شب اول قبري که در روايات ما براي اموات ذکر شده و شرح حال آنها در قبر مي باشد مراد شب اولي که ما به حساب دنيايي مي سنجيم نيست يعني اين چنين نيست که اگر قسمتي را صبح دفن کنند حتما 10 يا 12 ساعت بايد بگذرد تا شب هنگام شود آنگاه فرشتگان پرس و جو بيايند و از او سؤالاتي بنمايند بلکه به محض دفن شدن فرشتگان بازپرس به سراغ ميت مي آيند چرا که عالم برزخ شب و روزي چون عالم دنيا ندارد و اگر شبي براي ميّت ذکر شده است، شايد شب براي او مشتمل مي شود درست شبيه حالت خواب که آدم در خواب مي بيند در شبي هولناک را مي گذراند و حال آنکه در وسط روز خوابيده است همانگونه که در وسط روز انسان خواب شب تار را مي بيند، همين طور است که انسان را در روز دفن مي کنند و همان لحظه شب اول قبر او باشد در حقيقت ميت در عالم قبر و برزخ شب براي او نمايان مي شود در اين روايت هم آمده به محض دفن کردن ميت فرشتگان بازپرس به سراغ ميت مي آيند. البته شب اول قبر تنها براي کساني نيست که دفن مي شوند حتي کساني هم که بدنشان دفن نمي شود، باز عذاب قبر دارند سؤال قبر دارند شب اول قبر هم خواهند داشت وقتي قبر را به معني عالم برزخ گرفتيم و شب آنجا را هم، مخصوص به وضع آنجا دانستيم لذا لازم نيست تا حتماً ميت دفن شود آنگاه مراسم شب اول قبر برزخ صورت پذيرد.(جوادي آملي، عبدالله، معاد شناسي، ج 21، ص222)
نظر خودتان را ارسال کنید