چرا در زیارت عاشورا این همه لعن وجود دارد

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
پاسخ سوال اول:
به صورت خلاصه در پاسخ اين سوال مي توان بيان داشت که:
خداوند بزرگ در قرآن کريم بيش از 40 بار واژه لعن را به کار برده اند براي گروه هاي مختلف گناه کار، ستم کاران غير قابل بازگشت، کافران، بني اسراييل مسخ شده، کساني که عادت بر آزار پيامبر داشتند، يهوديان کتمان کننده حق و کساني که به زنان پاک نسبت ناروا مي زنند را مورد لعن خويش قرار داده اند.
بالاتر از همه اينکه در آيه 159سوره بقره خداوند بزرگ، تمامي مؤمنان را به لعنت کردن اين گروه امر مي نمايد و دستور مي دهد.(1)
پس همان گونه که خداوند ارحم الرحمين است در جايگاه عفو و رحمت؛ اَشَّدُالمعاقبين (شديدترين مجازات کننده) در جايگاه تنبيه و مجازات نيز هست. وظيفه ما بندگي و اطاعت است و رمز اطاعت در اين آيه نهفته است؛
« قل إن کنتم تحبون الله فاتبعوني يحبيکم الله و يغفرلکم ذنوبکم »(آيه31،سوره آل عمران)
اي پيامبر به مردم بگو، اگر خدا را دوست داريد، از شخص من (پيامبر) اطاعت کنيد تا خداوند مهربان نيز شما را دوست بدارد.
حال اطاعت، از پيامبر در زيارت عاشورا چنين است:
الهم ان هذا تبرکت به بنو اميه و ابن آکله الاکباد العين بن العين علي لسانک و لسان نبيک صلي الله عليه و آله في کل موقف وقف فيه نبيک صلي الله عليه و آله الهم العن اباسفيان و معويه و يزيدبن معاويه عليهم منک اللعنه اَبد الابدين.
خداوندا اين روز روزي است که مبارک و ميمون دانستند آن را بني اميه و پسر آن زن جگر خوار، آن ملعون، پسر ملعون که لعن شده بر زبانت و زبان پيغمبرت درود خدا بر او و خاندانش باد در هر جا و هر مکاني که توقف کرد در آن مکان پيامبرت که رحمت خدا بر او و خاندان او، خدايا لعنت کن ابوسفيان و معاويه و يزيد بن معاويه را که لعنت باد بر ايشان از جانب تو براي هميشه .

پي نوشت ها:
(1) 64/احزاب، 38/اعراف، 47/نساء، 13/مائده، 93/نساء، 118/ نساء، 60/ مائده، 88/بقره، 46/ نساء، 52/ نساء، 68/توبه، 57/احزاب، 23/محمد، 6/فتح، 52/عنکبوت، 159/بقره، 68/احزاب، 78/ مائده، 64/ مائده، 23/ نور، 89 و 161/بقره، 61 و 87/آل عمران، 44/اعراف، 18 ، 99 و 60/هود، 25/رعد، 35/حجر، 7/نور، 42/قصص، 52/غافر، 78/ص، 61/احزاب، 60/اسراء.

پاسخ سوال دوم:
زيارت عاشورا گرچه به حسب ظاهر از امام باقر و امام صادق (عليه السلام) نقل شده؛ زيرا صفوان که از ياران امام باقر و امام صادق(ع) است مي گويد: «من در روز عاشورا در خدمت امام باقر (عليه السلام) بودم که اين زيارت را قرائت فرمودند.»
همچنين مي گويد: «امام صادق (عليه السلام) پس از زيارت اميرالمومنين عليه السلام به طرف کربلا اشاره کردند و اين زيارت را قرائت کردند، اما در واقع اين زيارت از ناحيه خود خداوند متعال نازل شده و از احاديث قدسي است، چون شيخ عباس قمي، در مفاتيح الجنان از امام صادق عليه السلام نقل مي کند که: آن حضرت از پدر بزرگوارش و ايشان از اجداد طاهرينش و آنان از پيامبر اکرم(ص) و آن حضرت از جبرئيل و جبرئيل از خداوند متعال نقل مي کنند که حضرت احديت به ذات مقدس خود قسم خورده که هر کس امام حسين(ع) را با اين زيارت، از دور يا نزديک زيارت کند، زيارت او را مي پذيرم و خواهش و حاجت او را برآورده مي کنم و فوز به بهشت و آزادي از جهنم را به او عطا مي کنم و شفاعت او را در حق هر کس که بخواهد قبول مي نمايم»
سپس امام صادق (ع) به صفوان مي گويد: «هرگاه حاجتي پيدا کردي اين زيارت را بخوان که برآورده خواهد شد»
همچنين در بحارالانوار از علقمه بن محمد حضرمي از امام باقر( عليه السلام) حديثي را نقل کرده که مضمونش چنين است که حضرت فرمود: «هر کس امام حسين(ع) را با اين زيارت (زيارت عاشورا) زيارت کند خداوند متعال صدهزار هزار درجه به او بدهد و مثل کسي باشد که با امام حسين(ع) شهيد شده باشد و از آن روزي که امام حسين(ع) شهيد شده و هر پيغمبر و رسولي و هر کس که آن حضرت را زيارت کرده، خداوند ثواب همه آنها را در نامه اعمال او بنويسد.»
همانگونه که در بحث خداشناسي، اول بايد انسان ظرف وجودي اش را از همه آلودگي ها پاک کند و با گفتن «لااله» نفي الوهيت از همه خدايان دروغين و طاغوت ها بنمايد آنگاه با گفتن «الا الله» تسليم در مقابل حضرت احديت شود، در زيارت عاشورا نيز همين مساله حاکم است و به قول عرفا و حکما، اول بايد تخليه صورت گيرد، سپس تحليه انجام شود، يعني براي اين که انسان ملبس به لباس مقدس تولي و تبري شود و شيعه و پيرو بودن خود را به اثبات برساند، اول بايد از دشمنان حضرات معصومين تبري بجويد و ظرف وجودي اش را پاک سازد تا خودش را آماده کند براي تقديم سلام به حضور مقدس امام حسين و اولاد و اصحاب آن حضرت.
روي اين حساب است که در زيارت عاشورا دستور داده شده که اول بايد دشمنان و ظالمان و ستمگران به خاندان عصمت و طهارت را لعن و نفرين کرد بعد به امام حسين عليه السلام سلام داد. اما براي اينکه انسان کاملا دشمني خود را نسبت به دشمنان اهل بيت و امام حسين(ع) و دوستي خود را نسبت به خاندان پيامبر اکرم مخصوصا حضرت اباعبدالله الحسين برساند، بايد اول صد مرتبه لعن و نفرين کند، بعد صد مرتبه سلام و درود و تحيت.
ضمن اينکه در نهايت گفتن اين نکته لازم است که: اگر قرائت صدبار لعن و سلام در هنگام زيارت عاشورا باعث عسر و حرج و يا سبب نخواندن زيارت عاشورا شود اگر چنانچه بعد از هر بخش از لعن ها و سلام ها بگويد: «تسعا و تسعين مره» ان شاءالله ثواب زيارت کامل را خواهد داشت.
موفق و پيروز باشيد.