دعا کردن و مستجاب شدن صد در صد آن برای رسیدن به هدف چگونه است؟

متن سوال: 
سلام میخواستم بدونم اگه از خدا چیزی رو در خواست کنی و اون در خواست خیر باشه از خدا بخوای که به هدفت برسی باید چیکار کنی حتی اگه رسیدن به عشق زمینی باشه چون من دیگه تنها راهی که برام مونده به هدفمو عشقم برسم خداست فقط تورو خدا قسمت و بهونه نکنین من میخوام دست به دامن خدا و ائمه بشم که منو به عشقم برسوننو ازدواج کنم چون بدجوری عاشقمو نمیخوای کاری جز رضای خدا باشه پس من باید چیکار کنم و چه دعاهای قرآنی بکنم که صدر صد دعام مستجاب بشه و به خواستم که ازدواج با کسیه که دوسش دارم برسم ممنون میشم جواب بدین

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
انسان‌ فردي‌ را كه‌ مي‌طلبد‌ و با ندا از او كاري‌ مي‌خواهد، اين‌ عمل‌ اگر همراه‌ با شرايط‌ صحيح‌ آن‌ انجام‌ شود، عكس‌ العمل‌ فرد مقابل‌ امري‌ طبيعي‌ خواهد بود.
خدا ديده‌ نمي‌شود، اما دعا را براي‌ انسان‌ وضع‌ كرد كه‌ با انجام‌ آن‌ نداي‌ بنده‌اش‌ را بشنود و به‌ ياريش‌ بشتابد. خداوند مي‌فرمايد: "مرا بخوانيد تا (دعاي‌) شما را بپذيرم‌".(1)
"و چون‌ بندگان‌ من‌ از دور و نزديك‌ من‌ از تو پرسند، بدانند كه‌: من‌ به آن‌ها نزديك‌ خواهم‌ بود و هر كه‌ مرا بخواند، دعاي‌ او را اجابت‌ مي‌كنم‌".(2)
حكمت‌ دعا آن‌ است‌ كه‌ فيض‌ و لطف‌ الهي‌ نسبت‌ به‌ بنده اش‌ قطع‌ نشود، گويا نوعي‌ بده‌ و بستان‌ عرفاني‌ و معنوي‌ وجود دارد كه‌ ريسمان‌ اتصال‌ آن‌، دعا است‌.
فلسفه‌ و حكمت‌ دعا، احساس‌ فقر و نياز مندي‌ و اعتراف‌ به نداري‌ و نا چيزي‌ انسان‌ در مقابل‌ پروردگار است‌. جسم‌ انسان‌ براي‌ سلامتي‌ و زنده‌ ماندن‌ به‌ غذا و امكانات‌ مادي‌ وابسته‌ است‌، و روح‌ انسان‌ براي‌ گذشتن‌ از حجاب‌هاي‌ دنيوي‌ و نيالودگي‌ به‌ شهوات دنيوي‌، محتاج‌ دعا و ارتباط‌ معنوي‌ با خدا است‌.
خواهر محترم! دعا براي فراهم شدن زمينه ازدواج با همسري شايسته، از كارهاي مستحب و مورد تشويق خداوند است، چرا كه پيش از اقدامات شخصي و تصميم گرفتن بر اساس فهم و شناخت فردي، به خداوند روي آورده، از او خيرخواهي كرده و از او هدايت جسته ايد.
در روايات متعدد حضرات ائمه(ع) ما را به دعا كردن و نماز خواندن براي دست يافتن به ازدواجي موفق توصيه كرده اند.كافي است با حسن اعتماد و قلب پاك به درگاه الهي روي آوريد و دعا كنيد.(3) امام صادق(ع) مي فرمايند: ادْعُ‏، وَ لَاتَقُلْ‏: إِنَ‏ الْأَمْرَ قَدْ فُرِغَ مِنْهُ؛ إِنَّ عِنْدَ اللَّهِ- عَزَّ وَ جَلَّ- مَنْزِلَةً لَاتُنَالُ إِلَّا بِمَسْأَلَة؛(4) دعا كن و نگو امور مقدر شده و دعا اثر ندارد. نزد خدا جايگاهي است كه جز با دعا و درخواست كردن نمي توان به آن دست پيدا كرد.
اما چگونه‌ است‌ كه‌ بسياري‌ خدا را مي‌خوانند و در طلب‌ و دعا هستند، ولي‌ اجابت‌ را نمي‌يابند و گاهي‌ دچار افسردگي‌ و نا اميدي‌ مي‌شوند؟ در جواب بايد بگوييم:
1- بسياري‌ از دعاها اصولاً دعا نيستند؛ يعني‌ بنده‌ چيزي‌ از خدا مي‌خواهد كه‌ به‌ ضررش‌ است‌ و خود نمي‌داند و خداوند در اين‌ موقع‌ صلاح‌ بنده‌ را در نظر مي‌گيرد. پس‌ نمي‌توان‌ منتظر پاسخ‌ و اجابت‌ بود.
2- شرايط‌ اجابت‌ را ندارند.
3- وقت‌ اجابت‌ آن‌ فرا نرسيده‌ و بندۀ خدا به‌ گمان‌ آن‌ كه‌ زمان‌ از دست‌ مي‌رود، به‌ اصرار روي‌ آورده‌، و يا اگر دعايي‌ به‌ اجابت‌ نمي‌رسد، به‌ خاطر مصلحتي‌ است‌ كه‌ خداوند عالَم‌ اگاه‌ است‌، اما دعاي‌ بنده‌اش‌ را رها و بيهوده‌ نمي‌گذارد و آن‌ را به‌ نحو شايسته‌ اي‌ در دنيا و يا آخرت‌ جبران‌ مي‌كند، به‌ شرط‌ آن‌ كه‌ بنده‌اش‌ در مقام‌ تسليم‌ و رضا باشد و به‌ هرچه‌ او مصلحت‌ ديد قانع‌ شود. گاهي‌ خداوند چيزي‌ بهتر از آن‌ كه‌ خود انسان‌ مي‌خواهد، به‌ او مي‌دهد گاهي‌ خداوند خواسته‌ بنده‌ را به‌ تأخير مي‌اندازد و تا بنده‌ با خداوند بيشتر ارتباط‌ داشته‌ باشد و اين‌ از هر پاداشي بالاتر است‌ و لطف‌ خاص‌ خدا به‌ بنده‌ است‌، چون‌ انسان‌ پس‌ از بر آورده‌ شدن حاجت‌ دو باره‌ خدا را فراموش‌ مي‌كند.
حاصل سخن اينكه:
- بعضي دعاها به خاطر رعايت مصلحت خود دعا كننده روا نمي شود. چون انسان به همه وجوه يك عمل احاطه علمي ندارد و اي بسا اموري را مي خواهد كه به ضرر او هستند، و وقتي امري كه به صلاحمان نيست، خدا چگونه مي تواند به صلاحمان كند؟! جواب تكراري، به جوابي گويند كه خلاف واقعيت خارجي باشد. حكمت و مصلحت صادر شده از خداي متعال، نسخه هاي أصلي براي مشكلات اين چنيني است. قرآن كريم در اين مورد مي فرمايد: "وَ يَدْعُ الْانسَانُ بِالشرَّ دُعَاءَهُ بِالخْير وَ كاَنَ الْانسَانُ عجولًا."(5) انسان (بر اثر شتابزدگي)، بديها را طلب مي‏كند آن گونه كه نيكيها را مي‏طلبد و انسان، هميشه عجول بوده است! و نيز مي فرمايد:" وَ عَسيَ أَن تَكْرَهُواْ شَيْا وَ هُوَ خَيرْ لَّكُمْ وَ عَسيَ أَن تُحِبُّوا شَيْا وَ هُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ".(6) چه بسا چيزي را خوش نداشته باشيد، حال آن كه خيرِ شما در آن است. و يا چيزي را دوست داشته باشيد، حال آنكه شرِّ شما در آن است. و خدا مي‏داند و شما نمي‏دانيد.
- گرچه در واقع أمر، خداي متعال طبق حكمت و مهرباني كه نسبت به بندگان خود دارد، آنچه خير و صلاح انسان باشد را به او عطا مي كند. ولي خود خداي متعال دستور داده تا با دعاهايي كه در درگاهش مي كنيم، بهانه اي براي ارتباط و همنشيني با او را داشته باشيم. گرچه در زمينۀ دعا و راز و نياز، آدابي مطرح شده است؛ ولي همۀ اين أمور بهانه اي براي برقراري و همنشيني با خداي متعال است.
- شما به درگاه الهي دعا كنيد؛ زيرا در اين زمينه ما مأمور به وظيفه ايم و با اعتمادي كه به خداي متعال داريم، نتيجه را به او واگذار مي كنيم؛ شايد ازدواج با اين شخص صلاح شما نباشد. با نگاهي به أطراف خود، متوجه خواهيد شد كه چقدر عاشق و معشوق ها بودند كه با گذشت فقط چند ماه از زندگي شان، نسبت به همديگر نفرت دارند. عجولانه پيش نرويد و با بزرگترها مشورت كنيد.
براي اطلاعات بيشتر به شمارۀ (09640) تماس بگيريد و يا از كتاب هاي زير استفاده كنيد:
1. دعا شناسي، محمد سبحاني نيا، نشر هستي نما، قم. 2. پرورش در پرتو نيايش، حسنعلي نوري ها، نشر تفكر، قم.
پي نوشت ها:
1. مؤمن‌ (40)، آية‌ 60.
2. بقره‌ (2)، آية‌ 186.
3. مراجعه شود: محمدسبحاني نيا، دعاشناسي(پرسش ها و پاسخ ها5)، تهران: انتشارات هستي نما.
4.كليني، كافي، ج4، ص298؛ (چ -دارالحديث) چاپ اول، قم، 1429 ق.
5. يوسف(12)، آيه 86.
6. اسراء (17)، آيه 11.
منبع: مرکز ملی پاسخگویی

پربازدیدترین ها