پدر و مادرم از هم جدا شده اند و الان با پدر و برادر و نامادری زندگی میکنم. و حدود 13 سال بود که مادرم را ندیدم تا پارسال من افسردگی شدید گرفتم و اقدام به خودکشی کردم. و متاسفانه نجاتم دادن و با مادرم ارتباط برقرار کردم و حدود 6 ماهی با مادرم و شوهر مادرم

دخترم رنج نامه شما را خواندم و متأثر شدم و البته بدانید که فرزندان زیادی مانند شما وجود دارند که با چنین بی مهری های از جانب پدر و مادر و خانواده روبه رو هستند و در چنین سختیهایی زندگی میکنند و به شما حق میدهم که به دلیل تامین نشدن نیاز عاطفی از طرف خانواده بی قرار باشید و به شما حق میدهم که برای دستیابی به عاطفه که نیاز طبیعی هر انسانی هست در تلاش باشید.
اما شما حق ندارید به گناه غیر قابل بخشش خودکشی حتی فکر کنید زیرا کسی باید خودکشی بکند که هیچ پناهی برای خود نداشته باشد در حالیکه همه ما پناهگاهمان خدا هست و با وجود داشتن پناهگاهی مطمئن که الطاف کریمانه اش عالم هستی را به چرخش در می آورد چگونه میتواند از بنده ی نیازمند عاطفه اش غافل شود.
دخترم، درست است که هیچ کس دست شما را نمیگیرد ولی تلاش کنید دستتان را به دست خدا بدهید و تنها از او یاری بخواهید و مطمئن باشید که خدای سبحان کسی را که به او پناه آورده بی پناه نمیگذارد.
در دعاهای شبهای قدر و دعای جوشن کبیر میخوانیم: «یا حرز من لا حرز له» ای پناه کسیکه پناهی ندارد و در دعای دیگر میخوانیم «یا ذخر من لا ذخر له» ای سرمایه کسیکه سرمایه ای ندارد و در بخش دیگری میخوانیم «یا غیاث المستغیثین» یعنی ای پناه پناه جویان. و در بخش دیگری میخوانیم «یا مونس من لا انیس له» ای مونس کسیکه تنها هست و انیسی ندارد.
دخترم، با این وجود که پناهی جز خدا و سرمایه و مونسی جز او وجود ندارد دلیلی برای ناامید شدن و افسرده شدن وجود ندارد.
همین الان با خواندن همین پاسـخ به امید پناه آوردن به خدا و پناه گرفتن در جوار رحمت حق دلشاد شوید و بدون توجه به کم لطفی های اطرافیان به خدا روبیاورید و تلاش کنید خدا را از خود راضی کنید تا خدا نیز شما را از زندگی راضی سازد.
اگر عنایت خداوند شامل حالتان شود به جایی میرسید که همه اطرافیان و حتی پدر و مادری که به شما کم لطفیها کرده اند به سمت شما بیایند و در پناه شما که پناهگاهتان خدا هست آرامش یابند. لذا با وجود خدا ناامیدی بیجا است. یاحق