سلام وقت شما بخير همجنس گرايي (homosexuality) يعني ارضاي غريزه جنسي از طريق همجنس (مانند لواط- در مردان - و مساحقه- در زنان) به هر شکل که باشد حرام و گناه کبيره محسوب مي شود. همجنس گرايي در اسلام و همه اديان الهي حرام است وعلاوه بر عقوبت شديد دنيوي و اخروي اثرات و پيامدهاي شديد و غير قابل جبران در پي دارد. چون همجنس گرايي نوعي انحراف جنسي به حساب مي آيد و مانند هر انحرافي پيامد خاص خود را در بدنبال دارد مانند اينکه موجب تنفر از جنس مخالف و علاقه به جنس موافق مي شود. همجنس بازي علاوه بر مضرات بهداشتي و رواني که دارد با فطرت انساني مغايرت دارد و اين امر باعث تعطيل شدن توالد و تناسل و گرايش افراد به جنس موافق و در نتيجه موجب تعطيلي توالد و تناسل خواهد شد . بديهي است اين امر با هدف آفرينش منافات خواهد داشت . پس همجنس بازي حرام بوده و از گناهان کبيره به حساب مي آيد. اصولا طبيعت زن و مرد آن چنان آفريده شده است که آرامش و اشباع غرايز خود را در علاقه به جنس مخالف (از طريق ازدواج سالم) مي جويد، و هر گونه رفتار جنسي غير اين صورت، انحراف از طبع سالم انساني و يکنوع بيماري رواني است که اگر به آن ادامه داده شود روز به روز تشديد مي گردد و نتيجه اش بي ميلي به «جنس مخالف» و اشباع ناسالم از طريق «جنس موافق» است. اين گونه روابط نامشروع در ارگانيسم و بدن انسان و حتي در سلسله اعصاب و روح اثرات ويرانگري دارد . در نگاه کلي آدمي را از پدر و مادر خوب بودن باز مي دارد و گاه قدرت بر توليد فرزندان را به کلي از انسان سلب مي کند، افراد همجنس گرا تدريجا به انزوا و بيگانگي از اجتماع و سپس بيگانگي از خويشتن رو مي آورند، و گرفتار تضاد پيچيده رواني مي شوند و اگر به اصلاح خويش نپردازند ممکن است به بيماري هاي جسمي و رواني مختلفي گرفتار مي شوند. به همين دليل و به دلايل اخلاقي و اجتماعي ديگر، اسلام شديدا همجنس گرايي، را در هر شکل و صورت تحريم کرده و براي آن مجازاتي شديد که گاه به سر حد اعدام مي رسد قرار داده است.(1) دليل تحريم همجنس گرايي: همجنس گرايي چه درميان مردان باشد و يا زنان، در اسلام از گناهان بسيار بزرگ است و هر دو داراي حد شرعي است. حد همجنس گرايي در زنان پس از چهار بار اقرار و يا ثبوت بوسيله چهار شاهد عادل (به شرايطي که در فقه گفته شده) صد تازيانه است و بعض ي از فقها گفته اند اگر زن شوهر داري اين عمل را انجام بدهد حد او اعدام است.(2) رواياتي که در مذمت همجنس گرايي از پيشوايان اسلام نقل شده آن قدر زياد و تکان دهنده است که با مطالعه آن هر کس احساس مي کند که زشتي اين گناه به اندازه اي است که کمتر گناهي در پايه آن قرار دارد. از جمله در روايتي از پيامبر(ص) مي خوانيم: «هنگامي که قوم لوط آن عمل ننگين را انجام دادن (مردها به مرد و زنها هم به زنان اکتفا کردند) زمين آن چنان ناله و گريه سر داد که اشکهايش به آسمان رسيد و آسمان چنان گريه کرد که اشک هايش به عرش رسيد در اين هنگام خداوند به آسمان وحي فرستاد که آنها را سنگ باران کن و به زمين وحي فرستاد که آنها را فرو بر».(3) در روايت ديگري از امام علي(ع) مي خوانيم که فرمود: از پيامبر(ص) شنيدم چنين مي گفت: «لعن الله المشتبهين من الرجال بالنساء و المشتبهات من النساء بالرجال؛ لعنت خدا بر آن مرداني باد که خود را شبيه زنان مي سازند، (با مردان آميزش جنسي مي کنند) و لعنت خداوند بر زناني باد که خود را شبيه مردان مي کنند (با هم مساحقه مي نمايند)» (4) صاحب جواهر يکي از فقهاي بزرگ شيعه مي فرمايد: «از بعضي از ائمه(ع) روايت شده مساحقه در زنان مثل لواط در مردان مي باشد لکن مجازات مساحقه صد تازيانه مي باشد زيرا در مساحقه آلتي داخل آلت ديگر نمي شود. در روايت ديگر است که مساحقه، زناي اکبر است که دختر ابليس در زنان ايجاد کرده همان طور که ابليس لواط را ايجاد کرده است.»(5) و نيز در روايت آمده است: «زني از امام صادق(ع) درباره مساحقه سؤال نمود حضرت فرمود: حد زناکار را دارد زن گفت: چگونه؟ در حالي که در قرآن ذکر نشده است، امام فرمود: چرا در قرآن ذکر شده است زيرا آنان با اين کارشان جز اصحاب «رس» هستند.»(6) در دنياي غرب که آلودگي هاي جنسي فوق العاده زياد است براي توجيه عملشان مي گويند با هيچ گونه منعي طبي براي آن سراغ نداريم، ولي آنها فراموش کرده اند که اصولا هر گونه انحراف جنسي در تمام روحيات و ساختمان وجود انسان اثر مي گذارد و تعادل او را بر هم مي زند، زيرا مرد و يا زني که تمايل به جنس موافق دارند هيچ کدام يک مرد و زن کامل نيستند، در کتاب هاي امور جنسي «هموسکچوآليسم» (همجنس گرايي) به عنوان يکي از مهم ترين انحراف ذکر شده است. ادامه اين کار تمايلات جنسي را نسبت به جنس مخالف در انسان تدريجا مي کشد و احساسات طبيعي را از بين برده و موجب سرگرداني رواني و روآوري به مواد مخدر و مشروبات الکي و انحرافات اخلاقي ديگر خواهد شد. بنابراين مساحقه، مخالف با فطرت سالمو الهي انسان است و طبق روايات فراوان مرتکب آن مستوجب لعن خداوند متعال و فرشتگان مي گردد، و حتي در در برخي از روايات همان گونه که ملاحظه شد از اين عمل به زناي اکبر يعني بزرگترين زنا تعبير شده است. ---------------------- پي نوشت ها: 1- مکارم شيرازي و همکاران، تفسير نمونه، تهران: دارالکتب الاسلاميه، 1363، ج 16، ص 275. 2- همان، ج 8، ص 193. 3- همان، ص 193، به نقل از تفسير برهان، ج 2، ص 231. 4- حر عاملي، وسائل الشيعه، تهران: مطبعه الاسلاميه، 1384، ص 255، ح 14. 5- جواهر الکلام، ج 41، ص 388. 6- وسائل الشيعه، ج 14، پيشين، ص 262، ح 8، باب 24.
نظر خودتان را ارسال کنید