در منابع روايي شيعه درباره علت و فلسفه تسبيح حضرت زهرا(ع) اين نقل و روايت آمده است: شيخ صدوق روايت کرده که حضرت علي (ع) به مردي از بني سعد فرمود: بگذار تا قصّهاي در باره خودم و فاطمه برايت بگويم: فاطمه همسر من در ميان خانواده رسول خدا (ص) از محبوبترين افراد بود، او با مشک به قدري آب ميآورد که اثر آن در سينهاش به جاي مانده بود، و به قدري با آسيا کار ميکرد که دستهايش پينه بسته بود، و به قدري خانه را جارو ميکرد که گرد و غبار بر لباسهايش مينشست، و به قدري در زير ديگ آتش ميافروخت که لباسهايش سياه و چرکين ميشد، و او به سبب اين کارها دچار زحمت و رنج شديدي شده بود. يک روز به فاطمه گفتم: کاش نزد پيامبر(ص) ميرفتي و از آن حضرت تقاضا ميکردي که خادمي برايت در نظر بگيرد تا در کارهاي خانه به تو کمک نمايد. هنگامي که فاطمه براي بيان اين تقاضا به حضور پيامبر(ص) رفت ديد که عدهاي در اطراف پيامبر نشسته و با او مشغول گفتگو هستند و لذا خجالت کشيد و مراجعت نمود، پيامبر از اين عمل فاطمه متوجه شد که فاطمه براي حاجتي نزد او آمده، لذا رسول خدا (ص) فرداي آن روز صبح زود، به خانه ما آمد. وقتي پيامبر وارد شد خطاب به فاطمه گفت: چه حاجتي داشتي که ديروز به نزد من آمدي؟ من پيش دستي کردم و گفتم: فاطمه به قدري مشک آب آورده که اثر آن بر سينهاش مانده است، و به قدري آسيا کرده که دستهايش پينه بسته، و به قدري جارو کرده که گرد و خاک لباسهايش را غبار آلود نموده، و به قدري در زير ديگ آتش افروخته که لباسهايش سياه و چرک شده است، و به دليل اين مشقّتي که او متحمّل ميشود، من به او گفتم که نزد شما بيايد و خادمي مطالبه نمايد تا در اين گونه کارها ياور او باشد. پيامبر(ص)فرمود: آيا بهتر نيست چيزي به شما تعليم نمايم که از خادم براي شما بهتر باشد، پس هر گاه خواستيد بخوابيد سي و سه مرتبه سبحان اللَّه، و سي و سه مرتبه الحمد للَّه، و سي و چهار مرتبه اللَّه اکبر بگوييد. بعد حضرت زهرا سه مرتبه فرمود از خدا و رسولش راضي شدم. در منابع اهل سنت نيز نقلي شبيه به متن فوق درباره تسبيح حضرت زهرا(ع) آمده که علامه مجلسي آن را به نقل از ابن شهر آشوب از صحيح مسلم و بخاري آورده است.(2) اما درباره ماجراي خواستگاري حضرت زهرا(ع) و تسبيح آن حضرت روايتي وجود ندارد و اين نقل صحيح نيست. پي نوشت ها: 1. شيخ صدوق، علل الشرائع، انتشارات داوري، ج2، ص 366؛ (أَ لَا أُحَدِّثُکَ عَنِّي وَ عَنْ فَاطِمَةَ إِنَّهَا کَانَتْ عِنْدِي وَ کَانَتْ مِنْ أَحَبِّ أَهْلِهِ إِلَيْه...) 2. مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، چاپ بيروت، ج43، ص89 موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید