سلام وقت شما بخیر
غیبت آن است که انسان از دیگری پشت سرش چیزی را بگوید که اگر دیگری بشنود ناراحت می شود.
امام صادق علیه السلام فرمود:
«غیبت آن است که در مورد برادرت چیزی را بگویی که خداوند آن را برایش مستور داشته است»
امالی صدوق ص276
پیامبر گرامی فرمود:
« غیبت آن است که در مورد برادرت چیزی را بگویی که کراهت دارد»
امالی طوسی ج2 ص150
بنابراین غیبت چند رکن دارد؛
1⃣سخنی را پشت سر کسی بگوید.
2⃣از قبیل ذکر عیوب باشد.
3⃣آن عیب مستور و پنهان باشد.
اخلاق در قرآن ، مکارم شیرازی ، ج3 ص108
با توجه به آنچه در تعریف غیبت گفته شد روشن است که غیبت جنبه حق الناس دارد زیرا باعث هتک حیثیت و تضییع آبروی مسلمان می شود .
پیامبر گرامی فرمود:
« تعرض به همه چیز مسلمان بر مسلمان حرام است ، خون او و آبروی او و غیبت تعرض نسبت به آبرو است»
مجموعه ورام ج1 ص123
در روایات دیگری آمده است که غیبت سبب نقل حسنات از نامه اعمال غیبت شونده و نقل سیئات از نامه اعمال غیبت شونده به غیبت کننده می شود .این روایات نیز دلیل دیگری بر حق الناس بودن غیبت است چرا که نقل حسنات و سیئات برای جبران آبروی غیبت شونده است.
مستدرک الوسائل ج9 ص121
درباره حلالیت طلبیدن یا نطلبیدن از غیبت دو دسته روایات است؛
1⃣باید حلالیت طلبیده شود؛
پیامبر گرامی فرمود:
« غیبت جز با رضایت غیبت شونده بخشیده نمی شود»
وسائل الشیعه ج12 ص281
و فرمود:
« صاحب غیبت بخشیده نمی شود مگر زمانی که غیبت شونده او را حلال کند»
مستدرک الوسائل ج9 ص130
2⃣باید برای غیبت شونده استغفار کند.
پیامبر گرامی فرمود:
« کفاره غیبت آن است که برای غیبت شونده استغفار کنی»
امالی مفید ص171
الفقیه ج3 ص377
وجه جمع بین این دو دسته روایت این است که اگر غیبت به گوش غیبت شونده رسیده باشد باید برود و از او حلیت بطلبد و اگر نرسیده باشد باید برای او در پیشگاه خداوند طلب آمرزش کند تا حق او جبران شود.
امام صادق فرمود:
« اگر غیبت به غیبت شونده برسد باید از او حلالیت گرفته شود و اگر نرسید برایش استغفار کن»
مستدرک الوسائل ج9 ص118
زیرا اگر غیبت به شخص غیبت شونده نرسیده باشد نقل آن برای او ای بسا سبب اذیت و آزار بیشتری باشد و مسوولیت سنگین تری به بار می آورد به همین دلیل دستور به استغفار داده شده است
نظر خودتان را ارسال کنید