چرا امام رضا(علیه السلام) نام دخترشان را عایشه گذاشتند؟

سلام وقت شما بخير مدرک معتبري دال بر وجود شخصي به نام عايشه در ميان فرزندان امام رضا (ع) وجود ندارد ؛ قول مشهور و قريب به يقين اين است که امام رضا (ع) تنها يک فرزند داشته و آن هم امام جواد (ع) است ، اقوال ديگر ، مختلف بوده و بيشتر ، از منابع اهل سنت نشأت گرفته اند که البته در بيشتر آنها ، ذکري از عايشه نيست. ضمن آنکه بسياري از منابع تنها يک فرزند يعني امام جواد(عليه السلام) را براي امام رضا(عليه السلام) ذکر کرده اند: شيخ مفيد در الارشاد مي فرمايد : و مضي الرضا بن موسي عليه السلام ولم يترک ولداً نعلمه الا ابن الامام بعده ابا جعفر بن محمد علي عليهما السلام و کانت سنه اليوم وفاه ابيه سبع سننين و اشهراً [?] يعني امام رضا (ع) از دنيا رفت و تا آنجا که ما مي دانيم فرزندي از او جز حضرت امام محمد تقي باقي نمانده بود و در روز وفات امام رضا (ع) سن شريف او هفت سال و چند ماه بود. ابوجعفر محمد بن جرير بن رستم طبري از علماي قرن چهارم مي گويد: تنها فرزند آن حضرت امام محمد تقي بوده است. [?] و ابن شهر آشوب در مناقب ج ? ص ??? مي گويد: و ولده محمد الامام فقط تنها فرزندش امام محمد تقي (ع) بوده است. حال برفرض وجود چنين نامهايي براي فرزندان ائمه(عليهم السلام) بايد عرض کنيم: نام گذاري بچه هاي امامان به اين اسم‌ها نه منع عقلي دارد و نه منع شرعي چون اين اسامي معاني بد و شرک آلودي ندارند که امامان و يا شيعيان نتوانند براي بچه‌هاي شان از آنها استفاده کنند. و اينکه برخي از انسانهاي منفور داراي اين اسمها بوده و يا هستند دليل نمي شود که کسي ديگري نبايد آنها را روي بچه هاي شان بگذارند. چه بسا انسانهاي نا باب هستند که اسم شان محمد ،‌حسن‌،‌ علي ،حسين و امثال اينها مي‌باشد ولي ناباب بودن آنها دليل بدي اين اسامي نمي شود تا انسانهاي خوب نتوانند از آن اسامي براي خود شان استفاده کنند. و نيز اسم گذاري به اين نامها دليل بر محبت و دوستي نامگذار با کساني که قبلا اين اسامي را داشته اند نمي‌باشد مگر اينکه خود اظهار کرده و علت نام گذاري را بيان کرده باشد چنانچه که در استفاده از اسامي پيامبران و امامان اين علت در ميان مسلمانان رايج مي‌باشد. اما مجرد اسم گذاري دليل بر اين علت نيست. وجه نام گذاري بچه هاي امامان و يا اصحاب امامان معصوم اين است که اين نامها در آن زمان رايج بوده است و بر خلاف امروز که اين اسامي حساسيت برانگيز و نشان دهنده‌ي نوع مذهب و تفکر افراد است در آن زمان ها چنين نبوده و حتي تا قرن ها اين اسامي در ميان آنها و از جمله شيعيان رواج داشته است و کسي با اين نام ها حساسيت نداشته است. اگر به کتب رجالي شيعه از جمله معجم رجال الحديث مراجعه کنيم، اين اسامي را در ميان شيعيان و حتي ياران نزديک ائمه ـ عليهم السلام ـ به صورت فراوان مي بينيم و علت آن اين بوده است که نامگذاري خلفاء و يا هر فرد ناصالحي به يک اسمي، عيبي براي آن اسم محسوب نمي شود. پي نوشتها: [?]. لارشاد، ج ?، ص ???، چاپ مؤسسه آل البيت. [?] دلائل الامامه، ص ???، ناشر منشورات رضي، قم، چاپ ????