معنای ابدی بودن چیست؟

ابديت يعني بدون نهايت، يعني هميشگي. بنابراين ابديت يعني انسان بعد از مرگ مانند گياهان نابود نمي شود بلکه جان و شخصيت انسان که همان روح است، بعد از از بين رفتن بدن باقي مي ماند و در عالم ديگري به حيات خود ادامه مي دهد و در قيامت به بدن جسماني باز مي گردد و در عالم آخرت براي هميشه به حيات خود ادامه مي دهد. قيامت يعني‌ برخاستن‌ انسان‌ از خاک‌ و حضور در عالم‌ پس‌ از مرگ‌. نام هاي قيامت عبارتند از: الواقعة، الراجفة، الطامة، الصاخة، الحاقة، يوم الفصل، يوم الندم، يوم النشور، يوم الحق، يوم المسألة، يوم الفراق، يوم الحساب، يوم الحکم، يوم العذاب، يوم المحاسبة و يوم التلاق و يوم الحسرة.... از جمع آيات قرآن بدست مي آيد که مدت زمان قيامت طولاني است. زمان دقيق قيامت و اين که در چه زماني اتفاق مي افتد معلوم نيست اما در آيات و روايات شواهد و علاماتي براي زمان وقوع آن ذکر شده است که به سه دسته تقسيم مي شوند: الف - حوادثي که قبل از پايان جهان محقق مي‏‌گردد. ب - حوادثي که در آستانه پايان جهان پديدار مي‌‏شود. ج - حوادثي که در آغاز رستاخير و بازگشت به حيات مجدد ايجاد مي‏‌شود. همچنين انسان پس از مرگ وارد عالم قيامت نمي شود، بلکه به عالم برزخ وارد مي شود. منظور از عالم برزخ، جهاني است که ميان دنيا و عالم آخرت قرار دارد، يعني هنگامي که روح از بدن جدا مي شود، پيش از آن که بار ديگر در قيامت به بدن اصلي باز گردد، در عالم برزخ بسر مي برد. بنا بر اين از آن چه ذکر شد معناي قيامت مشخص مي شود. درک معناي ابديت و هميشگي بودن خيلي دشوار نيست، کافي است به تغييراتي که در اطرافمان ديده مي شود توجه کنيم، همين که موجودات دائما در حال تولد و رشد و مرگ هستند يعني حيات محدود است، اما در مورد انسان براساس وعده هاي الهي اولاً هويت او به جسمش نيست بلکه حقيقتي روحاني وراي اين جسم وجود دارد و آن حقيقت بعد از مرگ نابود نمي شود بلکه در قالبي ديگر به حيات خود ادامه مي دهد و اين معناي ابديت و جاودانگي است.