آیا جایز است مقداری آب برای رفع تشنگی در ماه مبارک رمضان بخوریم ؟

سلام وقت شما بخير آيات عظام: امام، خوئي، اراکي، فاضل، نوري: اگر روزه دار به قدري تشنه شود که بترسد از تشنگي بميرد مي تواند به اندازه اي که ازمردن نجات پيدا کند آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن کاري که روزه را باطل ميکند خودداري نمايد. (فاضل: و قضاي آن را هم بگيرد). آيات عظام: گلپايگاني، صافي: اگر روزه دار به قدري تشنه شود که بترسد از تشنگي بميرد واجب است به اندازه اي که ازمردن نجات پيدا کند آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن کاري که روزه را باطل مي کند خودداري نمايد. آيةالله العظمي امام خامنه اي: انسان نمي تواند بخاطر ضعف و تشنگي، روزه را بخورد ولي اگر ضعف و تشنگي او به اندازه اي است که معمولاً نمي شود آن را تحمل کرد، در اين صورت هر وقت به حرج افتادند مي توانند افطار نمايند ولي تا در حرج واقع نشده اند، نبايد روزه را باطل کنند. آيةالله العظمي تبريزي: اگر روزه دار به قدري تشنه شود که بترسد از تشنگي بميرد يا به مرض مبتلا شود مي تواند به اندازه اي که از خوف، نجات پيدا کند آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن کاري که روزه را باطل مي کند خودداري نمايد. آيةالله العظمي بهجت: اگر روزه دار به قدري تشنه شود که بترسد از تشنگي بميرد1 مي تواند به اندازه اي که ازمردن نجات پيدا کند3 آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود، اما در ماه رمضان تا مغرب از ساير مفطرات اجتناب کند. آيةالله العظمي شبيري زنجاني: اگر روزه دار اتّفاقاً به قدري تشنه شود که از ادامه روزه بر جان خود بترسد يا روزه بر او حرجي يا ضرري داشته باشد، مي تواند به قدري که سيراب نشود، آب بياشامد و روزه او باطل مي باشد و اگر ماه رمضان باشد بايد در بقيه روز از بجا آوردن کاري که روزه را باطل مي کند خودداري کند، بلکه بنابراحتياط در روزه واجب غير ماه رمضان نيز امساک نمايد. آيةالله العظمي سيستاني: اگر روزه دار بقدري تشنه شود که بترسد از تشنگي بميرد، يا به او ضرري برسد يا آن که به سختي بيفتد که نمي تواند آن را تحمّل کند، مي تواند به اندازه اي که ترس از اين امور بر طرف شود آب بياشامد، بلکه در فرض ترس از مرگ و مانند آن، واجب است ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد بنابراحتياط لازم بيشتر از آن نياشامد و در بقيه روز از انجام کاري که روزه را باطل مي کند خودداري نمايد. آيةالله العظمي وحيد: اگر روزه دار به قدري تشنه شود که بترسد از تشنگي بميرد واجب است به اندازه اي که ازمردن نجات پيدا کند آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن کاري که روزه را باطل ميکند خودداري نمايد و همچنين اگر بترسد که از نخوردن آب به او ضرر معتنابهي برسد يا آب نخوردن براي او موجب حرج باشد که عرفا قابل تحمّل نباشد که در اين دو صورت مي تواند به اندازه رفع ضرر و حرج آب بياشامد. آيةالله العظمي مکارم: اگر روزه دار به اندازه اي تشنه شود که طاقت تحمّل آن را ندارد و يا ترس بيماري و تلف داشته باشد، مي تواند به اندازه ضرورت، آب بنوشد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد،بايد بقيه روز را امساک کند. آيةالله العظمي سبحاني: اگر روزه دار به قدري تشنه شود که براي او تحمّل تشنگي موجب عسر و حرج است مي تواند به اندازه اي که رفع مشقّت کند آب بياشامد و روزه او باطل نمي شود. آيةالله العظمي مظاهري: اگر روزه دار به قدري تشنه شود که تحمّل آن طاقت فرسا باشد و يا خوف ضرر بدهد مي تواند به اندازه رفع ضرورت آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن کاري که روزه را باطل مي کند خودداري نمايد.