فرق تربیت دیروز و امروز کودک

متن سوال: 
تفاوت تربيت فرزندان امروزي با نسل هاي قبل در چيست؟. من دختري 4 ساله دارم و وقتي عصباني مي شود پرخاش مي کند و حرص خود را سر من خالي مي کند. گاهي اوقات به نشانه که مرا بزند دستش را بالا مي آورد. مادرم مي گويد شما بچه هايتان را بد تربيت کرده ايد. مگر بچه هاي ما جرات داشتند چنين بي احترامي را نسبت به ما بکنند. به من مي گويد بايد تو هم او را بزني تا بفهمد که مادر هم مي تواند او را بزند. او مي گويد ما بچه هايمان را لوس تربيت مي کنيم و زيادي به اونها بها مي دهيم. سوال من اين است که چطور بايستي به بچه احترام گذاشتن به والدين و بزرگترها را آموزش دهيم . اگر در جمعي رفتار نادرست از فرزندانمان نسبت به بزرگترها مشاهده کرديم چطور اين رفتار او را اصلاح کنيم

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم ببينيد هر فرد زندگي را از دريچه ديد خود نگريسته و مطابق با بينش خود آن را تفسيرمي کند. بنابراين تأثيرات شگرف پيشرفت علم و تکنولوژي در چندين سال اخير تغييرات سريع اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي را در پي داشته که يکي از بارزترين مصاديق آن تحول خانواده و تعارض بين نسل ديروز و نسل امروز است. نسل ديروز(والدين) احساس دانايي و با تجربگي مي کند و چون نسل امروز(نوجوان و جوان) خواهان تطابق با پيشرفت هاي روز و مد روز است، در برابر آنان واکنش نشان داده و چون از پس منطق ونصايح ريشه دار و سرشار از تجربه نسل قبل برنمي آيد متهم به تربيت ضعيف مي شود و تعارض هايي در خانواده بوجود مي آيد. تعارض بين نسل ديروز و نسل امروز ناشي از تضاد نگرش ها و ارزش هاست. والدين متعلق به يک نسل قبل هستند که نگرش خاص آن دوران را دارا هستند و نسل امروز با توجه به پيشرفت هاي عظيم علم، تکنولوژي و ارتباطات، دنيا را از زاويه ديد خود مي بيند. از سويي والدين حاضر به عدول از نگرش خود نبوده و از سوي ديگر فرزندان توقعات و انتظارات خود را امري طبيعي مي دانند و ارزش هاي خاص امروز را ارج مي گذارند که اين امر، موجب تعارض والدين و فرزندان مي شود.» ويژگي ها و خصوصيت هاي خاص جامعه امروز، رفتاري خاص را مي طلبد و اين موضوع والدين را تحريک مي کند لذا اين نگرش از سوي والدين شما طبيعي است ليکن اين شما هستيد که بايد خوب بينديشيد ودقيق تصميم بگيريد دست بالا آورن فرزند در اين سنين خيلي جاي نگراني ندارد بلکه نوعي اعتراض به رفتار شمااست که بايد اين رفتار را مديريت کنيد چنانکه در پاسخ هاي قبلي به سوال شما اشاره کرديم اما اينکه فرموده ايد چگونه بايستي به کودکان احترام گذاشتن به والدين و بزرگترها را آموزش دهيم .بايد گفت شخص همه مسائل را با نصيحت وتوجيه نمي پذيرد بلکه خيلي از مسائل را با الگو قرار دادن وعملي قبول مي کند چنانکه فرزند برخي افراد را به راحتي مي پذيرد وبرخي را به راحتي قبول نمي کند لذا بهترين شيوه رفتار سنجيده در عمل است که کودکان آنچه را مي بينند ياد مي گيرند ضمن اينکه ميتوان رفتار آنان را از طريق تشيويقهاي مناسب وبجا تقويت نمود وحس اعتماد به نفس را در او تقويت کرد به ياد داشته باشيد که هميشه روند تربيت نبايد آني اتفاق بيفتد واگر کودک همان لحظه اشتباه کرد ما نيز همان لحظه به تربيت او بپردازيم بلکه خود تحقير او موجب بروز لجاجت ووخامت اوضاع خواهد شد لذا برخي اوقات با يک نگاه معنا دار ويا يک سکوت ميتوان خيلي ازپيامهاي موثر را منتقل کرد .البته اين به اين معني نيست که اگر کودک شما اشتباهي مرتکب شد وديگرا ناظر بودند شما هيچ مطلبي را به او نگوييد که در اين صورت متهم به تربيت فرزندي(لوس) خواهيد شد لذا اين شما هستيد که بايد تصميم بجا ومتناسب بگيريد .لذا تربيت را به زمان ديگري موکول کنيد تا هم خود خشمگين نباشيد هم فرزند توان درک وپذيرش بهتري داشته باشد. موفق باشيد

پربازدیدترین ها