سلام عليکم
۱. مستحبّ است مرد بعد از بيرون آمدن منى ادرار کند و اين کار، استبراء از مني مي باشد و اگر ادرار نکند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد، که نداند منى است يا رطوبت ديگر، حکم منى را دارد.(1)
بنابراين استبراء از مني اين است که انسان بعد از بيرون آمدن مني، ادرار کند.
۲. فايده استبراء از ادرار اين است كه چنانچه انسان بعد از ادرار کردن، استبراء كند و بعد، آب مشكوكي از او خارج شود و شک كند كه ادرار است يا يكي از اين سه آب(مذي، وذي، مدي)، آن آب مشکوک پاک است و وضو و غسل را هم باطل نميكند. امّا اگر استبراء نكرده بايد دوباره وضو بگيرد و محلّ را بشويد. همچنين فايده استبراء از مني اين است كه اگر رطوبت مشكوكي از او خارج شود و نداند مني است يا يكي از آبهاي پاک، آن فرد حکم جنب را ندارد و اگر استبراء نكند و رطوبت مشكوكي از او خارج شود و احتمال دهد مني باشد حکم جنب را دارد. (2) بنابراين اگر بعد از استبراء و غسل آبي مشکوک خارج شود حکم جنب را ندارد و غسل جنابت واحب نيست. بله اگر کسی اطمینان دارد آب خارج شده منی است، در این صورت غسل جنابت برای نماز و مثل آن واجب است.
پي نوشت ها
۱. توضيح المسايل جامع از آيت الله سيستاني، ج1، احکام جنابت، مساله 419.
2. همان، ج1، استبراء، مساله 84.
نظر خودتان را ارسال کنید