باسلام خدمت شما پرسشگر محترم خنديدن و خنداندن به دور از رفتارها و الفاظ زشت، مانعي ندارد. اما نبايد براي خنديدن به دروغ گفتن و مسخره کردن، بازي کردن با آبروي مردم، و ... پرداخت. و اگر از اين امور پرهيز کنيم، شوخي کردن و شاد کردن ديگران، بسيار مطلوب بوده و پيشوايان ديني ما نيز به آن مي پرداخته اند که نمونه هايي از اين نوع برخوردها بيان مي شود: ?- رسول گرامي اسلام در فرصتهاي مناسب اصحاب و ياران خود را مي خنداند و آنان را شاداب و سرحال نگه مي داشت. يک روز رسول خدا به پيرزني فرمود: چرا تلاش مي کني، پيرزنها به بهشت نمي روند. آن زن ناراحت شد و گفت: يا رسول الله، من به بهشت نمي روم؟ رسول خدا در حالي که مي خنديد فرمود: همه جوان شده و وارد بهشت مي گردند. ?- روزي پيامبر(ص) با امام علي عليه السلام در مجلسي، خرما تناول مي فرمود و هسته هاي خرما را مقابل علي عليه السلام مي گذاشت ، به گونه اي که اگر کسي وارد مي شد فکر مي کرد همه خرماها را علي عليه السلام خورده و آن حضرت چيزي تناول نفرموده است. پيامبر خطاب به حضرت علي فرمود: « شما زياد خرما خورده ايد؟» حضرت علي جواب داد: « آن کس زيادتر خورده که خرما را با هسته آن تناول کرده است.» و لبخند بر لبان پيامبر نقش بست.[?] ?- روزي ابوبکر و عمر ، دو طرف حضرت علي عليه السلام راه مي رفتند چون قد آن دو نفر کمي بلندتر از آن حضرت بود ، عمر جملاتي را به شوخي و طنز مطرح کرد و خطاب به حضرت گفت: اَنت في بَينِنَا کَنُونِ « لَنا »علي! تو در ميان ما، مثل حرف نون در لنا هستي. حضرت علي عليه السلام بلافاصله پاسخ داد که : اِن لَم اَکُن اَنا اَنتُم « لا » يعني اگر من نباشم ، شما چيزي نيستيد چون لا يعني هيچ . ?- قبول هديه حلوا و شوخي کردن: روزي يکي از دوستان امام علي عليه السلام حلوايي تهيه کرد و از آن حضرت خواست تا تناول فرمايد. امام فرمود: مناسبت آن چيست؟ جواب داد: امروز نوروز است.(روز عيد است) حضرت از آن حلوا ميل فرمود ، خنديد و چنين شوخي کرد که: اگر مي تواني همه روز را نوروز قرار ده.[?] اما همين پيشوايان هرگز شخصيت جدي خود را در ميان بذله گويي هاي فراوان مدفون نمي کردند و شاد شدن و خنديدن را بهانه اي براي ارتکاب محرمات قرار نمي دادند. حضرت علي (ع)، همواره از شوخي هاي زشت و بي معنا پرهيز مي فرمود و عمروعاص را درمورد پخش اين گونه شايعات مورد نکوهش قرار داد و در خطبه ?? مرز ميان شوخي هاي ناروا و روا را روشن ساخته و فرمود: شگفتا از عمر و عاص پسر نابغه! ميان مردم شام گفت من اهل شوخي و خوش گذراني بوده و عمر، بيهوده مي گذرانم! حرفي باطل است و گناه را در ميان شاميان انتشار داده است. مردم آگاه باشيد! بدترين گفتار دروغ است. عمر وعاص سخن مي گويد ، پس دروغ مي بندد . ... آگاه باشيد! به خدا سوگند که ياد ِ مرگ مرا از شوخي و کارهاي بيهوده باز مي دارد، ولي عمر و عاص را فراموشي آخرت از سخن حق باز داشته است. با معاويه بيعت نکرد مگر بدان شرط که به او پاداش دهد و در برابر ترک دين خويش ، رشوه اي تسليم او کند. حضرت علي عليه السلام درباره شوخي هاي ناروا را تذکر مي دهد و مي فرمايد: هيچ کس شوخي بيجا نکند جز آنکه مقداري از عقل خويش را از دست بدهد.[?] [?]. شرح نهج البلاغه خويي، ج ?، ص ??. [?]. شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج ??، ص ???. موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید