تبریک عید سعید فطر

عید فطر یكى از دو عید بزرگ در سنت اسلامى است كه درباره آن احادیث و روایات بیشمار وارد شده است. مسلمانان روزه دار كه ماه رمضان را به روزه دارى به پا داشته و از خوردن و آشامیدن و بسیارى از كارهاى مباح دیگر امتناع ورزیده اند، اكنون پس از گذشت ماه رمضان در نخستین روز ماه شوال اجر و پاداش خود را از خداوند مى‏ طلبند، اجر و پاداشى كه خود خداوند به آنان وعده داده است.
امیر المؤمنین(ع) در خطبه عید فطر مى‏فرماید: «الا و ان المضمار الیوم و السباق غدا الا و ان السبقة الجنة و الغایة النار». (1) دنیا محل مسابقه است و آخرت زمان اجر گرفتن، بهشت جایزه برندگان این مسابقه و جهنم جزاى بازندگان است.
در روایتى از فرزند گرامیش چنین آمده است: «مر الحسن (ع) فى یوم فطر بقوم یلعبون و یضحكون فوقف على رؤوسهم، فقال: ان الله جعل شهر رمضان مضمارا لخلقه، فیستبقون فیه بطاعته الى مرضاته، فسبق قوم ففازوا، و قصر آخرون فخابوا، فالعجب كل العجب من ضاحك لاعب فی الیوم الذی یثاب فیه المحسنون و یخسر فیه المبطلون و ایم الله لو كشف الغطاء لعلموا ان المحسن مشغول باحسانه و المسى‏ء مشغول باسائته. ثم مضى‏».(2)
در این حدیث، امام حسن (ع) انجام اعمال عبادى در ماه مبارك رمضان را، تشبیه به مسابقه بین افراد نموده ‏اند و عید فطر را زمان اخذ جوایز برندگان آن مى ‏دانند. لذا حضرت على (ع) در ویژگى‏هاى عید فطر مى ‏فرمایند:
1- روزى كه نیكوكاران ثواب مى‏ برند. «هذا یوم یثاب فیه المحسنون‏».
2- روزى كه گنهكاران زیان مى‏ بینند. «و خسر فیه المبطلون‏»
3- شبیه ‏ترین روز به روز قیامت است. «اشبه بیوم قیامكم‏». چون در قیامت عده‏اى كه زیان كارند، تاسف مى‏ خورند و غضبناك مى‏ گردند و عده‏ اى كه نیكوكارند رستگار و متنعم به نعمتهاى الهى مى‏ شوند.
4- روز عبرت گرفتن. «فاذكروا بخروجكم‏» وقتى از منازلتان براى خواندن نماز عید خارج مى‏ شوید، به یاد آورید زمانى را كه از منزل بدن خود خارج خواهید شد و سوى خداى خود خواهید رفت. «من الاجداث الى ربكم‏» وقتى در جایگاه نماز خود مى‏ ایستید به یاد آورید زمانى را كه در محضر عدل الهى مى‏ ایستید و از شما حسابرسى مى‏ كنند. «و اذكروا وقوفكم بین یدى ربكم‏» وقتى از نماز به منازلتان بر مى‏ گردید به یاد آورید زمانى را كه به منازل خود در بهشت‏ خواهید رفت. «و اذكروا منازلكم فى الجنة‏»
5- روز بشارت غفران و بخشش الهى. «ابشروا عباد الله فقد غفر لكم ما سلف من ذنوبكم‏».

پى‏ نوشت‏ها:
1) من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 516.
2) تحف العقول، ص 170.