آیا ارضاء زن توسط دهان مرد جائز است؟

بسم الله الرّحمن الرّحيم
سلام عليکم
تايقين به مني نباشدنجس نيست.
زن و شوهر مي توانند هر گونه لذتي از يکديگر ببرند ولي شايسته است از کارهايي که با کرامت انساني سازگار نيست اجتناب ورزند.و اين کارخلاف کرامت انساني است ودهاني که محل ذکرالاهي است نبايدبه اين امورآلوده شود.
ونيز مضراتي براي طرفين دارد:
مواردي از انتقال بيماري هاي مقاربتي بخصوص سوزاک حلقي بر اثر اين نوع رابطه گزارش شده.
نقل ازwww.pezeshkan.org/?p=5525
تماس جنسي از راه دهان و خطر HIV
تماس جنسي از راه دهان (سکس دهاني)
تماس جنسي و تحريک از راه دهان با واژن (عضو جنسي زنانه) و يا با آلت تناسلي مرد را تماس جنسي امن نمي شناسند. تحقيقات تاکنون ثابت کرده اند که تماس از راه دهان مي تواند ويروس اچ. آي. وي. و علاوه بر آن ديگر بيماري هاي مقاربتي سرايتي را انتقال دهد.
تحريک جنسي از راه دهان مسئله اي که عموميت دارد

تماس از راه دهان تحريک بر انگيزبوده و قوه جنسي را تحرک مي دهد. اين کار از طريق مکيدن پنيس (آلت تناسلي مرد)، و يا لسيدن واژن(عضو جنسي زنانه) و مقعد صورت مي گيرد.
Fellatio نام لاتين روشي است که در آن آلت مرد توسط زبان تحريک مي شود.
Cunnilingus به روشي گفته مي شود که دهان به تحريک واژن(عضو جنسي زنانه) و چوچوله مي پردازد.
Anilingus اصطلاح لاتين روشي است که دهان با مقعد براي تحريک در تماس است.

مطالعات نشان مي دهد که تماس جنسي دهاني معمولاً دربين همه گروه هاي سني که اين جوانان را هم شامل مي شود، رايج است و در بين بسياري از شرکاي جنسي زن و مرد وهمچنين بين شرکاي جنسي هم جنس رواج دارد.

دربين جوانان به خصوص خانم هاي جوان ممکن است به دليل عدم تمايل به دخول و حفظ بکارت به عنوان نوعي تمرين در رشد توانايي جنسيتي ويا پاسخ به کنجکاوي هاي روابط جنسي اين عمل جالب باشد که با توجه به خطر انتقال ويروس بهتر است که با هيچ يک از گروه هاي شرکاي جنسي انجام ندهيد.
تماس جنسي دهاني و خطر انتقال ويروس اچ. آي. وي.

خطر انتقال ويروس اچ. آي. وي. از يک شريک جنسي آلوده از طريق تماس جنسي دهاني بسيار کمتر از ريسک انتقال اچ. آي. وي. از طريق نزديکي مقعدي و واژينال است. از اين جهت که، مشخص کردن ميزان دقيق خطر ريسک انتقال ويروس اچ. آي. وي. از راه سکس دهاني مشکل است. بعلاوه اينکه بيشتر اشخاص در روابط جنسي شان شکل هاي ديگري از تماس هاي جنسي را علاوه بر رابطه دهاني دارند. مانند دخول در واژن و يا مقعد. به اين دليل مشکل مي توان مشخص کرد که اين انتقال نتيجه تماس دهاني بوده و يا نتيجه تماس هاي خطرناک ديگربوده است.
ضمن اين که علاوه برخطر انتقال ويروس اچ. آي. وي. در تماس دهاني بيماري هايي سرايتي مقاربتي نيز از اين راه منتقل مي شوند.
وقتي که پزشکان خطرانتقال دادن يک آلودگي مسري مانند اچ. آي. وي را توصيف مي کنند بيشتر از اصطلاح خطر بالقوه ويا خطر نظري استفاده مي کنند. به زباني ساده تر خطر بالقوه يعني انتقال از يک شخص به شخصي ديگر ممکن است، هر چند که تاکنون مدارکي مستند براي اثبات قطعي آن وجود ندارد.
خطر بالقوه به معني خطر مستند نيست. به کلام ديگر انتقال آلودگي با ويروس اچ. آي. وي. از نظر نظري ممکن است اما الزاماً منظور اين نيست که حتماً اتفاق خواهد افتاد. خطر مستند در توصيف انتقالي استفاده مي شود که مدارک مستند علمي کافي براي اثبات آن وجود داشته باشد.
خطر انتقال ويروس در تماس دهاني با پنيس ( آلت تناسلي مردانه)
خطر بالقوه:
در تماس دهاني با آلت مردانه به شکل نظري خطر انتقال براي شريکي که تماس دهاني را انجام مي دهد (کسي که آلت را با دهان خود تحريک مي کند) وجود دارد. بدليل اينکه آلودگي از طريق ترشحات پيش ازمني و مني به دهان راه پيدا مي کند.
براي شخصي که آلت وي بوسيله دهان شريک جنسي اش تحريک مي شود نيز، از نظر نظري خطر انتقال آلودگي وجود دارد به دليل آن که آلودگي مستقيماً از ترشحات دهان بوسيله خراش، بريدگي روي پنيس و همچنين از طريق مني با خون تماس پيدا مي کند.

خطر مستند:
البته ميزان خطر به مراتب بسيار کمتر از خطر تماس جنسي مقعدي و واژينال است.
ضمناً ويروس اچ. آي. وي. مي تواند به شخص دريافت کننده انتقال پيدا کند حتي در مواقعي که انزال صورت نگرفته و مايع مني خارج نشده باشد.
خطر انتقال ويروس در تماس دهاني با واژن (عضو جنسي زنانه)

خطر بالقوه:
در تماس دهاني با عضو جنسي زنانه به شکل نظري خطر انتقال براي شريکي که تماس دهاني را انجام مي دهد (کسي که واژن را با دهان خود تحريک مي کند) وجود دارد. بدليل اينکه مايعات مهبلي آلوده و خون واژن آلوده مي تواند به داخل دهان راه پيدا مي کند. (اين مسئله محدود به خون دوران قاعدگي نمي شود.)
براي خانمي که عضو جنسي وي بوسيله دهان شريک جنسي اش تحريک مي شود نيز، از نظر نظري خطر انتقال آلودگي وجود دارد، اگر ويروس و يا خون آلوده ازمايعات دهان و به واژن و زخم هاي مهبلي و يا ديواره واژن تماس پيدا کند.
خطر مستند:
ميزان خطر انتقال اچ. آي. وي. در اين مورد نيز به مراتب بسيار کمتر از خطر انتقال ويروس از طريق تماس جنسي مقعدي و واژينال است. در هر صورت در چندين مورد گزارش شده از انتقال ويروس ازطريق دهان، بيشتر تماس دهاني با واژينال گزارش شده است.
خطر انتقال ويروس در تماس دهاني با مقعد
خطر بالقوه:
در تحريک دهاني مقعد نيز به شکل نظري خطر انتقال براي شريکي که تماس دهاني را انجام مي دهد (کسي که مقعد را با دهان خود تحريک مي کند) وجود دارد. بدليل اينکه اين عضو در معرض خون آلوده قرار دارد که از ضايعات، ترشحات و خوني که بر اثر برش، زخم و يا خراش در اطراف مقعد پديد مي آيد به داخل دهان راه پيدا مي کند.
براي شريک جنسي که مقعد وي بوسيله دهان ديگري تحريک مي شود نيز، از نظر نظري خطر انتقال آلودگي وجود دارد، اگر ويروس و يا خون آلوده ازمايعات دهان و با مقعد تماس پيدا کند.

خطر مستند:
مواردي مستدل ومستند از انتقال بوسيله تماس دهاني با مقعد ثبت شده است.
پزشکان مواردي را گزارش کرده اند که ويروس اچ. آي. وي. از طريق تماس جنسي دهاني انتقال يافته است.
اگرمطلبي باقي ماندسوال فرماييد.


انشاءالله عاقبت بخيربشويد.
التماس دعا