باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
اجمالا به نظر مي رسد اهل جهنم در جهنم به زباني نياز ندارند ، زيرا جهنم جايگاه تنهايي است . در آنجا افراد به گرفتاري خود مشغولند و ظلمتي طاقت فرسا حکفرما است و در سلول هاي تنگ و تاريک انفرادي محبوسند و همديگر را نمي بينند و با هم دشمنند و از هم متنفرند و با هم انس نمي گيرند تا زباني براي مخاطبه و همکلامي داشته باشند.( عبس آيات 34 -37) در ابتداي ورود به جهنم سخناني از آنان خطاب به بهشتيان و خطاب به مستکبران که در دنيا رهبري آنان را داشتند و خطاب به ملائکه موکل جهنم نقل شده است. هنگام ورود به جهنم، بهشت و جايگاه بهشتيان را بدان ها مي نمايند تا حسرت جايگاهي را که در صورت ايمان بدان مي رسيدند، هميشه بکشند . اين جا است که آنان بهشتيان را خطاب مي کنند که از نعمت هاي بهشت به ما هم عطا کنيد . آنان هم مي گويند اين نعمت ها بر شما حرام شده است.( اعراف آيه50) با ديدن مستکبران و پيشوايان گمراهي بين آن ها دعوا شده ، مستضعفان کافر به مستکبران گويند شما بوديد که ما را گمراه کرديد و...( سبأ آيه31) با ورود به جهنم و مشاهده عذاب فوق تحمل آن ، جهنميان به ملائکه موکل گويند: از خدا براي ما مرگ بخواهيد و جواب مي شنوند که شما در اين جا جاودانيد. ظاهرا بين خود جهنميان ارتباط و انس و همنشيني نيست تا نيازبه گفتگو داشته و محتاج زبان و لغتي باشند. ولي مسلم است ايشان هم در هنگام روبرو شدن با اهل بهشت ويا عاملان گمراهي شان صحبت مي کنند.
اگر بخواهيم از کلام وحي در اين رابطه دليل بياوريم به خوبي مي توان با استناد به آيه 50 اعراف و43 مدثر و31 سبأ که در بالا ذکر شد چنين نتيجه گرفت که زبان اهل جهنم هم عربي است. چون در آيات تلويحاً اشاره دارد که ايشان با زبان عربي با هم تکلم مي کنند .
البته لازم به ذکر است در بعضي روايات آمده که احتجاجاتي که اهل جهنم با يکديگر دارند به زبان عجمي يا مجوسي صورت مي گيرد ازجمله روايت زير:
از امام علي عليه السلام سوال شد زبان اهل بهشت ودوزخ چيست ؟ ايشان فرمودند ؛ بهشتيان عربي حرف مي زنند و دوزخيان، مجوسي
(ساله عن کلام اهل الجنة : فقال : کلام اهل الجنة بالعربية وساله عن کلام اهل النار ؟ فقال: بالمجوسية
رک : علل 2/597- عيون 1/223و بحار 8/268و 10/81)
واژه عربى گاه به معنى کسى مى آيد که از نژاد عرب باشد، و گاه به معنى کلام فصيح است ، و عجمى در مقابل آن نيز دو معنى دارد: نژاد غير عرب ، و کلام غير فصيح (تفسير نمونه،ذيل آيه198 سوره شعرا)
امکان دارد کسي عرب زبان باشد اما فصيح صحبت نکند.
لذا آنچه از اين تعابير در روايات مي توان استفاده کرد اين است که اهل جهنم به زبان غير فصيح صحبت مي کنند خواه غير فصيح عربي، خواه غير فصيح غير عربي.
اين تعبير در روايات که اهل دوزخ به زبان سرياني و يا مجوسي و به تعبير عام تر عجمي (غير عربي) تکلم کنند اشاره به معناي ديگري دارد وآن عدم فصاحت وبلاغت کلامشان است که اين هم ناشي از حسرت وندامت ابدي آنان وفشار سنگين اعمال ايشان در روز قيامت است که اين عقاب غير قابل تحمل به تمام ذرات و سلولها وازجمله کلام ايشان تاثير خواهد داشت.
با اين توضيح تعارضي هم بين استدلال به عربي بودن زبان اهل جهنم که از آيات 50 اعراف و43 مدثرو31سبا استفاده شد وروايات باقي نخواهد ماند.
موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید