سلام وقت شما بخیر
حضرت باقر(علیه السلام) در سال ۵۷ هجرى در شهر «مدینه» چشم به جهان گشود. او هنگام وفات پدر خود امام زین العابدین(علیه السلام) که در سال ۹۴ رخ داد، سى و نه سال داشت. نام او «محمد» و کنیه اش «ابوجعفر» است و «باقر» و «باقر العلوم» لقب او مى باشد.
مادر حضرت «ام عبدالله» دختر امام حسن مجتبى(علیه السلام) و از این جهت نخستین کسى بود که هم از نظر پدر و هم از نظر مادر فاطمى و علوى بوده است.
امام باقر(علیه السلام) در سال ۱۱۴ هجرى در شهر مدینه درگذشت و در قبرستان معروف بقیع، کنار قبر پدر و جدش، به خاک سپده شد. دوران امامتآن حضرت هیجده سال بود.
پیشواى پنجم در دوران امامتخود با زمامداران و خلفاى یاد شده در زیر معاصر بود
1⃣ولید بن عبدالملک ۸۶ - ۹۶
2⃣ سلیمان بن عبدالملک ۹۶ - ۹۹
3⃣عمر بن عبدالعزیز ۹۹ - ۱۰۱
4⃣ یزیدبن عبدالملک ۱۰۱ - ۱۰۵
5⃣هشام بن عبدالملک ۱۰۵ - ۱۲۵
این خلفا، به استثناى عمر بن عبدالعزیز که شخصى نسبتا دادگر و نسبت به خاندان پیامبر(صلی الله علیه وآله) علاقه مند بود- همگى در ستمگرى و استبداد و خودکامگى دست کمى از نیاکان خود نداشتند و مخصوصاً نسبت به پیشواى پنجم همواره سختگیرى مى کردند ۱
پی نوشت
1⃣گردآوری از کتاب: سیره پیشوایان مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(علیه السلام)، قم ۱۳۹۰ ش چاپ بیست و سوم ص ۳۰۶
نظر خودتان را ارسال کنید