فرق بین استمناء و وقتی که ازدواج می کنیم، چیست؟

سلام وقت شما بخير جنابت از بيراهه ( خودارضايى يا استمناء ، زنا ، هم جنس بازى يا لواط ) باعث از بين رفتن سلامت روحى و نفسانى و جسمى مى شود . انزال منى که پس از ازدواج و از طريق ارتباط با همسر صورت مى گيرد ، داراى تفاوت هايى است که به صورت خلاصه به آن اشاره مى شود : . 1 چون ارضا از طريق طبيعى صورت مى گيرد به تدريج و پس از گذشت مدتى از ازدواج فاصله بين دفعات ارتباط بيشتر مى شود و حالت حرص و اعتيادى که در استمنا وجود دارد اينجا ديده نمى شود . بنابراين با کاهش دفعات انزال در ازدواج عوارض جسمى در مقايسه با استمنا بسيار کمتر است . . 2 در ارتباط با همسر چون ارتباط عاطفى ايجاد مى شود ( از طريق ملاعبه و . . . ) سيستم اعصاب سمپاتيک و پاراسمپاتيک به صورت متعادل تحريک گشته و اندام هايى که تحت تاثير اين سيستم ها هستند به صورت طبيعى فعاليتشان افزايش يا کاهش مى يابند . ( تندى ضربان قلب ، تندى تنفس و . . . ) اما در استمنا چون فرد از طريق خيالات و بدون وجود ارتباط عاطفى مستقيم خود را تحريک مى کند . تحريک اعصاب فوق به صورت متعادل صورت نمى گيرد . و بنابراين فعاليت اعضاى تحت تاثير اين اعصاب به صورت غيرطبيعى کاهش يا افزايش مى يابد و خود باعث عوارض جسمى مى گردد که فقط در استمنا ديده مى شود . مانند لرزش اندام ها ، عدم تمرکز حواس ، کم شدن قدرت حافظه و . . . . 3 در ارتباط طبيعى و به خصوص اگر انزال منى از طريق مقاربت صورت گيرد کيسه هاى منوى به طور کامل تخليه شده و ارضاء کامل صورت مى گيرد . ولى در استمنا بستگى به شدت خيالات فرد تخليه کيسه ها متفاوت است و در بعضى مواقع بزرگى بيش از حد پروستات ، عدم تخليه کامل کيسه هاى منى ، سوزش ادرار و . . . بروز مى دهد . . 4 از نظر روحى روانى نيز حالت احساس گناه ، پشيمانى ، افسردگى ، اضطراب و . . . که پس از استمنا براى فرد رخ مى دهد پس از مقاربت طبيعى براى فرد وجود ندارد بلکه بر خلاف آن حالت شادى و آرامش روحى ايجاد مى شود . . 5 از نظر معنوى نيز بحث ارتکاب گناه و دورى از درگاه حضرت حق مطرح است که در استمنا وجود دارد ولى در ارتباط با مقاربت انسان حلال الهى را انجام داده است و باعث نزديکى و قرب به درگاه خداست . . 6 استمنا در واقع آميزش با خود است لذا تحريک کننده و تحريک پذير يک نفر است . همينطور ايجاد کننده شرائط اوج و لذت ( گرم شدن ، تصور لذت و . . . ) توسط خود ارضا شونده فراهم مى شود . در اين جا تمام وجود فرد ( در عين وحدت و يکپارچگى ) بايد دو پاره شود يکى ارضا شونده و ديگرى تحريک کننده و ارضا کننده ، هم گرم کننده و هم گرم شونده و هم نعوظ آور و هم نعوظ پذير و اين دو پاره شدن ، بزرگترين آسيب را در سيستم بينايى و ذهنى ( عدم تمرکز و . . . ) و درنهايت به بخش روانى شخصيت ايجاد مى کند . . 7 زمانى که بدن خود انسان تامين کننده نياز جنسى خود قرار مى گيرد در اين صورت ، اين بدن هميشه در همراهى با او است . کم کم او را در يک حالت تحريک جنسى دائم قرار مى دهد چون خودش از خودش لذت مى برد و اين نزديکى فاصله و بدون واسطه وى را به سمت حالت تحريک دايم از خود قرار مى دهد و تحريک پذيرى سريع زود و دايم جداى از اثرات مخرب اجتماعى و اخلاقى فرد ، موجب خرد شدن پيکر آدمى و پيرى زودرس و شکستگى چهره مى شود . . 8 در ازدواج چون انسان هميشه همسر خود را در اختيار دارد مى تواند نيازهاى جنسى خود را به موقع و از طريقى که دستگاه خلقت برايش فراهم کرده است ، پاسخ گويد . عمل جنسى که در ازدواج صورت مى گيرد صرفا قرار گرفتن دو جسم مادى در کنار همديگر نيست بلکه اين عمل ظاهرى محبت به يکديگر ، ايثار و از خودگذشتگى در حق همديگر و بسيارى از فوايد روحى و روانى را در پى دارد که در اين مجال طرح آن ممکن نيست ولى خود ارضايى يک انحراف جنسى است که عواقب بسيار وخيمى براى فرد به همراه دارد مانند اعتياد و احساس گناه و افسردگى پس از هر بار خودارضايى ، کاهش اعتماد به نفس ، عدم تمرکز حواس ، کاهش آستانه تحريک جنسى و زودانزالى و عدم لذت از زندگى زناشويى آينده و . . . چنين عوارضى که به صورت مختصر به آنها اشاره کرديم در هيچ کدام از زن و شوهر که ازدواج کرده اند رخ نمى دهد . در زمينه حرمت و گناه خودارضايى گفتنى است ، اين عمل يکى از راه‌هاى انحرافى در ارضاى ميل جنسى است که نسل جوان را در معرض آسيب‌هاى جدى قرار مى‌دهد . اين کار عادت بسيار زشت و زيان آورى است که مى تواند استعداد و توانايى هاى فراوان يک جوان را به نابودى بکشاند و حال و آينده او را تباه کند . استمنا و يا به عبارتى خود ارضايى ، از نظر شرعى واخلاقى ، حرام و گناه محسوب مى شود . اين عادت ناپسند به لحاظ اخلاقى ، بعد معنوى انسان را به سختى مى آزارد ، روح او را تاريک مى نمايد ، آزادى معنوى انسان را سلب مى کند و در مسير خود سازى و کمال ، آدمى را با چالش جدى مواجه مى کند . مطابق تحقيقات انجام شده توسط روانشناسان ، خود ارضايى نوعى اعتياد و بيمارى زشتى است که آثار و ضررهاى فراوانى بر جسم و روان آدمى باقى مى گذارد . کسانى که گرفتار اين عمل شنيع شده اند ، آن را گريزگاهى فرعى و عاجل براى خارج شدن از فشار جنسى و پاسخى براى لذت طلبى خود تصور مى کنند ، در صورتى که اگرتوجه نمايند ، بدين وسيله گرفتار آثار و تبعات زيان آورى مى شوند که گاها قابل جبران نيست . شهوت يکى از امورى است که با طبيعت انسان در آميخته و در جاى خود از نعمت هاى خداوند است ، ولى اگر از حالت تعادل خارج و بر افروخته شود ، ممکن است سرمايه هاى عظيم انسانى را به خاکستر تبديل کند . اين نيرو به طور قطع نياز به ارضاء دارد ، ولى با روشى که با نظام طبيعت و شريعت سازگار باشد . خداى متعال که به حکمت بالغه اش اين غريزه را در نهاد انسان گزارده ، تا نسل انسان باقى بماند ، از روى رحمت و هدايت خود راه هاى آسان و معقول کنترل و ارضاء آن را پيش پاى او قرار داده است و نسبت به بيراهه ها و انحراف از مسير درست نيز ، هشدارهاى لازم را به انسان داده است ، راههايى که بايد با شناخت و عمل به آنها ، سلامت جسم و جان خويش را پاس بداريم و از خطر و پى آمد کارهايى همچون خود ارضايى و مانند آن برهانيم . حرمت خودارضايى در آيات و روايات : خداوند در سوره مؤمنون مى فرمايد يکى از ويژگى هاى انسان هاى مؤمن اين است که در مسائل جنسى خودشان را از آلوده شدن به گناه حفظ مى کنند و صرفا از طريق ازدواج غريزه جنسى خود را ارضا مى کند سپس مى فرمايد هر کس از غير مسير ازدواج غريزه جنسى خودش را ارضا کند از تجاوز کاران است « الذين هم لفروجهم حافظون . الا على ازواجهم او ما ملکت ايمانهم فانهم غير ملومين . فمن ابتغاء وراء ذلک فاولئک هم العادون » و عمل استمنا مشمول آيه 7 سوره مؤمنون مى شود که مى فرمايد هر کسى غير از اين طريق را ( جهت بهره گيرى جنسى ) طلب کند تجاوزگر است » . علاوه بر اين در سخنان گهربار معصومين ( ع ) نيز از عمل استمنا به زشتى ياد شده و مورد نهى قرار گرفته است که در اينجا به احاديثى از پيامبر ( ص ) و امام صادق ( ع ) اشاره مى کنيم : . 1 امام صادق ( ع ) : روز قيامت خداوند با شخص خودارضا گفت و گو نمى‌کند و از چشم خدا مى‌افتد . 1 . 2 رسول خدا ( ص ) : لعنت خدا و ملائکه خداوند و تمام بشر بر شخص خودارضا . 2 . 3 رسول خدا ( ص ) : کسى که خودارضايى مى‌کند ، ملعون است . 3 . 4 امام صادق ( ع ) : خودارضايى گناه بزرگى است که خداوند در قرآن از آن نهى فرموده است . 4 . 5 امام صادق ( ع ) : براى کسى که خودارضايى کند در قيامت عذاب دردناکى در نظر گرفته شده است . 5 پرسشگر گرامى ، خوب است بدانيم که ازدواج ، کارکردهايى فراتر از برآورده سازى بعد جنسى و جسمى دارد که بطور خلاصه به بعضى از انها اشاره مى کنيم . بشر از نخستين روزهاى حضور خود بر عرصه خاک و شکوفايى جوانه هاى تأمّل و تدبير بر شاخسار حيات ، به خوبى دريافته است که خانواده بهترين مأمن انسان و شايسته ترين کانون براى تبلور سکون و اطمينان است . اين امر نشان مى دهد که خانواده يکى از اساسى ترين و طبيعى ترين نيازهاى انسان به شمار مى آيد . بسيارى از مشکلات روانى حاصل از تنش هاى زندگى روزمرّه توسط يک خانواده سالم و بهنجار التيام يافته ، جبران مى شود . به همين دليل است که تحقيقات معتبر انجام شده در زمينه مسائل خانواده ، در مجموع نشان مى دهد که افراد ازدواج کرده به طور متوسط ، سالم تر و خوشحال تر از آنهايى هستند که ازدواج نکرده اند . ازدواج و گزينش همسر ، انتخاب مطلوب ترين همراه و ترسيم روشن ترين طريق سعادت و پاسخى مناسب به عالى ترين نياز فطرى انسان يعنى وصول به کمال و سعادت است ، و به اين معنا حضرت على ( عليه السلام ) اشاره فرمود : هيچ يک از ياران رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) ازدواج نکرد ، مگر اينکه ايشان پس از ازدواج آنان فرمود : ايمانش کامل شد . ازدواج در منطق قرآن کريم ، به وجودآورنده مطمئن ترين و آرام بخش ترين رابطه ها و آغازگر زندگى همراه با طراوت ، مودّت و ايثار است . از آيات و نشانه هاى قدرت خداوند اين است که براى انسان از نوع خود ، همسرانى آفريد تا در کنار آنان ، به آرامش و سکون نايل آيند و بين آنان دوستى و رحمت قرار داد . در تفسير اين آيه ، گفته شده است : منشأ گرايش مرد به زن و آرميدن مرد در سايه انس به زن مودّت و رحمتى است که خداوند بين آنها برقرار کرده و اين مودّت الهى و رحمت خدايى غير از گرايش غريزى نر به ماده است که در حيوانات هم وجود دارد و از اين رهگذر است که زن محبوب رسول اکرم ( صلى الله عليه وآله ) واقع شده است فرمود : من از دنياى شما ، سه چيز را دوست دارم : زن ، بوى خوش و نور چشم من در نماز است . چيزى که مايه سکون است همان مودّت و رحمت الهى است که جاذبه اى معنوى بين زن و مرد ايجاد مى کند ، وگرنه شهوات نمى تواند نشانه اى از نشانه هاى خدا باشد و موجب آرامش گردد . اين پيوند مقدّس ، روان پرالتهاب و مضطرب جوان را به ساحل آرامش نزديک مى کند و او را در دريايى از صفا و مودّت غوطه‌ور مى سازد و موجب مى شود تا اين دو همسر جوان در کنار همديگر ، با نشاط زندگى مشترک را آغاز کنند . البته اين نتيجه وقتى حاصل مى گردد که در انتخاب همسر و تشکيل خانواده ، معيارهاى شرعى و اخلاقى رعايت شود . ازدواج علاوه بر آرامش روانى و ارضاى غريزه جنسى ، تعهّد و تکامل اجتماعى را در پى داشته و زمينه ساز بروز استعدادها و توانمندى هاى نهفته درونى مى گردد . شهيد مطهّرى درباره نقش ارزنده ازدواج مى گويد : « . . . يک پختگى و پويايى وجود دارد که جز در پرتو ازدواج و تشکيل خانواده پيدا نمى شود ، در مدرسه پيدا نمى شود ، در جهاد با نفس پيدا نمى شود ، در نماز شب پيدا نمى شود اين کمالات را فقط بايد در ازدواج و تشکيل خانواده به دست آورد . و لذا ، هيچ وقت نمى شود که يک کشيش ، يک کاردينال به صورت يک انسان کامل در بيايد ، اگر واقعاً در کاردينالى خودش صادق باشد . » آيه اللّه مکارم شيرازى در اين زمينه مى نويسد : « بعد از ازدواج ، شخصيت انسان تبديل به يک شخصيت اجتماعى مى شود و خود را مسئول حفظ همسر و آبروى خانواده و تأمين وسايل زندگى فرزندان آينده مى بيند . به همين دليل ، تمام ابتکار و استعداد خود را به کار مى گيرد و از ظرفيت هايوجودى خود کمال استفاده را مى برد و به بالندگى بيشترى نايل مى شود . » برخى آثار تربيتى ازدواج . 1 کمالات معنوى . 2 عفّت و دورى از گناه . 3 احساس مسئوليت بعضى آثار اجتماعى و روان شناختى ازدواج . 1 آرامش و امنيت خاطر . 2 توليد نسل . 3 سلامت و امنيت اجتماعى . 4 تقويت و تثبيت صفات جنسى . 5 رشد و شکوفايى استعدادها {L= (http://psy.iki.ac.ir/node/ =L} 284 ) منبع : دوست عزيز ، همراهى با شما در عبور از ابهامات و نالايمات زندگى را قدر مى دانيم و چشم براه مکاتبات بعدى شما هستيم . ( 1 ) ( ميزان الحکمه ، ح 18749 ) ( 2 ) ( همان ، ح 18748 ) ( 3 ) ( همان ، ح 18751 ) ( 4 ) ( همان ، ح 18750 ) ( 5 ) ( همان ، ح 18749 )