با پسری دوست شدم به من پیشنهاد صیغه داده چه کنم؟

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم به اين سوال شما يک پاسخ مختصر وجود دارد و يک پاسخ مفصل: پاسخ مختصر در خود سوال شما وجود دارد اولا گفته ايد ارتباط و دوستي شما ديوانه وار است.رفتاري که از سر ديوانه واري باشد بسيار عاقبت بدي دارد. انسان عاقل براي آينده خود و يک عمر خود ديوانه وار تصميم نمي گيرد. دوم گفته ايد که اين پسر اخلاق خوبي ندارد. با اينکه افراد در اينگونه ارتباط عاطفي سعي مي کنند نکات منفي خودشان را بپوشانند و خود را خوش اخلاق نشان دهند اما شما خوشبختانه متوجه اخلاق بد ايشان شده ايد.چيزي که در زندگي اينده حرف اول را مي زند اخلاق خوش است.زندگي با افراد بد اخلاق جهنم است.اخلاق افراد چون در طول سالها شکل گرفته بعد از ازدواج هم تغيير نمي کند .لذا دلتان را به تغيير ايشان خوش نکنيد. اين ارتباط و دوستي عواقب بسيار بدي را براي شما دارد . ازدواج و صيغه هم بدون اذن و رضايت پدر دختر شرعا جايز نيست. لذا براي خودتان ارزش و کرامت قايل باشيد و آبرو و شخصيت خودتان را با ايت آينده خودتان را با اين دوستي ها و ارتباطات تباه نکنيد. ممکن است دخترها در محبتي که دارند صداقت داشته باشند .اما معمولا پسرها هدفشان از ابراز محبت عشق قلبي نيست.اين يک ترفند براي رسيدن به خواسته هاي شهواني و شيطاني خودشان و اغفال دختران است. اگر کسي واقعا بخواهد شما را به عنوان همسر انتخاب کند تنها راه صداقت حرفش اين است که به صورت رسمي به همراه خانواده اش از خانواده شما خواستگاري کنيد. هر چه غير از اين راه باشد مقدمه اي براي فريب و سوء استفاده است. به علاوه شرعا هم اين دوستي ها و ارتباطات حرام است اما پاسخ مفصل تر پيامدهاي روابط دختر و پسر پيش از ازدواج از دو منظر روانشناسانه و جامعه شناسانه مي‏توان به اين امر پرداخت. به طور کلي روابط باز و آزاد دوجنس مخالف پيش از ازدواج، داراي آفت‏ها و آسيب‏هاي رواني و اجتماعي جبران ناپذيري است. در ذيل به چند نمونه از اين آسيب‏ها اشاره مي‏شود: 1. فقدان شناخت درست و واقع بينانه: معمولا ادّعا مي‏شود اين گونه روابط و دوستي‏ها به انگيزه ازدواج شکل مي‏گيرد، ولي با کمي دقّت فهميده مي‏شود، روح حاکم بر اين گونه دوستي‏ها، عشق‏ورزي کور است نه خردورزي. پاي خرد و عقل در ميدان عاشقي لنگ است. امام علي عليه السلام مي‏فرمايند: «حبّ الشّيء يعمي و يصمّ»، دوست داشتن چيزي انسان را کور و کر مي کند. در حالي که تصميم‏گيري درست در مورد ازدواج با فرد خاص، تنها با تکيه بر عقلانيّت و خردورزي ممکن است. دوستي‏هاي قبل از گزينش همسر، راه عقل را مسدود و چشم واقع بين انسان را کور مي‏سازد و اجازه نمي‏دهد تا يک تصميم صحيح و پيراسته از اشتباه گرفته شود. اين نوع انتخاب‏ها که در فضايي آکنده از احساسات و عواطف انجام مي‏گيرد. به دليل نبود شناخت عميق و واقع‏بينانه، زندي مشترک را تلخ و آينده را تيره و تار مي‏سازد. 2. ايجاد جو بدبيني: اين گونه دوستي ها نه تنها مشکلي را براي دختران و پسران حل نمي‏کند بلکه بر مشکلات آنان مي‏افزايد. اين گونه دوستي‏ها و روابط اگر به ازدواج بي‏انجامد پس از مدتي از شکل‏گيري زندگي جو بدبيني و سوءظن را به دنبال خواهد داشت. پسر به خود مي‏گويد اين دختر وقتي به راحتي با من پيوند و رابطه نامشروع برقرار نمود، پس از اعتقاد و ايمان قوي برخوردار نيست. بنابر اين از کجا معلوم پيش از ارتباط با من، با فرد ديگري طرح دوستي نريخته است. از کجا معلوم که در آينده با اين که همسر من است با ديگري ارتباط برقرار نکند؟ دختر نيز همين تصور را نسبت به پسر دارد. بر اين اساس اين گونه ازدواج‏ها داراي پايه واساسي سست و متزلزل است و تجربه نشان داده که سريع منجر به طلاق و جدايي مي‏گردد. 3. افت تحصيلي يا رکود علمي: اين گونه روابط باعث مي‏شود که دو طرف تمام فکر و توجه و تمرکز خود را صرف ديدارها و ملاقات‏هاي حضوري و تلفني خود بکنند و اين بزرگ‏ترين مانع براي رشد و ترقي علمي است؛ زيرا تحصيل دانش نيازمند تمرکز نيروهاي فکري وروحي است. دل‏مشغولي و اضطرابي که در اثر اين گونه پيوندها پديد مي‏آيد بزرگ‏ترين سد راه تعالي علمي و تحصيلي است؛ لذا متصديان امور علمي مدارس و دانشگاه‏ها توصيه مي‏کنند. حتي ايام عقد و نامزدي جوانان در بحبوحه تحصيلات نباشد تا آنان بتوانند با تمرکز بيشتر فکر، در ادامه دروس و امتحانات موفق شوند. 4. عدم اسقبال از تشکيل کانون خانواده: اين گونه روابط و دوستي‏ها معمولا به انگيزه تفنّن و سرگرمي شکل مي‏گيرد و در خلال آن از خود باوري و زودباوري دختران سوء استفاده مي شود. متاسفانه در بسياري موارد بين عشق و هوس تمييز داده نمي‏شود. عشق حقيقي و پاک با هوس‏هاي آلوده و زودگذر، تفاوت جوهري دارد. برخي از اين روابط که مبتني بر هوسراني و سرگرمي است، پس از مدتي رو به سردي و افول مي‏نهد. جاذبه و دل ربايي‏ها مربوط به روزها و ماه‏هاي اول دوستي است. ولي ديري نمي‏پايد که اين روابط عادي شده و به جدايي مي کشد. حس تنوع طلبي انسان از يک طرف و فقدان عامل بازدارنده از طرف ديگر باعث مي‏شود برخي سراغ ازدواج و تشکيل خانواده نروند جامعه‏اي که از تشکيل کانون خانواده استقبال نکند هيچ‏گونه ضمانتي براي رشد و شکوفايي فضايل انساني در آن وجود ندارد. عمده خوبي‏ها و کمالات والاي انساني در پرتو تشکيل خانواده‏اي سالم، به فعليت مي‏رسد. 5. اضطراب، تشويش و احساس نگراني:در دوستي‏هاي موجود بين دختران و پسران، از آنجا که مقاومتي بسيار قوي از طرف پدر يا مادر يا جامعه براي ممانعت از برقراري اين دوستي‏ها وجود دارد، اين گونه دوستي‏ها با مخاطرات رواني گوناگوني از جمله اضطراب و تشويش همراه است. وجود افکار ديگري چون احساس گناه، نگراني از تهديداتي که توسط پسر براي فاش کردن روابطش با دختر صورت مي‏گيرد، يک تعارض دروني و اضطراب مستمر را به دنبال خود دارد. بنابر اين وجود چنين دلهره‏ها و اضطراب‏هايي که گاهي لطمه‏هاي جبران ناپذيري بر جسم و روان انسان دارد، از جمله آسيب‏هاي اين گونه روابط است. 6. محروميت از ازدواج پاک: هر انساني در سرشت و نهاد خويش به دنبال پاکي‏ها و نجابت است. دختراني که در پي اين روابط آلوده هستند در حقيقت پشت پا به سرنوشت خود زده‏اند و اين امر باعث مي‏شود که آن‏ها به جرم آلودگي به اين روابط شرايط ازدواج پاک را از دست بدهند.. با استفاده از مطالب سايت پرسمان موفق و پيروز باشيد.