باسلام خدمت شما پرسشگر محترم اعتماد به نفس اين است که انسان خود و نيروها و استعدادهاى خويش را فراموش نکند و هر چه بيشتر از آنها براى دست يافتن به اهداف خويش بهره گيرد و تا مى تواند دست خويش را در پيش ديگران براى رفع نيازهاى خود دراز نکند و يکى از پيامدهاى اعتماد به نفس، استقلال و خودکفايى است. بايد توجّه داشت که اعتماد به نفس، به اين معنا، منافاتى با ارتباط با خداوند و کمک گرفتن از او ندارد; زيرا اعتماد به نفس، در برابر مردم است، نه خدا. خودخواهى، که از امور تکوينى و به معناى «خود را خواستن» است، اگر محوريّت يابد، مذموم است. اين گونه خودخواهى چنين است که انسان تنها خود را ببيند و ديگران را نبيند و مصلحت ظاهرى خود را خوب و بد و سود و زيان بداند ملاحظه کند و در بهره گيرى از امکانات زندگى تنها به خود بينديشد. انسان مؤمن از اين چنين خُلقى به دور است و به ديگران نيز توجّه دارد و بلکه يکى از ويژگيهاى ارزشمند انسان ايثار است; يعنى ديگران را بر خويشتن برگزيدن و مقدّم داشتن و پيرو حق بودن است. آن هنگام که خودخواهى انسان، با معيارهاى درست عقلانى و دينى سازگار باشد، صفتى پسنديده است.
نظر خودتان را ارسال کنید