آیا می شود دوستی عاطفی بین دختر و پسر، رابطه ای پاک و سالم باشد؟

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم هر گونه ارتباط عاطفي و دوستانه دختر و پسر نامحرم (پيامکي، تلفني، حضوري، مکاتبه اي، چت و ...) و با هر توجيهي (بدون نيت بد، بدون شهوت، به قصد شناخت بيشتر، به قصد ازدواج و ...) از نظر شرعي اشکال دارد و جايز نيست. گفتني است رابطه علمي و کاري زن و مرد هنگام ضرورت، با رعايت کامل مسائل شرعي اشکالي ندارد ولي آن جا هم بايد بسيار مراقب بود که اين رابطه شکل دوستانه و عاطفي به خود نگيرد. پس اينکه برخي مي گويند «اگر ارتباط دوستانه از طريق پيامک باشد، بدون قصد و نيت بد و بدون شهوت» نيز، مصداق اينگونه ارتباط هاست و اشکال دارد. در ضمن ارتباط هاي پيامکي و تلفني با توجه به گرايش طبيعي دو جنس مخالف نسبت به هم، به روابط حضوري نيز مي کشد (تجربه هاي فراوان افراد، اين را نشان داده) و ابعاد خطرناک تر و گسترده تري مي گيرد که ترک آن رفتارها و رهايي از آسيب هايش بسيار مشکل مي شود. توضيحاتي که در ادامه مي آيد اين موضوع را بيشتر روشن مي کند: ?. اگر کسي بگويد من مي خواهم با جنس مخالف رابطه عاطفي و دوستانه پيامکي و تلفني داشته باشم بدون شهوت! حرفي متناقض گفته؛ چون اولاً به دليل وجود غريزه جنسي که خداوند آن را در نهاد هر انسان سالمي قرار داده، دو جنس مخالف به طور طبيعي به هم تمايل دارند، و در رابطه هاي عاطفي، دوستانه و خارج از چهارچوب به دليل اين ويژگي انسان ها، مسلماً شهوت وجود دارد و کسي که آن را نفي کند تنها خود را فريب داده؛ ثانياً شهوت در معناي اصلي خود به معني ميل و رغبت به چيزي است، و وقتي شما با اراده و اختيار خود، با جنس مخالفتان رابطه عاطفي و دوستانه برقرار کنيد، به معني اين است که ميل به اين کار داريد و اين ميل هم به دليل وجود همان غريزه جنسي است. پس فرض رابطه عاطفي و دوستانه دختر و پسر بدون وجود شهوت، فرض باطلي است. گفتني است برخي اوقات اين شهوت موجب صدور رفتارهاي پرخطري چون ارتباط جنسي و... مي شود و گاهي خير؛ ولي اينها هيچ کدام تغيير در حکم اين مسأله ايجاد نمي کند و هر دو گناه است و آسيب زا مي باشد. اين نوع رابطه ها، بهترين فضا را براي جولان شيطان و هواي نفس فراهم مي کند و بسيار خطرناک است و فرد مسلمان از اين رابطه ها اجتناب مي کند تا رضايت خداوند را کسب کند و نه شيطان را. ?. برخي مي گويند ما مي خواهيم با جنس مخالف رابطه داشته باشيم و حرف هاي معمولي بزنيم و نيت بدي نداريم و شهوتي هم در کار نيست! به اين افراد بايد گفت : چرا اين حرف هاي معمولي را با دوستان هم جنس خود نمي زنيد؟ وقتي به درون خود رجوع کنند مي بينند رابطه با جنس مخالف برايشان لذتي ديگر دارد (و اين همان شهوتي است که معطوف به نامحرم مي باشد و گناه است). هر انسان عاقل و بالغي مي داند که حتي فکر رابطه دوستانه و عاطفي با جنس مخالف (نامحرم) و تصور آن در ذهن، تحريک کننده است، حال چه برسد به ارتباط! ؛ توجيهات مختلف نمي تواند واقعيت را تغيير دهد و نبايد خود را فريب دهيم. البته گرايش زن و مرد نسبت به هم طبيعي است ولي بايد از راه ايمن و شرعي به آن پاسخ داد که آن راه را دين مشخص کرده : ازدواج. براي ازدواج هم بايد تلاش کرد و کمي صبر و تحمل نيز داشت تا شرايطش فراهم گردد. موفق و پيروز باشيد.