آیا غیر از امام زمان(ع) امام دیگری هم وجود دارد؟ چرا؟

سلام وقت شما بخير يکي از اصول اساسي مکتب تشيع، اين است که جهان هستي هرگز بي امام نخواهد بود. بدون وجود امام جريان فيض الهي در قلمرو تکوين و تشريع امکان ندارد، تا جهان باشد و انسان باشد امام نيز خواهد بود. اين مسأله بقدري حائز اهميت است که امام صادق(ع) فرمود:و لو کان الناس رجلين لکان احدهما الامام... انّ آخر من يموت الامام؛ اگر تنها دو نفر انسان داشته باشيم يک از آن دو امام خواهدبود و آخرين کسي که مي‏ميرد امام است، (اصول کافي، ترجمه حاج سيد جواد مصطفوي، تهران، انتشارات علميه اسلاميه، شماره حديث457). اين اصل بر مبناي زير استوار است: 1. امام واسطه فيض تکوين است؛ اگر امام نباشد، فيض هستي قطع شده، جهان هستي فرو مي‏پاشد، محمد بن فضيل مي‏گويد از حضرت رضا(ع) پرسيدم آيا روزي روي زمين بي امام خواهد بود؟ فرمود: نه، گفتم از امام صادق(ع) روايت شده که اگر روي زمين بي امام باشد، زمينيا بندگان مورد خشم خداوند قرار مي‏گيرند. فرمود: لا، لا تبقي اذا لساخت؛ نه اصلاً زميني و بشري نمي‏ماند، همه از بين مي‏رفتند، (همان، حديث452). از اين رو بي وجود امام کائنات بي امداد فيض الهي خواهند بود و بدون اين امداد همه چيز عدم محض خواهند بود. به نيم غمزه تواني که قتل عام کني Eخدا نکرده اگر غمزه را تمام کني امام مخاطب و حامل قرآن و الهام است، چون قرآن کتاب هميشگي و زنده انسانهاست پس مخاطب حقيقي آن نيز بايد هميشه وجود داشته باشد و اين مخاطب حقيقي که قلب و روحش بستر و جايگاه وحي است، بعد از پيامبر اکرم(ص) جز ائمه و امام نمي‏تواند باشد.جريان زنده و مستمر وحي و الهام و بقاي استمرار قرآن و شب با برکت قدر جز با پذيرش وجود کسي که حامل و مهبط و مخاطب آنها باشد، قابل تصور نيست و چنين شخصي همان امام زمان خويش است. 3. امام واسطه دائمي و عامل دوام فيض معرفت است، چنانکه حضرت حق که فيض بخش مطلق است، هرگز فيض هستي را دريغ نمي‏دارد فيض معرفت را هم هرگز دريغ نخواهد داشت، بنابراين استمرار و دوام فيض معرفت، مستلزم آن است که در هر عصري، کسي که ازبالاترين درجه کمالات بهره‏مند است، گيرنده و واسطه اين امر باشد و اين واسطه همان وجود امام در هر عصري است، (در باب اين موارد نگا: فلسفه امامت، دکتر سيد يحيي يثربي، قم، وثوق، چاپ اوّل، 1378 ش،صص 112 - 127). بر اين اساس وجود امام در هر زماني لازم است، امّا از آنجا که بنابر دلايل موثق تاريخي يازده امام از اين جهان رخت بربسته‏اند، و بنابر دلايل معتبر و مستند تاريخي امام دوازدهم پا به عرصه وجود نهاده است، حضور و وجودشان لازم و ضروري است و لو در پرده غيبت. و طبق روايات پيامبر عظيم الشأن جانشينانش دوازده نفرند که به غير حضرت حجت(عج) همه به دنيا آمده و از دنيا رفته‌اند و تنها وارث پيامبران و اوليا در پس پرده غيبت امام مهدي(عج) خواهد بود و نه کسي ديگر چرا که تمامي نشانه ها و اشارات و توصيه‌هاي پيامبر مکرم اسلام(ص) و امامان معصوم(ع) و تصريح پدر بزرگوارشان حضرت امام حسن عسکري(ع) خطاب به شخصيت نازنين حضرت حجت(عج) مي‌باشد. اعتقاد به امام مهدي موعود(عج) از آراي مسلم نزد مسلمانان است. همه مسلمين بر آنند که مهدي(عج) که همنام پيامبر اکرم(ص) است در آخرالزمان ظهور مي‌کند و دنيا را پر از عدل و داد مي‌کند. دليل عقلي بر لزوم وجود حضرت مهدي(عج) و ظهور ايشان: از زمان رحلت پيامبر اسلام(ص) که خاتم الانبياء است تا قيامت، آخرين دين، دين اسلام است. و تا زماني که دنيا بر پا است، تکليف وجود دارد و مکلفان بايد طبق حجت‌هايي که خداي متعال بر آنان قرار داده است، دستورات او را اطاعت کنند؛ از طرفي اين مکلفان بايد احکام خود را از امام و پيشوايي بگيرند که معصوم(ع) باشد و زمين هيچوقت خالي از اين حجت معصوم نمي‌باشد. پس آفرينش انسان مکلف بدون وجود انسان کامل معنا ندارد. چه اين که امام علي(ع) نيز مي‌فرمايد: «زمين هيچ‌گاه از حجت خالي نيست. حجت خدا يا ظاهر است و آشکارا و يا خائف است و پنهان؛ تا حجت‌ها و برهان‌هاي خدا باطل نگردد.»(1) از اين رو همواره بايد انسان کامل در زمين وجود داشته باشد و از آن جا که شرايط جهان به جايي رسيد که حاکمان و مردمان، حضور امام معصوم در جامعه را برنتافتند، تنها راه وجود انسان کامل در زمين و کشته نشدن وي، غيبت او بود. و با آماده شدن شرايط و انسانهاي منتظر، امام غايب ظهور خواهد نمود تا مردم را به کمال برساند. استدلال بر ظهور امام زمان از قرآن کريم: در پاره‌اي از آيه‌هاي قرآن بشارت‌هايي درباره آينده تاريخ و سرنوشت زمين داده شده است که در تفسير، امامان معصوم(ع) آن زمان را زمان ظهور امام مهدي(عج) مي‌دانند. در برخي آيه‌ها وعده تشکيل حکومت جهاني،(2) بسط دين اسلام و غلبه آن بر ديگر اديان(3)، زمام‌داري صالحان و شايستگان(4) داده شده است. اما در روايت‌هاي زيادي نيز بشارت به ظهور امام مهدي(عج) داده شده است که به حدّ تواتر مي‌رسد. به طور کلي معتبرترين روايت‌ها از عصر رسول خدا(ص) تا امام حسن عسکري(ع) درباره ظهور امام زمان(عج)، شرايط وعلايم آن و هنگامه تشکيل حکومت جهاني آن امام روايت شده است که حتي در برخي کتاب‌هاي نوشته شده در قرن اول و دوم هجري ضبط شده و موجود است. مثلاً کتاب مشيخه حسن بن محبوب(5) يا کتاب سليم بن قيس هلالي(6). اين روايت‌ها قرن به قرن در کتاب‌هاي دانشمندان بزرگ نقل شده تا به قرن حاضر رسيده است. مانند قرن 3 هجري: کتاب المهدي تأليف عيسي بن مهران مستعطف؛ قرن 4: ذکر القائم(ع) اثر ابن اخي طاهر(7)؛ قرن 5: کتاب الغيبة شيخ مفيد(8) و... پي‌نوشت‌ها: 1. اصول کافي، ج 1، باب أن الأرض لاتخلو من حجة. 2. «وقاتلوهم حتي لاتکون فتنة ويکون الدين کلّه للّه؛ با کافران جهاد کنيد تا هيچ فتنه‌اي در زمين باقي نماند و آيين همه دين خدا گردد.» (سوره انفال، آيه 39) 3. «هوالذي أرسل رسوله بالهدي ودين الحق ليظهره علي الدين کلّه؛ اوست خدايي که فرستاده‌اش را با دين حق به هدايت آفريدگان فرستاد تا بر همه اديان عالم برتري و غلبه دهد.» (سوره توبه، آيه 33) 4. «ولقد کتبنا في الزبور من بعد الذکر أن الأرض يرثها عبادي الصالحون؛ همانا ما پس از تورات در زبور نوشتيم که البته بندگان نيکوکار من زمين را به ارث مي‌برند.» (سوره انبياء، آيه 105) و نيز «وعدالله الذين آمنوا منکم وعملوا الصالحات ليستخلفنّهم في الارض؛ خدا وعده داده به کساني که از شما نيکوکار شود در زمين خلافت دهد.» (سوره نور، آيه 55) 5. وفات: 224 هـ. ق. 6. وفات: 70 يا 90 هـ. ق. 7. وفات: 358 هـ. ق. 8. وفات: 413 هـ. ق. به نقل از اداره پاسخگويي آستان قدس رضوي