.
پرسش:
اگر رزق افراد مقسوم است پس چرا براي رزق بيشتر دعا کنيم؟
پاسخ:
آنچه به عنوان تعيين رزق نام گرفته است، در واقع همان قضا و قدر الهي مبني بر نتيجه ي علل و عوامل است. يکي از اين علل و عوامل، اختيار و انتخاب انسان است که در اين مورد، به صورت تلاش او بروز ميکند.
بنابر اين وقتي کسي بيشتر کار ميکند و در آمد بيشتري دارد، مشخص مي شود که رزق او اينقدر بوده است.
ما دو گونه رزق و روزي داريم. رزقي كه همچون سايه ما را تعقيب ميكند چه بخواهيم و چه نخواهيم كه نام آن رزق طالب و محتوم است. و قسم دوم روزي و رزقي است كه بايد آنرا طلب نمود و صرفا براي طالبش مقدر شده است كه نام آن رزق مطلوب است.
حال روزي طالب و محتوم روزي وجود و هستي و عمر امكانات و قوي و شكل و هيئت و محيط و خانواده است. و از ناحيه اين قسم روزي طالب. قسم دوم روزي (مطلوب) آفريده ميشود يعني توان و نيروي لازم و دقت و هوشياري براي تلاش. و لذا در پي روزي بخش اولاگر تلاش و كوشش همراه نباشد انسان به روزي مطلوب دست پيدا نميكند.
با توجه به اين كه همه امور بدست خداست اما منظور از روزي قسمت شده همان روزي طالب است و آن قسم روزي كه در دست انسان است همان روزي مطلوب است.
ضمن اينکه رزاق بودن خداوند در کنار مجموعه ي شرايط شکل ميگيرد که يکي از آن ها تلاش و حرکت خود فرد است و دعا کردن هم يکي از اين تلاشها و حرکت هاست که حتما در وضعيت انسان موثر است.
#کانال_مرکز_ملی_خراسان_رضوی
نظر خودتان را ارسال کنید