نمونه ای از کلمات گهربار حضرت فاطمه زهرا (س) را بیان کنید.

سلام وقت شما بخير خوش رويي با ديگران 1. الْبِشْرُ فِى وَجْهِ الْمُؤْمِنِ يُوجِبُ لِصَاحِبِه الْجَنَةَ، وَ الْبِشْرُ فِى وَجهِ الْمُعانِدِ الْمُعادِى يَقِى صَاحِبهُ عَذابَ النّارِ؛ «خوش رويى با انسان مؤمن، براى شخص بهشت را به ارمغان مى آورد و خوش رويى با دشمن انسان هاى ستيزه جو، صاحبش را از عذاب آتش نگاه مى دارد». مستدرک الوسايل، ج 12، ص 243. تواضع و احترام 2. خِيارُکُمْ، اَلْيَنُکُمْ مَناکِبَةً، وَ اَکرَمُهم لِنِسائِهِمْ ؛ «گزيده ترين شما کسى است که متواضع تر باشد، و حرمت همسر خويش را بيشتر گزارد». امالى الصدوق، ص 402. روزه حقيقي 3. مَا يَضْنَعُ الصَائمُ بِصِيامِهِ اِذا لَمْ يَصُنْ لِسانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوارِحَهُ ؛ «اگر روزه شخص، زبان و گوش و چشم و اندام هاى او را از گناه باز ندارد، به چه کارش آيد؟». بحارالانوار، ج 93، ص 295. عبادت خالصانه 4. مَنْ اَصْعَدَ اِلَى اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، اَهْبَطَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اِلَيْهِ اَفْضَلَ مَصْلِحَتِهِ ؛ «هر کس عبادت خالصانه خود را به سوى خدا روانه سازد، خداى عز و جل برترين و شايسته ترين مصلحت وى را برايش فرو مى فرستد». تنبيه الخواطر، ص 108. عباراتى که از اين پس، آورده مى شود، تقطيع شده بخش آغازين خطبه معروف حضرت زهرا(س) در ماجراى غصب فدک است که در آن به فلسفه بعضى احکام اشاره فرموده است: ايمان 5. فَرَضَ اللّهُ الْاِيمانَ تَطْهيراً لَکُمْ مِنَ الشِّرْکِ ؛ «پس خداوند ايمان را واجب گردانيد براى پاک شدنتان از شرک». نماز 6. وَ الصَّلاةَ تَنْزيهاً مِنَ الْکِبْرِ؛ «و نماز را واجب گردانيد براى دور کردن شما از خودپسندى و نخوت». زکات 7. وَ الزَّکاةَ تَزْکِيَةً لِلنَّفْسِ وَ نِماءً فِى الرِّزقِ ؛ «و زکات دادن را براى پاکيزه کردن جان و افزون روزى». روزه 8. وِ الصَّيامَ تَثْبيتاً لِلاخْلاصِ ؛ «و روزه را براى استوار کردن اخلاص». حج 9. وَ الحَجَّ تَشْييداً لِلّدينِ ؛ «و حج را براى بر پا داشتن دين». عدل 10. وَ الْعَدلَ تَنْسيقاً لِلْقُلوبِ ؛ «و عدل را براى آراستن و پيوستن دل ها». اطاعت از اهل بيت (ع) 11. وَ اِطاعَتَنا نِظاماً لِلْمِلَّةِ؛ «و پيروى از ما را براى ايجاد نظم در امت». امامت و پيشوايي اهل بيت (ع) 12. وَ اِمامَتَنا اَماناً لِلْفُرقْةِ؛ «و امامت ما را براى ايمنى از تفرقه و پراکندگى». جهاد 13. وَ الْجِهادَ عِزاً لِلْاسْلامِ ؛ «و جهاد را براى عزت و سرافزارى اسلام». صبر و شکيبايي 14. وَ الصَّبْرَ مَعونَةً عَلى اسْتيِجابِ الْاَجْرِ؛ «و شکيبايى را براى نيل به اجر و پاداش الاهى». امر به معروف 15. وَ الْاَمْرَ بِالْمَعْروفِ مَصْلِحَةً لَلْعامَّةِ؛ «و امر به معروف را براى سود و مصلحت مردم». نيکي به پدر و مادر 16. وَ بِرَّ الْوالِدَيْنِ وِقايَةً مِنَ السَّخَطِ؛ «و نيکى به پدر و مادر را براى محفوظ ماندن از خشم پروردگار». صله رحم 17. وَ صِلَةَ الْاَرْحامِ مَنْماةً لَلْعَدَدِ؛ «و پيوند خويشاوندى را وسيله اى براى افزودن خير و برکت». قصاص 18. وَ القِصاصَ حِقْناً لِلدِّماءِ؛ «و قصاص را براى پيشگيرى از ريختن خون ها». وفاي به نذر 19. وَ الوَفاءَ بِالنَّذْرِ تَعْريضاً لِلْمَغْفِرَةِ؛ «و به جاى آوردن نذر را براى رسيدن به آمرزش خدا». پر کردن پيمانه 20. وَ تَوْفِيَةَ الْمکاييلِ وَ المَوازينَ تَغْييراً لِلْبَخْسِ ؛ «پُر دادن پيمانه ها را براى جلوگيرى از کم فروشى». منع از شرابخواري 21. وَ النَّهْىَ عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزِيهاً عَنِ الرِّجْسِ ؛ «منع شرابخوارى را براى پاکى از پليدى ها». دوري از قذف 22. وَ اجْتنِابَ القَذْفِ حِجاباً عَنِ اللَّعْنَةِ؛ «دورى کردن از قذف (-(نسبت زنا دادن)-) را براى ايمنى از نفرين الاهى». دزدي نکردن 23. وَ تَرْکَ السَّرِقَةِ ايجاباً لِلْعَفَّةِ؛ «و دزدى نکردن را براى ايجاد عفت و امنيت». حرمت شرک ورزيدن 24. وَ حَرَّم الشِّرْکَ اِخْلاصاً لَهُ بِالرُّبُوبِيَّةِ؛ «و شرک ورزيدن را حرام نمود تا ربوبيت و پروردگارى اش خالص گردد». الاحتجاج، ج 1، ص 134.