نحوه اقرار گرفتن خداوند از انسانها به چه نحوی بوده ؟و چگونه می تواند خدا شناسی فطری را تایید نماید؟

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
اولا:بعضي معتقدند قبل از اين که انسانها در جهان ماده خلق شوند، به صورت ارواح مجرد نزد خدا به وحدانيت حق تعالي شهادت داده‌اند.اما چگونه بوده است نمي دانيم وجه تشبيه عالم ذر و عالم ماده بسان عالم خواب و بيداري ماست‌. همانگونه که ما در، خواب چيزهايي مي‌بينيم و يا از بيداري قبل از خوابمان هيچ چيزي را متوجه نمي‌شويم‌، و يا اصلاً نمي‌دانيم که ما قبل از خواب‌، عالم بيداري داشته‌ايم‌، عالم ذر و عالم مادّي ما نيز چنين است ما در عالم مادّي خود اصلاً از آن عالم چيزي را به ياد نمي‌آوريم‌. و فقط آثار آن را که همان فطرت است با خود داريم‌. و عده‌اي ديگر معتقدند آياتي که دربارة پيمان از انسان به وحدانيت خدا سخن مي‌گويد، نه اين است که چنين عالمي قبلاً وجود داشته است‌. بلکه منظور همان فطرت خداجوي بشري است که در نهاد همة انسانها نهاده شده و چنانچه غبارهاي مادّي از مقابل فطرت کنار برود، هر انساني به حقانيت خداي تعالي شهادت مي‌دهد.
ثانيا: که هر انساني احساس مي کند در نهان خود سرشتي وجود دارد که اگر چه کسي از بيرون نيز به او تعليم ندهد و يا دستور ندهد خوبي را از بدي تشخيص مي هد و زشتي را از زيبايي جدا مي داند. چنان که در قرآن مجيد مي خوانيم: «و نفس و ما سويها فالهمها فجورها و تقويها» (سوره شمس، آيه 7 و 8) از آنجا که دين خدا بر راستي و درستي است مورد پذيرش دروني هر انسان پاک نهاد است. مگر آن که به طور خود خواسته و يا بر اثر تبليغات انحرافي انکار کند. لذا در قرآن مي خوانيم:فاقم وجهک للدين حنيفا فطرت الله التي فطر الناس عليها لاتبديل لخلق الله ذلک دين القيم پس روي خود را به سمت دين پاک بگردان [اين دين براساس] فطرتي است که خداوند انسان را بر آن آفريده است. تبديلي در آفرينش خداوند نيست و آن دين استوار است.
بنابراين فطرت همان سرشت نهاني انسان است که ابزار آن عقل، قلب و وجدان است و قابل انکار نيست.
براي آگاهي بيشتر نگا:
1- فطرت درقرآن، آيت‏الله جوادي آملي؛
2- فطرت، شهيد مطهري، انتشارات صدرا.
موفق و پيروز باشيد.