اگر بر اثر عذر شرعى روزه ماه رمضان را نگرفته، فقط قضا بر او واجب است، و درصورتی که عذر او در خوردن روزه خوف از ضرر روزه بر جنين يا کودکش بوده، بايد علاوه بر قضا، براى هر روز يک مدّ طعام به عنوان فديه بپردازد، و اگر قضا را بعد از ماه رمضان تا ماه رمضان سال بعد، بدون عذر شرعى به تأخير انداخته، فديه ديگرى هم بر او واجب است يعنى بايد براى هر روز يک مدّ طعام به فقير بدهد.و در صورتی که عذر او خوف ضرر برای خودش بوده، حکم سایر موارد خوف ضرر را دارد که در صورت استمرار این خوف تا ماه رمضان سال بعد، قضا از وی ساقط است و فقط فدیه (یک مد طعام) بر او واجب است.

در روزه قضا روزه باطل است و افطار کند و در ماه رمضان باید روزه بگیرد وبعدا قضا کند.آیه الله سیستانی

باسلام
طبق نظر آيت الله سيستاني:
اگر واقعا به خاطر اين خودارضايي ها جنب شده باشيد و غسل بر شما واجب شده باشد:
روزه هايي که در حال جنابت گرفته ايد. اما نمي دانستيد و در يادگيري مساله کوتاهي نداشتيد و ترديد هم نداشتيد که بايد غسل انجام دهيد ، صحيح است و قضا و کفاره هم ندارد. اما در مورد نمازها بايد عرض شود اگر در آن مدت که جنب بوده ايد هيچ غسل واجب ديگر يا غسل مستحب معتبر ديگري که استحبابش در شرع ثابت شده است نيز بجا نياورده باشيد، و در حال جنابت نماز مي خوانده ايد بايد نمازها را قضا نماييد.

پي نوشت:
1. منهاج الصالحين، ج1، ص 326.

با توجه به اينکه شما مقدار سفرهايتان در طي يک ماه و مدت اقامت در هر سفر را ننوشته ايد و نيز ذکر نکرده ايد که اين سفرها تا کنون چه مقدار ادامه داشته نميتوان پاسخ شفافي را از اکنون به شما ارائه داد....