چه دعاها و آیاتی برای در امان ماندن خانه، جان، ناموس و مال و... از دزد و متجاوز مفید است؟

سلام وقت شما بخير در منابع حديثي، دعاهاي در جهت حفظ و سلامت جان و مال انسان از هر شر و بلايي؛ مانند سرقت و... آمده است؛ نظير اين دعا: «وَ مِنْهُ عَنِ الْخَضِرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عُمَرَ بْنِ مُسْلِمٍ وَ مُحَسِّنِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ أَوْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ کُلُّ مَنْ قَالَ هَذِهِ الْکَلِمَاتِ وَ اسْتَعْمَلَ هَذِهِ الْعُوذَةَ فِي کُلِّ لَيْلَةٍ ضَمِنْتُ لَهُ أَنْ لَا يَغْتَالَهُ مُغْتَالٌ مِنْ سَارِقٍ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ يَقُولُ بَعْدَ صَلَاةِ الْعِشَاءِ الْآخِرَةِ أَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِمَغْفِرَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَحْمَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِسُلْطَانِ اللَّهِ الَّذِي هُوَ عَلَى کُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ أَعُوذُ بِکَرَمِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ مِنْ شَرِّ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ وَ کُلِّ مُغْتَالٍ وَ سَارِقٍ وَ عَارِضٍ وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ وَ الْعَامَّةِ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ صَغِيرَةٍ أَوْ کَبِيرَةٍ بِلَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ وَ مِنْ شَرِّ فُسَّاقِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ وَ فُجَّارِهِمْ وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ رَبِّي آخِذٌ بِناصِيَتِها إِنَّ رَبِّي عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ»؛‏[1]راوي از امام باقر، يا امام صادق(ع) نقل مي‌کند هرکس اين کلمات را هر شب بخواند من برايش ضمانت مي‌کنم که از شر و آزار هر شروري در امان باشد. بعد از نماز عشا بگويد: «پناه مي‌برم به بزرگى خدا، پناه مي‌برم به قدرت خدا، پناه مي‌برم به مغفرت خدا، پناه مي‌برم به رحمت خدا، پناه مي‌برم به سلطان خدا که او به هر چيزي توانا است، پناه مي‌برم به گذشت خدا، پناه مي‌برم به آمرزش خدا و پناه مي‌برم به رحمت خدا از شرّ هر گزنده و کشنده و از شرّ هر جاندار کوچک و بزرگ در شب و روز، و از شرّ بدکاران عرب و عجم، و از شرّ بدکاران جن و انس و از شرّ هر حيواني که پروردگار من بر او تسلط دارد (اما سلطه‌اى با عدالت! چرا که) پروردگار من بر راه راست است!».‏ البته آيات و سوره‌هايي نيز در ضمن روايات آمده است؛[2] نظير: ?. «إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذي نَزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحين»؛[3] ولى و سرپرست من، خدايى است که اين کتاب را نازل کرده و او همه صالحان را سرپرستى مى‏کند. ?. «وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَ الْأَرْضُ جَميعاً قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ السَّماواتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمينِهِ سُبْحانَهُ وَ تَعالى‏ عَمَّا يُشْرِکُون»؛[4] آنها خدا را آن‌گونه که شايسته است نشناختند، در حالى‌که تمام زمين در روز قيامت در قبضه اوست و آسمان‌ها پيچيده در دست او خداوند منزّه و بلند مقام است از شريک‌هايى که براى او مى‏‌پندارند. [1]. مجلسي، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ??، ص ???، مؤسسة الطبع و النشر، بيروت، چاپ اول، 1410ق. [2].کليني، محمد بن يعقوب، الکافي، محقق و مصحح، غفاري، علي اکبر، آخوندي، محمد، ج ?، ص ???، دار الکتب الإسلامية، تهران، چاپ چهارم، 1407ق. [3]. اعراف، ???. [4]. زمر، ??.