آیا اینکه حضرت ابراهیم(ع) به معاد شک کرده است آیا صحیح است؟

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
پاسخ سوال اول:
هيچ دليلي وجود ندارد که برخي پيامبران درباره معاد در شک و شبه بوده‏اند؛ بلکه دلايل نقلي، خلاف آن را ثابت مي‏کنند. آري؛ ممکن است براي آگاهي بيشتر، از خدا خواسته باشند که با ارائه دليل يا دليل‏هايي علم آن را افزايش دهد. مثلاً وقتي حضرت ابراهيم مي‏گويد:رب ارني کيف تحيي الموتي(1)؛ پروردگارا به من نشان بده کيفيت زنده کردن مردگان را، از او سؤال مي‏شود:اولم تؤمن؛ آيا ايمان نداري؟مي‏گويد:بلي!معلوم است که پيامبر بزرگواري مانند حضرت ابراهيم«عليه السلام» آن هم در پاسخ خداوند دروغ نمي‏گويد، ولي مي‏گويد:براي اطمينان قلبم. از اين سخن استفاده مي‏شود که ايمان و معرفت براي ابراهيم بوده است، ولي براي آرامش بيشتر قلبش مي‏خواهد چگونگي معاد را بالمعاينه بنگرد.
همچنين مي‏توان دريافت که آرامش، مراتب بسياري دارد که ابراهيم، خواستار بالاترين مرحله آن بوده است.

پي نوشت:
1. سوره بقره، آيه 260.

پاسخ سوال دوم:
شک در برابر يقين و ايمان در برابر کفر قرار دارد.
اگر به طور دقيق مفهوم يقين و ايمان را بررسي کنيم خواهيم ديد اين دو با يکديگر فرق دارند يقين در برابر شک و ترديد است کسي که يقين به چيزي دارد يعني صددرصد آن را درست مي‏داند و به هيچ وجه احتمال خلاف آن را نمي‏دهد ولي ايمان در برابر کفر است و به آن احساس قلبي گفته مي‏شود که بعد از شناخت حاصل خدا مي‏شود. شايد بتوان گفت يقين، آن درجه بالاي ايمان است که ديگر ترديدي در آن راه نمي‏يابد و در حديث آمده است که انسان‏ها سهم کمي از يقين دارند و در قرآن کريم براي يقين نيز درجاتي ذکر شده است که به علم‏اليقين، عين‏اليقين و حق‏اليقين تعبير شده است. تفاوت اين موارد هم چنين است گاهي شما فقط از آتش خبر داريد «علم» آگاهي آنرا مي‏بينيد «عين» و زماني به آن دست مي‏زنيد «حق» يقين محسوب مي‏شود.
موفق و پيروز باشيد.