توصیه مرحوم نخودکی به امام چه بوده است؟

از حضرت آية الله آقا موسي شبيري زنجاني نقل شده است که: در سفري که حضرت امام و پدرم براي زيارت به مشهد مقدّس رفته بودند امام خميني(ره) در صحن حرم امام رضا عليه السلام با سالک الي الله حاج حسنعلي نخودکي مواجه مي‌شوند. امام امت(ره) که در آن زمان شايد در حدود سي الي چهل سال بيشتر نداشت وقت را غنيمت مي‌شمارد و به ايشان مي‌گويد با شما سخني دارم. حاج حسنعلي نخودکي مي‌گويد: من در حال انجام اعمال هستم شما در بقعه حرّ عاملي(ره) بمانيد من خودم پيش شما مي‌آيم. بعد از مدتي حاج حسنعلي مي‌آيد و مي‌گويد چه کار داريد؟ امام(ره) خطاب به ايشان رو به گنبد و بارگاه امام رضا(عليه السلام) کرد و گفت: تو را به اين امام رضا(عليه السلام) اگر(علم) کيميا داري به ما هم بده؟ حاج حسنعلي نخودکي که رضوان خدا بر او باد انکار به داشتن علم(کيميا) نکرد بلکه به امام(ره) فرمودند: اگر ما «کيميا» به شما بدهيم و شما تمام کوه و در و دشت را طلا کرديد آيا قول مي‌دهيد که به جا استفاده کنيد و آن را حفظ کنيد و در هر جائي به کار نبريد؟ امام خميني(ره) که از همان ايام جواني صداقت از وجودشان مي‌باريد. سر به زير انداختند و با تفکري به ايشان گفتند: نه نمي‌توانم چنين قولي به شما بدهم. حاج حسنعلي نخودکي که اين را از امام(ره) شنيد رو به ايشان کرد و فرمود: حالا که نمي‌توانيد «کيميا» را حفظ کنيد من بهتر از کيميا را به شما ياد مي‌دهم و آن اين که: بعد از نمازهاي واجب يک بار آية الکرسي را تا «هو العلي العظيم» مي‌خواني و بعد تسبيحات فاطمه زهرا(سلام الله عليها) را مي‌گويي و بعد سه بار سوره توحيد «قل هو الله احد» را مي‌خواني و بعد سه بار صلوات مي‌گويي و بعد سه بار آيه مبارکه؛ «وَ مَن يَتَّقِ اللهَ يجْعَل لَّهُ مخْرَجاً. وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يحْتَسِب وَ مَن يَتَوَکلْ عَلى اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ إِنَّ اللهَ باَلِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِکلِّ شىْءٍ قَدْراً»؛‌(طلاق/2و3)(هر کس تقواى الهى پيشه کند خداوند راه نجاتى براى او فراهم مي‌کند. و او را از جائى که گمان ندارد روزى مى‌دهد، و هر کس بر خداوند توکل کند کفايت امرش را مى‌کند، خداوند فرمان خود را به انجام مى‌رساند، و خدا براى هر چيزى اندازه‌اى قرار داده است.) را مي‌خواني اين از کيميا برايت بهتر است. در برخي نقل ها آمده اين دستور منبع روايي دارد، اما ما به منبع روايي اين دستور دست نيافتيم، به هرحال اصل اين که تمام اين اذکار در روايات مستحب دانسته و توصيه شده قطعي است، و نيز اثر اين دستور به تجربه رسيده، بنابراين مي توان به آن اعتماد کرد. منبع: مجله بشارت، ش 58، صادق زيني لشکاجاني.