قطع ارتباط با نامحرم خودکشی کند مقصر چه کسی است؟

متن سوال: 
سلام. دختري ??ساله هستم، دو سال پيش با پسري که ?سال از خودم بزرگتر هست اشنا شدم در شبکه ي مجازي. وتا به امروز باهم در ارتباط بوديم. از اول اين سال من ميخوام از ايشون جدا بشم چون مشکلات زيادي سر راه داريم و هيچوقت منتهي به ازدواج نميشه ولي اون خيلي اصرار ميکنه و به خودش اسيب بدني ميزنه و من از ترس اين مجبورا با روي خوش باهاش برخورد ميکنم.. درسته ازش خوشم مياد ولي بالاخره وقتي آينده اي درکار نيست چرا بايد باهاش حرف بزنم... هر موقع بهش ميگم ميخوام جدا بشيم يا به خودش آسيب ميزنه يا خيلي عصبي ميشه و با من خيلي بد برخورد ميکنه و من چيزي نميگم که بلکه تموم شه همه چي ولي فردا شب از دوباره مياد قسم ميخوره معذرت ميخواد جواب که نميدم باز به خودش اسيب ميزنه... اوايل اصلا اينطور نبود ولي حتي گاهي وقتي حرف جدايي ميزنم کفر ميگه.. من اصلا نميدونم چطور راضيش کنم به جدايي... خيلي باهاش حرف زدم که مشکلات ما اينها هست.. وابستگي زياد تو هست.. خانواده هامون هست... ولي باز هم قبول نميکنه ونهايت يه روز خبر نميگيره فرداش دوباره التماسم ميکنه..از طرفي هم من نميخوام دلش رو بشکنم.. ميشه راهنماييم کنين؟

با سلام خدمت شما کاربر محترم. خواهر گرامي، اگر سوال از چگونگي قطع ارتباط عاطفي باشد، تا حدود زيادي پاسخ در متن ابتدايي اين پست وجود دارد. پس به همان مراجعه کنيد. اما در خصوص موردي که شما با آن مواجهيد، هرچند خودتان به دلايل مختلفي به اين نتيجه رسيده ايد که اين فرد به درد شما نمي خورد و اين وصلت نتيجه نخواهد داشت (و دوست داشتن تنها کافي نيست)، اما باز هم ما تأکيد مي کنيم اين مورد به درد شما نمي خورد. جداي از شناخت بسيار ناقص و سطحي که در اين مدت به دست آورده ايد و قابل اعتماد نيستند، اکنون که زندگي يي تشکيل نشده رفتارهايي از اين آقا سر مي زند که شما از ترس به ادامه رابطه رضايت مي دهيد!!! پس تصور کنيد که پس از ازدواج و در مراحل مختلف زندگي ، سختي ها و دشواري هاي اقتصادي، اختلافات احتمالي خانوادگي، تفاوتهاي اعتقادي و فکري و... هزاران مسئله ريز و درشت ديگر که بايستي دو زوج با منطق و تفاهم و تفکر آنها را پشت سر بگذارند، ايشان چه عکس العملي خواهد داشت!!! قطعا اين رفتار پرخاشگرانه و تکانشي ايشان مشتي از خروار آينده است! اما اينکه چگونه به اين رابطه پايان دهيد. ابتدا بايد بدانيد که دلسوزي در اينجا هيچ جايگاهي ندارد. شما دو نفر در اين رابطه (نادرست) هيچ حق شرعي، عرفي و اخلاقي يا قانوني بر يکديگر نداريد. بنابراين هيچ جاي دلسوزي نيست. حتي اگر ايشان خداي نکرده دست به خودکشي بزند شما به هيچ وجه مقصر نخواهيد بود. اما براي قطع اين ارتباط دو راه داريد: يک اين که تمام راههاي ارتباط با ايشان را قطع کنيد، نه به صورت حضوري نه تلفني و نه پيامکي و مجازي و... هيچگونه راهي براي تماس نباشد، حتي اگر لازم شد شماره خود را تغيير دهيد يا به مدت طولاني (مثلا يک سال يا بيشتر ) آن را کنار بگذاريد. دومين راه آنست که به ايشان بگوييد به صورت کاملا رسمي و از طريق خانواده براي خواستگاري از شما و مطرح کردن خواسته خود اقدام کنند (فقط از طريق خانواده ها) و براي اين مسئله هم يک مهلت کوتاه قرار دهيد. و بگوييد در غير اين صورت از ارتباط و قول و قرار با ايشان معذوريد. با اين کار هم از مخفي کاري اجتناب مي کنيد و هم ايشان محک زده مي شود. و فرصت بهتر و بيشتر براي شما جهت تحقيق وجود دارد. اگر هم پاسختان از قبل مشخص باشد از اين طريق ميتوانيد به صورت رسمي از طريق خانواده ها پاسخ منفي خود را اعلام کنيد. البته قطعا هر کدام از اين مسير ها سختي هاي خود را خواهد داشت. بالاخره وقتي مسيري را اشتباه مي رويد بايد تبعات و دشواري هاي برگشت از آن مسير يا رسيدن به مسير اصلي و درست را به جان بخريد! موفق باشيد.

پربازدیدترین ها