سلام وقت شما بخير در عبارت «اشهد انّ محمّداً رسول الله»، گواهى به نبوت رسول اکرم(ص) داده مي شود. هر چند در اين عبارت مقصود، مصداق نبي؛ يعني فردي از پيامبران الهي، مي باشد، ولي اين حقيقت جداي از اصل نبوت نيست؛ چون گواهي به مقوله اثباتي بدون در نظر گرفتن مقام ثبوتي معنا ندارد؛ يعني درست نيست کسي بگويد که من اصل نبوت را قبول دارم، اما در خارج نبوت حضرت محمد(ص) را نمي پذيرم. از اين رو؛ کسي که اصل و حقيقت نبوت را پذيرفت، بايد نبوت تمام پيامبران را بپذيرد. بنابراين، طبق تعريف مشهور از اصول دين،اصل نبوت از اصول دين است و عبارت «اشهد انّ محمّداً رسول الله»، در مقام اثبات بيانگر اصول دين مي باشد. پس معنا ندارد که بگوييم نبوت از اصول دين است ولي نبوت حضرت محمد(ص) از فروع دين. جاي اثبات عقلي اصل نبوت و نيز تصديق نبوت حضرت محمد مصطفي(ص) در اذان نيست، بلکه پيش از آن؛ اصل نبوت با استناد به دلايل عقلي و نقلي در مباحث مربوط به خود اثبات شده است و در اذان و اقامه با گفتن عبارت «اشهد انّ محمّداً رسول الله»، اعلام مي کنيم که با توجه به پذيرش اصل نبوت؛ اقرار مي کنيم که حضرت محمد(ص) پيامبر خداست. موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید