سلام وقت شما بخير پاسخ مراجع عظام تقليد نسبت به اين سؤال، چنين است: [1] حضرت آيت الله العظمي خامنه اي (مدظله العالي): اگر ناخن کاشته شده قابل برداشتن نبوده يا ازاله آن مستلزم ضرر و مشقّت باشد و با وجود ناخن ها قدرت بر رساندن رطوبت به پوست دست نباشد، مسح بر روى همين ناخن‌ها کافى ‌است و غسل نيز همين حکم را دارد. حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي (مدظله العالي): مانع غسل و وضو است. حضرت آيت الله العظمي سيستاني (مدظله العالي): بايد قبل از غسل و وضو آن چه را که مانع رسيدن آب به عضو غسل و وضو باشد جدا کرد.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم عقيقه در لغت «عقيقه» از مادّه «عقّ» در اصل، به معناي موي سر هر نوزادي است که با آن مو متولّد شده، چه نوزاد انسان باشد يا حيوان، اما الآن، اسم شده براي آن حيواني که در روز هفتم تولّد نوزاد، براي او سر مي‌برند.[1] عقيقه در فقه گروهي از فقها مي‌گويند: عقيقه عبارت است از کشتن گوسفند هنگام ولادت فرزند.[2] برخي ديگر گفته‌اند: عقيقه، آن حيواني است که براي فرزند مي‌کشند، چه فرزند پسر باشد يا دختر.[3] آداب و شرايط عقيقه کسي که خداوند فرزندي به او عنايت کرده، بنابر نظر برخي از فقها، واجب،[4] و بنابر نظر مشهور از فقها، مستحب است،[5] در روز هفتم ولادت فرزندش گوسفندي را به

سلام وقت شما بخير قراردادن چنين شرطي در ضمن عقد ازدواج اشکالي ندارد و با فرض اشتراط، وفاي به آن واجب است. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقليد نسبت به اين سؤال، چنين است:[1] حضرت آيت الله العظمي شبيري زنجاني (مد ظله العالي): مانعي ندارد. حضرت آيت الله العظمي صافي گلپايگاني (مد ظله العالي): چنانچه زن ضمن عقد نکاح شرط کند که مرد مانع از خروجش جهت ادامه شغل نشود و او هم نفقه واجبي را که ملک اوست به مرد تمليک کند،[2] صحت چنين شرطي بلامانع بوده و وفاي به آن واجب است. حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي (مد ظله العالي): مانعي ندارد.

سلام وقت شما بخير همه مراجع (به جز آيات عظام بهجت، تبريزى و سيستانى): خير، نگاه زن به بدن مرد نامحرم، جايز نيست؛ هر چند بدون قصد لذت باشد.آيت اللّه خامنه‏اى، استفتاء، س 487؛ امام خمينى، استفتاءات، ج‏3، (نظر)، س‏6 و 39؛ آيت اللّه صافى، جامع‏الاحکام، ج‏2، س‏1652 و 1712؛ آيت اللّه وحيد، توضيح‏المسائل م، 2442؛ آيت اللّه نورى، توضيح‏المسائل م، 2442؛ آيت اللّه مکارم، تعليقات على‏العروة، (النکاح) م‏51؛ دفتر آيت اللّه فاضل. آيت‏اللّه بهجت: بنابر احتياط واجب جايز نيست.آيت‏اللّه بهجت، توضيح‏المسائل، م 1933.