من جوانی هستم که تازه از خواب غفلت به لطف امام حسین (ع) بیدار شدم میخواستم بدونم سرنوشت انسانی که 20 سال از عمرش رو با گناهی کبیره از روی نادانی تباه کرده و ......

سلام.پرسشگرمحترم از این که به این سامانه اعتماد کرده اید و با ما درد دل نمودید سپاس گزاریم. اگر مدت عمر سرآید مشکلی پیش نمی آید زیرا خداوند کریم است و به نیت و جهت درست زندگی شما نگاه می کند.پس ناامید نباشید و بر رحمت خداوند تکیه کنید.بطور کلی چند نکته را بدانید: اولا-انسان همیشه باید در حال توبه باشد و بیشتر مراقب نفس خود باشد.شقاوت به انسان نزدیک است و نباید لحظه ای غفلت کرد. ثانیا-بیش از حد خود را سرزنش نکنید زیرا توان و انگیزه خوب بودن را از دست می دهید. ثالثا-گناه را برای کسی تعریف نکنید.متین و عاقلانه رفتار کنید. می توانید مثل سابق خود را پاک و سالم بدانید زیرا توبه آدمی را پاک می کند، اشک ندامت و مناجات با خدا شوینده لکه های گناهان است. رابعا-فراموش نکنید ناامیدی از شیطان است و شیطان دوست دارد گناهکار خود را زیاد ملامت کند تا دچار سردرگمی شود اما خداوند گناهکار را می پذیرد و ملامت او را دوست نمی دارد حتی در دعاها خطاب به خداوند گفته می شود "یا اله العاصین"یعنی ای خدای گناهکاران. پشیمانی و قصد بر انجام ندادن دوباره گناه همان توبه است و استغفار زبانی و جبران گذشته کمال توبه کردن است. شاید نیاز به توضیح نباشد که خداوند غفار- رحیم- و توبه پذیر است و توبه را می پذیرد.ناامید نباشید و بر اعمال صالح خود بیافزایید ( مانند نیکی به پدر و مادر- صدقه دادن - باز داشتن دیگران از کارهای ناپسند- انجام وظائف بطور کل. نماز- دعا و...) فراموش نکنید او سریع الرضاست و کم را می پذیرد (یقبل الیسیر) و ازگناهان زیاد میگذرد (یعفوعن الکثیر). گناهان را برای کسی بازگو نکنید و به آنها افتخار ننمایید و از زمینه های گناه فاصله بگیرید.همیشه حریم و حدود و فاصله لازم با اشخاص را رعایت نمایید. ما گناهی سراغ نداریم که خداوند هیچ گاه نبخشد پس شما ناراحت نباشید و زندگی معمول خود را ادامه دهید. موفق باشید.