با سلام .پسری 3 ساله دارم و خودم فرهنگی ام و پسرم پیش مادربزرگش می ماند پسرم فوق العاده ناسازگار است و با همسن و سالهایش بلد نیست بازی کند و مرتب گریه میکند .....؟

متن سوال: 
با سلام .پسری 3 ساله دارم و خودم فرهنگی ام و پسرم پیش مادربزرگش می ماند پسرم فوق العاده ناسازگار است و با همسن و سالهایش بلد نیست بازی کند و مرتب گریه میکند و در ضمن متاسفانه هر جا فحش بشنود فورا در ذهنش ضبط کرده و تکرار میکند. لطفا مرا راهنمایی کنید؟

با سلام خدمت شما پرسشگر درپاسخ به سوال شما مبنی برناسازگاری کودک گفتنی است : عواملی مثل سن فرزند ، حالات عصبی ، امر و نهی های بی مورد و بیش از حد ، تنبیه بدنی ایشون. هر کدام از این عوامل می تونه بر لجاجت ایشان بیفزاید و تأثیرگذار باشه . در درجه اول باید این نکته را تأکید کنم که سن 3 تا 6 سال سن لجاجت وناسازگاری کودک است به خاطر ویژگیهای رشدی وی بروز می کند و اصلاً نمی توان گفت او دچار اختلال رفتاری شده . در صورتی که در این مرحله درست با کودک رفتار شود این ویژگی کودک با افزایش سن کم کم کاهش و یا محو می شود . علت ناسازگاری در این سن رشد منِ کودک است و می خواهد خود و محیطش رو بشناسد . کودک در این زمان به رشد کامل شناختی نرسیده و نمی تونه تعادلی بین خودشناسی و ارتباط اجتماعیش برقرار کنه به همین دلیل رفتارهای نافرمانی وی به عنوان لجاجت وناسازگاری برای دیگران تلقی می شود . در این سن این نکته مهم است که گرچه کودک توان خوب صحبت کردن را داشته باشد اما صحبت ها و منطق بزرگترها رو خوب درک نمی کند بنابراین دست از خواسته خود بر نمی دارد و صحبت های منطقی والدین نیز نمی تواند کمک موثری بکند چون کودک از خواسته خود دست برنمی دارد . والدین باید خواسته های منطقی کودک و آنهایی را که ضرری ندارد اجابت کنند و خواسته های بی منطق و خطرناک او را خیلی قاطع ولی آرام وروشمند رد کنند . در اینجا این نکته حائز اهمیت است که اگر والدین با تمام خواسته های کودک مخالفت کنند و یا با پرخاش و ستیزه جویی دائم با او مخالفت کنند ممکن است این لجاجت در کودک تثبیت شود و در آینده اختلال رفتاری لجاجت رو در کودک شکل دهد . در اینجا این نکته قابل ذکر است که بی محلی در موقعیت های لجاجت کودک می توان این رفتار را کاهش دهد . چنانچه در برابر لجاجت کودک لجاجت بورزید ، خشونت نشون بدید(تنبیه) و بخواهید با سرسختی کودک دست از لجاجتش بردارد فایده ندارد که بماند این رفتار را در او تثبیت می کنید. تشویق های به جا ، سریع و مناسب در بعد از هر رفتار مطلوب کودک می تواند رفتارهای مثبت را در او تقویت کرده و لجاجت را در ایشان کاهش دهد . پس این نکته را به خاطر داشته باشید امر و نهی بیش از حد ، فشار آوردن روی کودک برای انجام کارهای یکنواخت و قانونمند تکراری ، قول دادن و عمل نکردن به اونها ، لجاجت و خشونت در برابر کودک و تنبیه او ، بی توجهی و بی محبتی به کودک عواملی است که باعث تشدید و تثبیت لجاجت می شود . حتی گاهی اوقات در این شرایط کودک حرکات پرخاشگرانه از خودش نشان می دهد و ما والدین آنها را به حساب لجاجت کودک می گذاریم . در سنین بعد از 6 سال نیز اگر این رفتارهای ناپسند از والدین و حتی اولیا مدرسه به چشم بخورد موجب بروز اختلال لجبازی در کودک خواهد شد و در آن زمان باید به یک مشاور و روانشناس مراجعه کرد . پرسشگر گرامی اولاً سن کودک ایجاب می کند این رفتارها را از خود نشان دهد . دوماً لازم است دلائلی که ایشان را عصبی و کم حوصله کرده ریشه یابی کنید و با منطق و استدلال و به آرامی سعی کنید مشکلات موجود را کمرنگ کند . چرا که اگر قرار بود کودک کودکی نکند ومانند والدین برخورد کند نیازی به تربیت نداشت!. سوماً به خاطر داشته باشید تنبیه و امر و نهی مداوم باعث تشدید لجاجت کودک می شود و اگر ادامه داشته باشد آن را تثبیت می کند. ضمن اینکه زمانی که کودک عصبانیت بزرگترها را مشاهده می کند ودرپی آن مورد حمایت دیگران قرار می گیرد در اینصورت او یاد می گیرد که چکار کند تا والدین را عصبانی کرده ، کتک بخورد و سپس به تقویت های مثبت بعد از آن برسد . اگر این تذکرات رو عملی بفرمایید مجادله های روانی و ارتباطی کم خواهد شد و می توانید با آرامش به مسائل آموزشی کودک رسیدگی کنید . ضمن اینکه کودک ممکن است گاهی اوقات به خاطر انتقام از افراد عمداً مایل به فراگیری آموزشهای آنها نباشد . وهمچنین دوری ایشان از شما به دلیل عدم حضور شما در کنار ایشان (مشغله کاری ) خودبخود موجب کاهش محبت واحساس دلتنگی واعتراض کودک میشود لذا سعی کنید در زمان حضور این خلاء عاطفی را پر نمایید واز طریق همراه شدن وبازی با او ووقت گذاشتن بیشتر این مشکل را به اتفاق همسر حل کنید . برای اجتماعی بودن ایشان لازم است زمینه همبازی شدن او را با دیگران در محیطهای دیگر فراهم کنید واز همبازی شدن با سنین بزرگتر از خود و کسانی که او را آزار می دهند خوددداری کنید وبا گفتن برخی داستانها و تماشای برخی فیلمها این حس را در او تقویت کنید در پایان گفتنی است سعی کنید با توجه به اینکه ایشان با مادر بزرگش اوقات را سپری می کند لذا در برخورد با فرزندتون یکنواخت عمل نموده وبه گونه ای نباشد که شما والدین به شیوه ای عمل کنید ومادربزرگشان به شیوه دیگری . موفق وپیروز باشید

نوع سوال: 

پربازدیدترین ها