آرشیو سوالات

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم صبر و استقامت عصاره همه فضيلت­ها و خميرمايه همه سعادت ها و ابزار وصول به هر گونه خوشبختى است. انسان بدون صبر هم در جهات مثبت به جايى نمى­ رسد و هم در برابر عوامل منفى شکست مى­ خورد، چرا که صابر نبودن مساوى با شکست است. به همين دليل کليد اصلى پيروزى ­ها، صبر است. به طور کلي براي تقويت صبر و بردباري راه هاي مختلفي وجود دارد، در ذيل به برخي اشاره مي شود: ?. تقويت پايه ‏هاي ايمان: هر قدر ايمان انسان به حکمت و رحمت پروردگار بيش‏تر باشد، صبر او نيز افزون‏تر خواهد بود. اميرمؤمنان (ع) مي‏فرمايد: «اساس و ريشه صبر، ايمان و يقين خوب نسبت به خداوند است».[?] ?.

سلام وقت شما بخير به نام خدا و با عرض سلام . قبل از هر چيز به خاطر ايمان راسخ و پايبندي به عقايد، به شما تبريک مي گويم و از خداوند متعال توفيقات روز افزون شما را خواستارم. همانطور که پيش از اين عرض شد ملاک تشخيص غيبت، رنجش خاطر فرد موضوع سخن است. براين اساس آشکار نمودن عيب واشتباه پنهان يک شخص که مسلما وي مايل به اين امر نيست از مصاديق غيبت به شمار ميرود. اما بسيار ديده ايم که افراد اشتباه يا عمل خلاف شرع يا اخلاقي را مرتکب ميشوند که زشتي آن در نظرشان زيباست و نه تنها از بابت کار خود شرمنده وپشيمان نيستند بلکه به رفتار خود ميبالند!

سلام بهائيت انشعابي از بابيگري است و بابيت انشعابي از شيخيگري است. در اوائل قرن نوزدهم شيخ احمد احسائي و سيد کاظم رشتي، (شخصيت و انديشه‏هاي کاشف الغطاء کتاب (الايات البينات) مؤلف آيت الله العظمي کاشفالغطاء به کوشش دکتر احمد بهشتي، کانون نشر انديشه اسلامي) مدعي رابطه مستقيم با امام زمان(عج) شدند و خود را واسطه ميان مردم مسلمان و آن حضرت معرفي کردند از همين‏جا راه و رسم شيخي پديد آمد و جمعي از افراد ساده ‏لوح و گروهي از فرصت ‏طلب‏ها به آن گرايش پيدا کردند.

سلام وقت شما بخير قرآن مکرر مسلمانان را به تدبر و تفکر در آيات الهي دعوت نموده است. تا قرآن را با سطحي نگري مورد توجه قرار ندهند. بلکه از درياي بيکران آن، نکات هدايتگر را بيابند. ناظر بودن يک آيه به شخص پيامبر (ص) و زندگي او، به معناي اتمام فايده آيه، با رحلت رسول مکرم اسلام (ص) نيست. بلکه همان آيات براي هدايت مسلمان ها نکته هاي خاصي دارد. که در اين جا به چند نمونه از آن ها مي پردازيم. ?. آيات احکام اختصاصي: بعضي از احکام بيان شده در قرآن مخصوص پيامبر مکرم اسلام (ص) بوده است. مثل آيه اي که نماز شب را بر پيامبر مکرم (ص) واجب مي گرداند.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم نوزدهمين روز از ماه فروردين براي منجمان مسلمان اهميت ويژه اي داشته است. روزي که خورشيد ?? درجه در برج حمل(فروردين) باشد. آن ها مي گويند اين روزخاص بنابه محاسبات نجومي، روزي خوش يمن و بابرکت است و البته در ساعت هاي خاصي در اين روز، بهترين موقعيت خورشيد در کهکشان در سال است. ابوريحان بيروني در کتاب التفهيم در باب «در احکام نجوم» فصل « بهرهاي (بهره ها ) ستارگان اندر بروج » زير عنوان «شرف و هبوط ستارگان کدامند» مطالبي را در خصوص شرف سيارات نوشته است. براساس جدول کتاب التفهيم شرف شمس هنگامي است که خورشيد ?? درجه در برج حمل باشد.

سلام وقت شما بخير آنچه که در برخي از روايات مشابه با مضمون سوال شما نقل شده اين است که در نهج البلاغه ذکر شده است :شخصي نزد حضرت علي(ع) از عدم استجابت دعا شکايت کرد و گفت: با اين که خداوند فرمود: دعا کنيد اجابت مي کنم، چرا ما دعا مي کنيم و به اجابت نمي‏ رسد؟ امام فرمود: قلب و فکر شما در هشت چيز خيانت کرده به همين جهت دعايتان مستجاب نمي‏ شود: ?- شما خدا را شناخته، اما حق او را ادا نکرده ‏ايد. به همين دليل شناخت شما سودي به حالتان نداشته است. ?- شما به فرستاده او ايمان آورده ‏ايد. سپس با سنّتش به مخالفت برخاسته‏ ايد. ثمره ايمان شما کجا است؟

سلام وقت شما بخير متاسفانه برخي افکار و عملکردها در ميان مردم رواج پيدا کرده که نه پايه ديني دارد و نه مايه علمي و جز خرافات نام ديگري نمي توان بر آن نهاد . يکي از آن ها در مورد عطسه کردن است. بعضي‌ها پس از يک عطسه از لفظ «صبر آمد» استفاده مي‌کنند و بعضاً کار خود را به تعويق مي‌اندازند، کفش‌هاي خود را لنگه‌ به لنگه مي‌پوشند يا در کفش‌هاي خود نمک مي‌ريزند! همچنين با آمدن دو يا چند عطسه ، عجله کردن در کار را برداشت مي کنند ! درحالي که اين گونه افکار خرافاتي بيش نيست.

محور و علت اساسى طرح اين سؤال، جريان خلقت حضرت آدم(ع) مي‌باشد. وقتى خداوند اراده فرمود که انسان را بيافريند، فرشتگان در نهايت ادب و احترام و به قصد پرسش و استفهام، از خداوند پرسيدند که: آيا ما براى تسبيح و تقديس تو کافى نيستيم؟! و اصولاً خلقت انسان براى چيست؟ وقتى خداوند راز خلقت انسان را برايشان بيان فرمود و به فرشتگان نويد داد که انسان خليفه خدا، در زمين است، فرشتگان متواضعانه دعوت پروردگارشان را (مبنى بر سجده بر حضرت آدم) پذيرفته و از سر اخلاص و احترام، بر آدم سجده کردند.

عرش در لغت به معناي، تخت، سرير پادشان و تخت رب العالمين که تعريفش کرده نشود.[1] عرش در اصل به معناي چيزي است که سقف داشته باشد و به عروش جمع بسته مي شود، نشيمن گاه سلطان را هم عرش مي نامند، اين به اعتبار بلندي آن است.[2] کرسي؛ يعني تخت، علم، دانش، ملک، قدرت باري تعالي و تدبير او.[3] در قرآن کريم به غير از آسمان و زمين و آنچه در بين آن دو است، از دو موجود ديگر به نام هاي عرش و کرسي نام برده شده است.