چرا به امام ششم صادق می گویند؟

سلام وقت شما بخير از آنجا که فقيهان و محدثان غيرشيعه هم‌عصر امام صادق(ع) حضرت را به راستگويي در نقل روايات ستوده‌اند، ايشان به لقب «صادق» شهرت يافته است. امام صادق ما شيعيان معتقديم که همه امامان از يک نور هستند و دانش آنها يکسان است. امام پيشين دانش‌هايي را که از پدر خويش دريافت کرده بود، به فرزند خويش منتقل مي‌کرد و در مقام علم و فضيلت، هيچ امامي بر امام ديگر برتري نداشت. هر کدام بنابر موقعيت زمان و مکاني که داشت، وظايف خود را به انجام رساند، مثلاً در زمان حضرت علي(ع)، دوراني اقتضا مي‌کرد حضرت خانه‌نشين شود و در حکومت دخالتي نکند، اما در زماني ديگر با هجوم مردم براي بيعت، به امر حکومت اقدام نمود. سيدالشهدا براي حفظ دين، جان خود و يارانش را نثار کرد. بنابر اين تمام امامان(ع) الگوي زندگي ما انسان‌ها و شيعيان در اوضاع مختلف هستند و مذهب شيعه منتسب به همه آنها است. اما اصطلاح مذهب جعفري، اشاره به روش شيعيان در مسائل فقهي و احکام ديني است، در مقابل مذاهب چهارگانه فقهي اهل سنت (حنفي، مالکي، شافعي و حنبلي)، همان گونه که به شيعيان در مسايل اعتقادي و نوع حکومت و سياست، مذهب علوي يا علويون گفته مي‌شود. مذهب جعفري به دليل گسترش و کثرت روايات فقهي از امام صادق(ع) است. اگرچه امامان ديگر نيز در بيان احکام و معارف اسلام (تشيع) نقش داشته‌اند، اما تأثير آنها با توجه به موقعيت زماني شان از امام صادق(ع) کمتر بود. در عين حال که دانش امام جعفر(ع) نيز از پدران بزرگوار به ايشان منتقل شده بود. امامان معصوم در نشر و گسترش دانش‌هاي ديني که مورد نياز مردم بود، از هيچ کوشش فرو گذار نمي‌کردند و در هر زماني که فرصت را آماده مي‌ديدند، به اين امر اقدام مي‌کردند، اما با موقعيت زماني ويژه‌اي که براي امام صادق(ع) فراهم آمد، حضرت بهتر توانست اين وظيفه مهم را به انجام رساند، به همين خاطر مذهب شيعه را مذهب جعفري مي‌نامند. مذهب تمام ائمه دوازده‌گانه،‌ همه يکي است و اين طور نيست که هر يک مذهب خاصي داشته باشند، اما بعضي از ائمه در زمان بني اميه و بني عباس، اسير و زنداني و شهيد شدند و مسلمانان جرأت ارتباط با آنان را نداشتند. ائمه معمولاً در اختناق شديدي به سر مي‌بردند و فرصت ارتباط با مردم و نشر احکام و تعاليم دين مقدس اسلام را نداشتند، مثلاً امام علي نقي(ع) و امام حسن عسکري را در وسط پادگاني جا داده بودند تا کسي از مسلمانان نتواند با آن حضرات در تماس باشد، به اين جهت مسلمانان نتوانستند معارف را از آنان دريافت کنند. اما در زمان حضرت امام جعفر صادق(ع) و مختصري از زمان پدر بزرگوارشان امام محمد باقر(ع) اين رعب و اختناق کم شد، که به اين دليل بود که بني عباس و بني اميه سرگرم نزاع‌هاي سياسي بودند تا بتوانند خلافت را به دست آورند. در اين مدت امام جعفر صادق(ع) توانستند آشکارا تعليم و تدريس داشته باشند و شاگردان حضرت به ???? نفر رسيد. در کتب تاريخي ذکر کرده‌اند: در کوفه و بغداد راويان حديث آن حضرت بيش از ?? هزار نفر بودند، از اين رو بيشتر معارف از طريق آن حضرت صادر گشته، بنابر اين مذهب شيعه اثناعشري را جعفري مي‌نامند. افزون بر اين نکات و عوامل ذيل در نامگذاري شيعه به شيعه جعفري دخالت داشته است: 1ـ چهره شاخص و سرشناس حضرت ميان تمام فرق‌ها و گروه‌هاي مسلمان. 2ـ عنوان «مذهب جعفري» شيعيان پيرو مکتب فقهي اهل بيت را از شيعه زيديه که از فقه اهل بيت پيروي نمي‌کنند، جدا مي‌سازد. اما اينکه چرا فقط به امام ششم، صادق گفته مي‌شود به اين دليل است که چون فقيهان و محدثان معاصر ايشان (که شيعه هم نبوده‌اند) حضرت را به راستگويي در نقل روايات به اين لقب ستوده‌اند، به لقب «صادق» شهرت يافته است وگرنه امامي را که منصوب از طرف خدا و منصوص از جانب امامان پيش از اوست، راستگو گفتن، آفتاب را به روشن وصف کردن است! تمام ائمه دوازده‌گانه صادق بوده‌اند، چرا که اگر اين وصف در آنها نباشد، اعتماد و اطمينان که براي پيوند معنوي پيروان و پيشوايان لازم است، حاصل نمي‌شود.