يکي از رؤساي چهارگانهي ملائکه، ميکائيل است. قرآن مجيد در آيهي 98 سورهي بقره، از ميکائيل به عنوان «ميکال» ياد فرموده و دشمني با او را در رديف دشمني با خدا و ملائکه و انبيا قرارداده و دشمنِ او را، متهم به کفر کرده است. «من کان عدوالله و ملائکه و رسله و جبرئيل و ميکال فان الله عدو الکافرين» ميکائيل موکل ارزاق موجودات بوده و اعوان و ياران نيز در جميع عالم دارد. اميرالمؤمنين، عليهالسلام، ميفرمايند: «جبرئيل مؤذن اهل آسمانها و ميکائيل امام آنهاست، که در بيتالمأمور به او اقتدا ميکنند. امامت مقام بلندي است که شايستهي آن نيست؛ مگر کسي که مقام بالاتر و داراي شرايط جامعتري باشد» سيد نعمت ا... جزايري ميگويد: «ميکائيل از«کيل» است يعني اندازهکردن. کار و عمل او، پيمانهکردن آب در وقت نزول است و آن موکل ابرهاست و هميشه نزول مطر از ابر به اندازي پيمانهاي است؛ مگر در زمان نوح نبي، عليهالسلام، که در آن روز، پيمانه و اندازه نبوده. اما اين مطلب بعيد است؛ زيرا «ميکائيل در لفظي عبراني است نه عربي» امام زينالعابدين، عليهالسلام، در دعاي سوم صحيفهي سجاديه ميفرمايند: «و ميکائيل ذوالجاه عندک و المکان الرفيع من طاعتک؛ و درود فرست بر ميکائيل که نزد تو داراي منزلت و در طاعت و بندگي، داراي مقام بلند است».( رياض السالکين، ج2، ص21، 26)
نظر خودتان را ارسال کنید