اهميّت عقيق در دست کردن
1. در حديثى از پيامبر اعظم صلي الله عليه و آله مىخوانيم که فرمود: «انگشتر عقيق با خود داشته باشيد زيرا عقيق، نخستين کوهى است که به يگانگى خداوند و رسالت من و امامت علىّ بن ابىطالب اقرار کرد».[1]
2. در حديثى معتبر آمده است که بشير دهان مىگويد: از امام باقر عليه السلام پرسيدم چه نگينى بر انگشترم بنشانم؟
فرمود: «چرا از عقيق سرخ و زرد و سفيد غافلى؟ اينها سه کوه هستند در بهشت؛ عقيق سرخ نام کوهى است که مُشرف بر خانه رسول صلي الله عليه و آله است. کوه عقيق زرد مُشرف بر خانه فاطمه زهرا سلام الله عليها و عقيق سفيد مُشرف بر خانه حضرت على عليه السلام است و همه اينها يک خانه است. و از زير هر کوهى نهرى جارى است که آب آن از برف سردتر و از شير سفيدتر است و هر سه نهر از کوثر سرچشمه مىگيرد و به يک جا مىريزد. و جز آل محمّد و شيعيانش از اين نهرها نمىنوشند. اين سه کوه (همواره) تسبيح و تقديس و تمجيد پروردگار کرده و براى محبّان آل محمّد آمرزش مىطلبند. پس هر کس از شيعيان آل محمّد يکى از اين عقيقها را در دست داشته باشد، جز نيکى و وسعت روزى و سلامتى از بلاها و امان از شرّ پادشاهان و هر آنچه انسان از آن بيم دارد، به او نرسد».[2]
3. در حديث است که ربيعة الرأى مىگويد: انگشتر عقيقى در دست امام سجّاد ديدم، پرسيدم: اين چه نگينى است؟ فرمود: «اين عقيق رومى است».[3]
4. از امام صادق عليه السلام روايت شده است که فرمود: «دستى که در آن انگشتر عقيق باشد، از تمام دستهايى که به آسمان بلند مىشود در نزد پروردگار محبوبتر است».[4]
5. آن حضرت در حديثى ديگر فرمود: «انگشتر عقيق در دست کردن مستحبّ است».[5]
آثار و خواصّ عقيق در دست کردن
1. از امام حسين عليه السلام روايت شده است که فرمود: «حضرت موسى عليه السلام در کوه طور به هنگام مناجات با خداوند نگاهى به زمين کرد، خداوند عقيق را از نور صورت او آفريد، سپس فرمود: به ذاتم قسم، دستى را که انگشتر عقيق در آن باشد عذاب نمىکنم، مشروط بر اينکه به ولايت علىّ بن ابىطالب اقرار داشته باشد».[6]
2. از حضرت على عليه السلام روايت شده است که فرمود: «نماز (جماعت) کسى که انگشتر عقيق در دست دارد، نسبت به نماز جماعتى که غير عقيق در دست داشته باشد چهل درجه برترى دارد».[7]
3. از امام صادق روايت شده است که فرمود: «دو رکعت نماز با انگشتر عقيق، بسيار بهتر از نماز بدون آن است».[8]
4. در حديثى ديگر فرمود: «انگشتر عقيق در سفر، پيامآور امنيّت است».[9]
5. در حديث است که کسى خدمت رسول خدا صلي الله عليه و آله رسيد و از اينکه دزد در بين راه اموالش را برده بود شکايت کرد. حضرت فرمود: «چرا انگشتر عقيق در دست نداشتى که انسان را از بدى نگاه مىدارد؟».[10]
6. در روايتى آمده است که حاکمى حکم جلب شخص بيگناهى را صادر کرد. امام صادق عليه السلام فرمود: «انگشتر عقيق به او برسانيد» اين کار را کردند و گزندى به او نرسيد.[11]
7. در حديث است که مردى را از مقابل چشمان مبارک امام باقر عليه السلام عبور دادند که بسى تازيانه بر بدنش زده بودند. حضرت فرمود: «انگشتر عقيق او کجاست؟ اگر همراهش بود شلّاق نمىخورد».[12]
8. سليمان اعمش مىگويد: خدمت امام صادق عليه السلام بودم کسى را که تازيانه خورده بود از قصر منصور عبّاسى بيرون آوردند. حضرت فرمود: «سليمان، ببين نگين انگشترش چيست؟» عرض کردم: اى فرزند رسول خدا، نگين آن عقيق نيست. فرمود: «اى سليمان، اگر عقيق بود تازيانهاش نمىزدند». عرض کردم : شرح بيشترى در مورد عقيق بفرماييد. فرمود: «نگين عقيق از قطع شدن دست انسان جلوگيرى مىکند». عرض کردم: ديگر چه؟ فرمود: «انگشتر عقيق از خون انسان محافظت مىکند». عرض کردم: ديگر چه؟ فرمود: «خداوند دوست دارد دستى را که به سوى او براى دعا بلند مىشود انگشتر عقيق در آن باشد». عرض کردم: ديگر چه؟ فرمود: «تعجّب مىکنم دستى که انگشتر عقيق در آن باشد، چطور از دينار و درهم خالى شود».
عرض کردم: ديگر چه؟ فرمود: «انگشتر عقيق انسان را از هر بلايى نگاه مىدارد». عرض کردم: ديگر چه؟ فرمود: «انسان را از فقر نگاه مىدارد». عرض کردم: اجازه مىفرماييد اين حديث را به نقل از جدّت امام حسين عليه السلام از پدرش اميرمؤمنان على عليه السلام نقل کنم؟ فرمود: «مانعى ندارد».[13]
9. در روايتى معتبر آمده است که امام رضا عليه السلام فرمود: «انگشتر عقيق، فقر و ندارى را برطرف و نفاق و دورويى را زايل مىکند».[14]
10. در حديثى ديگر فرمود: «هر کس قرعه بزند در حالى که انگشتر عقيق در دست دارد، شانس بيشترى خواهد داشت».[15]
11. در روايتى معتبر مىخوانيم که امام صادق عليه السلام فرمود: «انگشتر عقيق در دست کنيد که ميمون و مبارک است و اميد مىرود که دارنده آن، عاقبت به خير شود».[16]
12. در حديثى ديگر فرمود: «هر کس انگشتر عقيق به دست کند، پريشان خاطر نگردد و بىشک عاقبت به خير مىشود».[17]
13. از رسول خدا صلي الله عليه و آله روايت شده است که فرمود: «هر کس انگشتر عقيق در دست داشته باشد، حاجتش برآورده مىشود».[18]
14. در حديثى ديگر فرمود: «انگشتر عقيق به دست کنيد، زيرا تا زمانى که در دست است اندوهى به صاحبش نمىرسد».[19]
15. در حديث است که حضرت اميرمؤمنان عليه السلام چهار انگشتر در دست مىکردند: انگشتر ياقوت براى شرافت و زينتش، فيروزه براى نصرت و يارىاش، حديد چينى براى قوّتش، عقيق براى حرز و دفع دشمنان و بلاها.[20]
پي نوشت ها
[1] . مکارم الأخلاق، ج 1، ص 200؛ عيون اخبار الرّضا، ج 2، ص 70، ح 324.
[2] . امالى طوسى، ج 1، ص 36 و37؛ وسائل الشيعه، ج 3، ص 401، باب 52، ح 1.
[3] . کافى، ج 6، ص 470، ح 4؛ وسائل الشيعه، ج 3، ص 399، باب 51، ح 4 و5.
[4] . ثواب الأعمال، ص 208، ح 9؛ عدّة الدّاعى، ص 118.
[5] . ثواب الأعمال، ص 209، ح 11؛ عدّة الدّاعى، ص 119.
[6] . ثواب الأعمال، ص 209، ح 11؛ عدّة الدّاعى، ص 119.
[7] . مکارم الأخلاق، ص 87؛ مستدرک الوسائل، ج 3، ص 297، باب 34، ح 1. در مستدرک الوسائل به جاىچهل، عدد هفتاد ذکر شده ودر هيچيک از اين دو کتاب، سخنى از نماز جماعت نيست.
[8] . عدّة الدّاعى، ص 119؛ وسائل الشيعه، ج 3، ص 403، باب 53، ح 10.
[9] . کافى، ج 6، ص 470، ح 5؛ الامان من اخطار الاسفار والازمان، ص 39.
[10] . کافى، ج 6، ص 471، ح 8؛ مکارم الأخلاق، ص 88.
[11] . کافى، ج 6، ص 471، ح 7؛ مکارم الأخلاق، ص 89.
[12] . ثواب الأعمال، ص 207، ح 3؛ وسائل الشيعه، ج 3، ص 402، باب 53، ح 4.
[13] . مکارم الأخلاق، ص 88؛ وسائل الشيعه، ج 3، ص 403، باب 53، ح 12.
[14] . کافى، ج 6، ص 470، ح 1؛ وسائل الشيعه، ج 3، ص 399، باب 51، ح 1.
[15] . کافى، ج 6، ص 470، ح 2؛ ثواب الأعمال، ص 208، ح 10.
[16] . کافى، ج 6، ص 470، ح 3؛ وسائل الشيعه، ج 3، ص 399، باب 51، ح 3.
[17] . کافى، ج 6، ص 471، ح 6؛ ثواب الأعمال، ص 207، ح 1.
[18] . کافى، ج 6، ص 470، ح 4؛ وسائل الشيعه، ج 3، ص 399، باب 51، ح 4 و5.
[19] . عيون اخبار الرّضا، ج 2، ص 47، ح 180؛ وسائل الشيعه، ج 3، ص 400، باب 51، ح 7.
[20] . علل الشرايع، ج 1، ص 157، باب 126، ح 1؛ مکارم الأخلاق، ص 86.
نظر خودتان را ارسال کنید