امام رضا(عليه السلام) نام دخترشان را عايشه گذاشتند؟

سلام وقت شما بخير مدرک معتبري دال بر وجود شخصي به نام عايشه در ميان فرزندان امام رضا (ع) وجود ندارد ؛ قول مشهور و قريب به يقين اين است که امام رضا (ع) تنها يک فرزند داشته و آن هم امام جواد (ع) است ، اقوال ديگر ، مختلف بوده و بيشتر ، از منابع اهل سنت نشأت گرفته اند که البته در بيشتر آنها ، ذکري از عايشه نيست. ضمن آنکه بسياري از منابع تنها يک فرزند يعني امام جواد(عليه السلام) را براي امام رضا(عليه السلام) ذکر کرده اند: شيخ مفيد در الارشاد مي فرمايد : و مضي الرضا بن موسي عليه السلام ولم يترک ولداً نعلمه الا ابن الامام بعده ابا جعفر بن محمد علي عليهما السلام و کانت سنه اليوم وفاه ابيه سبع سننين و اشهراً [?] يعني امام رضا (ع) از دنيا رفت و تا آنجا که ما مي دانيم فرزندي از او جز حضرت امام محمد تقي باقي نمانده بود و در روز وفات امام رضا (ع) سن شريف او هفت سال و چند ماه بود. ابوجعفر محمد بن جرير بن رستم طبري از علماي قرن چهارم مي گويد: تنها فرزند آن حضرت امام محمد تقي بوده است. [?] و ابن شهر آشوب در مناقب ج ? ص ??? مي گويد: و ولده محمد الامام فقط تنها فرزندش امام محمد تقي (ع) بوده است. حال برفرض وجود چنين نامهايي براي فرزندان ائمه(عليهم السلام) بايد عرض کنيم: نام گذاري بچه هاي امامان به اين اسم‌ها نه منع عقلي دارد و نه منع شرعي چون اين اسامي معاني بد و شرک آلودي ندارند که امامان و يا شيعيان نتوانند براي بچه‌هاي شان از آنها استفاده کنند. و اينکه برخي از انسانهاي منفور داراي اين اسمها بوده و يا هستند دليل نمي شود که کسي ديگري نبايد آنها را روي بچه هاي شان بگذارند. چه بسا انسانهاي نا باب هستند که اسم شان محمد ،‌حسن‌،‌ علي ،حسين و امثال اينها مي‌باشد ولي ناباب بودن آنها دليل بدي اين اسامي نمي شود تا انسانهاي خوب نتوانند از آن اسامي براي خود شان استفاده کنند. و نيز اسم گذاري به اين نامها دليل بر محبت و دوستي نامگذار با کساني که قبلا اين اسامي را داشته اند نمي‌باشد مگر اينکه خود اظهار کرده و علت نام گذاري را بيان کرده باشد چنانچه که در استفاده از اسامي پيامبران و امامان اين علت در ميان مسلمانان رايج مي‌باشد. اما مجرد اسم گذاري دليل بر اين علت نيست. وجه نام گذاري بچه هاي امامان و يا اصحاب امامان معصوم اين است که اين نامها در آن زمان رايج بوده است و بر خلاف امروز که اين اسامي حساسيت برانگيز و نشان دهنده‌ي نوع مذهب و تفکر افراد است در آن زمان ها چنين نبوده و حتي تا قرن ها اين اسامي در ميان آنها و از جمله شيعيان رواج داشته است و کسي با اين نام ها حساسيت نداشته است. اگر به کتب رجالي شيعه از جمله معجم رجال الحديث مراجعه کنيم، اين اسامي را در ميان شيعيان و حتي ياران نزديک ائمه ـ عليهم السلام ـ به صورت فراوان مي بينيم و علت آن اين بوده است که نامگذاري خلفاء و يا هر فرد ناصالحي به يک اسمي، عيبي براي آن اسم محسوب نمي شود. پي نوشتها: [?]. لارشاد، ج ?، ص ???، چاپ مؤسسه آل البيت. [?] دلائل الامامه، ص ???، ناشر منشورات رضي، قم، چاپ ????

نوع سوال: 

پربازدیدترین ها