منظور اين است که کسي که توانايي جسمي و مالي داشته باشد و مانعي هم براي رفتن به زيارت امام حسين عليه السلام در ميان نباشد، اگر به زيارت نرود در شيعه بودن او اشکال و ترديد جدي وجود دارد، که سخن کاملاً معقول و موجهي است. فراموش نکنيد که امام حسين ع پدر معنوي امت هستند، بنابراين همچنان که اگر کسي باوجود توانايي و نبود مانع به ديدن پدرش نرود، تکليفش را نسبت به پدر انجام نداده است و مانند اين است که رابطه پدر و فرزندي را قطع کرده است، به همان صورت اگر شيعه که فرزند معنوي امامان از جمله امام حسين عليه السلام محسوب مي شود هيچ شوقي نسبت به زيارت ايشان نداشته باشد، طبيعي است که بايد در شيعه بودن خودش شک کند و طبيعي است که او را شيعه ندانست.
نظر خودتان را ارسال کنید