آیا دوستی های عمیق و افراطی در دوران تحصیل می تواند آسیب زا باشد؟

ارسال شده توسط شهرسوال در ????/??/? - ??:?? دوستي عميق سلام وقت شما بخير اينکه دونفر همديگر را دوست داشته باشند يا يک عده آدم يک نفر را دوست داشته باشند، به خودي خود چيز بدي نيست. الفت و دوستي موهبتي هست که خداوند در قلب آدمها گذاشته و همه کم يا زياد از آن برخوردارند و بيشتر وقتها هم يک حس و رفتار پسنديده است. پدر و مادر يکديگر را دوست دارند، برادرم مرا دوست دارد، من او را دوست دارم... شما هم مادرتان را دوست داريد يا با دخترعمه يا دختردايي مثلا خيلي صميمي هستيد... گاه دوستاني هستند سالهاي سال به قدري با هم بوده اند و علاقمند بوده اند که انگار عضو يک خانواده بودند. سرکلاس، سر سفره، تفريح، ورزش، باشگاه، مهماني... پس دوست داشتن حتي اگر خيلي عميق هم باشد به خودي خود مشکلي ندارد. مشکل از آنجا ممکن است آغاز شود که وابستگيتان به دوستتان از حد طبيعي خارج شود. بنابراين ما توصيه نميکنيم که نسبت به دوستانتان بي علاقه يا خداي نکرده متنفر باشيد، برعکس، به نظر ما انسانهاي خوب کساني هستند که بايد با آنها دوست شويم و اگر دوست خوبي داريم بايد دوستي مان را با او حفظ کنيم. به دوستان خود محبت کنيد، محبت کلامي (با به زبان آوردن آن)، و رفتاري (احترام گذاشتن، هديه دادن و ...) البته بايد مراقب باشيد اين عشق و علاقه به انحراف کشيده نشود. يعني چي؟ يعني اولا آنقدر در اين عشق و وابستگي ذوب نشويد که زندگي عادي و طبيعي تان مختل شود (از دايره رفتارهاي عادي و طبيعي بيرون نزند.) و ثانيا دوستي و علاقه پاک و خالصت رو با مسائل جنسي و اميال شيطاني مخلوط نکنيد که اين خيلي خيلي خطرناک است!! پيامبر عزيزمان (ص) فرمودند: بهترين کارها پس از ايمان به خدا، دوستى با مردم است.? امام صادق (ع) هم ميفرمايند: هنگامى که کسى را دوست مى دارى، او را از اين محبّت آگاه کن زيرا اين کار، دوستى بين شما را محکم تر مى کند.? موفق باشيد. پي نوشت: ?. نهج الفصاحه، ص ??، ح ???. ?. کافى، ج ?، ص ???، ح ?.