تفاوت بین آخوند درباری و حکومتی در چیست؟

سلام وقت شما بخير امام راحل(ره) مرتبا از واژه هاي آخوندهاي درباري و روحاني نماها نسبت به برخي افراد ياد مي نمودند که گاه به آخوندهاي داخلي و گاه به وهابيون اشاره داشتند. از نظرگاه ايشان، اشخاصي با اين عناوين شناخته مي شدند که چندين خصوصيت و نقيصه را به همراه خود داشته باشند. 1: عدم شناخت اسلام 2: فساد 3: مخالفت با اسلام مبارز 4: منزوي کردن اسلام 5: توجيه کننده ظلم سلاطين امام اين افراد را انسان هايي مزور و توجيه کننده ظلم ظالمان دانسته و ديگران را از خطر آنان آگاه مي نمايند:«روحانيون متعهد اسلام بايد از خطر عظيمى که از ناحيه علماى مزور و سوء و آخوندهاى دربارى متوجه جوامع اسلامى شده است سخن بگويند، چرا که اين بيخبران هستند که حکومت جابران و ظلم سران وابسته را توجيه و مظلومين را از استيفاى حقوق حقه خود منع و در مواقع لزوم به تفسيق و کفر مبارزان و آزاديخواهان در راه خدا حکم مى‏دهند» (همان ج‏20 ص 339 ) 6: دين فروشي گذشته از اين،در جامعه اسلامي حضور و دخالت روحانيت درمسائل مختلف فرهنگي، سياسي و... امري اجتناب ناپذير و لازم مي نمايد.در اينجا مناسب است بر حسب ضرورت به چند سخن از امام راحل استنادکنيم تا موضوع قدري روشن تر گردد. امام در تاکيد بر حضور علما در صحنه سياست،نمونه هاي موفقي را ذکر و چنين مي فرمايند:« آنى(کسي) که مى‏گويدکه آخوند چکار دارد به سياست، آنى که با آخوند خوب نيست، اين با اسلام بد است ... مسئله مشروطيت يک مسئله سياسى بود و بزرگان علماى ما درش دخالت داشتند، تأسيسش کردند. مسئله تحريم تنباکو يک مسئله سياسى بود و ميرزاى شيرازى اين معنا را انجام داد» (همان ج‏20 ص 117)