چگونه با شوهر معتاد خود زندگی کنیم؟

سلام خدمت کارشناس و مشاور محترم. خانومي هستم ?? ساله و همسرم ?? . حدودا ? سال از ازدواجم ميگذره پدرم مخالف اين ازدواج بودند چون در تحقيقات همکاران همسرم ايشون رو تاييد نکردند با سماجت هاي من بعد از يک سال بالاخره رضايت دادند تو دوران عقد چندين بار تشنج کردند و من متوجه شدم ترامادول استفاده ميکنن که اين رو از خانوادم کتمان کردم خانوادم بشدت مخالف عروسي بودند و پدرم موافق با جدابي بود بعد از عروسي به رفتارهاشون شک گردم و متوجه شدم شيشه مصرف ميکنن و هرازچندگاهي وسايلاشونو پيدا ميکردم بارها قول دادن ترک ميکنن اما فايده اي نداشته کار کردنشون هم اصلا خوب نبود شايد در سال دو يا سه ماه سرکار بودند و بقيه ماهها بيکار..اين رو هم بگم ايشون تحصيلات عاليه دارن و فوق العاده متبحر در حزف زدن..خانواده من اما به رفتارهاشون شک داشتند و پدرم مدام ميکفت اعتياد داره..اما من قضيه بيکاري و اعتيادشونو هم از خانواده خودم و هم از خانواده خودش پنهان کردم از نظر زناشويي هم خيلي ضعيف بودند و تو چند سال اخير شايد در سال سه يا ? بار رابطه داشتند من خودم شاغل بودم و بيشتر مشکلات بدوش من بود هيچ کجا با من نميومد هرچقدر اصرار ميکردم فايده نداشت و بهانه مياوردن هميشه احساس شکستو تنهايي ميکردم ما عملا شده بوديم دو دوست و هم خونه... هيچ روابط زناشويي نبود و همسرم بدليل مصرف شيشه احساساتشون رو هم از دست داده بودند متاسفانه بدليل خلاءهاي زياد به يکي از همکارهام وابسته شدم و روابط صميمي رو داشتم تا اينکه همسرم چت ها رو ديد و من رو مجبور کرد در صورت نپرداختن پول اين مسئله رو با خانوادم در ميون ميزارن من هم از ترس آبروم اينکارو کردم اما متاسفانه ايشون بعد از گرفتن پول نه تنها به خانوادم بلکه کل اقوامشون رو خبر دار کردن البته خانواده خودش گويا سه سال پيش فهميده بودن معتاده و اونام از من قايم کرده بودن... مشاور محترم، من اشتباه کردم اما مسبب بدبختيه من همسرم بوده من سالها با نداري و مشکلاتش ساختم و دم نزدم آبروشو خريدم درصورتي که بارها و بارها ميتونستم عنوان کنم و ازش جدا شم اما ايشون برعکس اونکارو کرد.. با تمام اين احوال از من ميخواد برگزدمو زندگي کنم خودش اعتيادشو قبول نداره و طفره ميره ?ماهه سوهان روحم شده بارها خواستم خودکشي کنم اما بخاطر پدر و مادر پشيمون شدم.. من چه کنم؟ من رو کرده يه زن بدکاره و خودش رو پسر خدا... اون باعث بدبختيام شده. به هيچ وجه خودش رو مقصر نميدونه و مدام من رو تهديد ميکنه که برگردم... ايشون پايه زندگي بودند و تيشه به ريشه زندگيمون زدند. من قبول دارم که راه غلطي رو انتخاب کردم اما همسرم هيچوقت حامي و مرد من نشد. همسر و زندگيش شده بود شيشه... من رو نميديد و به نيازهاي عاطفيو ماديم اهميتي نميداد. خيلي احساس تنهايي ميکردم و بار مشکلات زندگي توانم رو بريده بود. خانوادم مصر به طلاقن اما من بازهم شک دارم. شما کمکم کنيد و راهنماييم کنيد که چه کنم. در ضمن ايشون به هيچ وجه به مشاور اعتقادي ندارن چون خودشون رو بهتر از هرکسي ميدونن