چرا یه دختر مسلمان شیعه نمیتونه با یه پسر مسیحی یا هر دین دیگه ای ازدواج کنه؟

زندگى خانوادگى محيطى است که مديريت آن با مرد است. بر اين اساس ازدواج مرد مسلمان با زنان اهل کتاب به فتواى بيشتر فقيهان بى‏اشکال است.(1) اما زن مسلمان نمى‏تواند با مردى از اهل کتاب ازدواج کند زيرا: 1. قرآن کريم هر گونه تسلط، حکمرانى و امر و نهى کفار بر مسلمانان را در تمام امور اجتماعى، سياسى، اقتصادى و خانوادگى نفى مى‏کند و دستور مى‏دهد مسلمانان عزتشان را حفظ کنند(2) و زير دست آنان قرار نگيرند. چنان‏که مى‏فرمايد: « لَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکَافِرينَ عَلَى الْمُؤْمِنينَ سَبيلاً»(3)؛ خداوند هيچ‏گاه براى کافران تسلطى بر مؤمنان قرار نداده است. و چون اطاعت زن از مرد، زندگى خانوادگى را استحکام مى‏بخشد اگر زن مسلمان با مردى از اهل کتاب ازدواج کند، بايد اوامر و نواهى او را در زندگى بپذيرد در نتيجه، طبيعى است که اخلاق و رفتار او را قبول مى‏کند؛ چنان‏که امام صادق(عليهم السلام) مى‏فرمايد: «المرأة تأخذه من أدب زوجها و يقهرها على دينه»(4)؛ زن تربيت و رفتار همسرش را مى‏پذيرد و مرد او را به قبول دين خود مجبور مى‏کند؛ بنابراين زن مسلمان چه بسا پس از ازدواج با اهل کتاب از يکتاپرستى روى بگرداند و کافر شود. از اين‏رو اسلام چنين پيوند زناشويى را به صلاح زن مسلمان ندانسته و او را از اين عمل باز داشته است. در روايتى از معلى بن خنيس از امام صادق(عليهم السلام) نقل است: «خداوند مى‏فرمايد: کسى که بنده مؤمن مرا ذليل و خوار گرداند بايد با من بجنگد»؛ پس جايز نيست با اين گونه تزويح، زنان مسلمان را به خوارى کشاند.(5) 2. قرآن کريم در آيه ديگرى مى‏فرمايد: «فَلا تَرْجِعُوهُنَّ اِلَى الْکُفَّارِ لا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَ لا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ»؛(6) آنان(زنانى که مسلمان شده بودند) را به کفار برنگردانيد.(چرا که) نه اينان بر آن کافران حلالند و نه مردان کافر بر اين زنان مسلمان حلالند. نقل است کسى از امام صادق(عليهم السلام) پرسيد: زنم خواهرى عارفه دارد و در محله‏اى از بصره زندگى مى‏کنيم که افراد کمترى هم‏ دين ما هستند آيا مى‏توانيم او را به يکى از آنان تزويج کنيم؟ امام صادق(عليهم السلام) با استدلال به آيه مذکور او را از اين کار نهى فرمودند.(7) 3. يکى از حکمت‏هاى ازدواج کردن در آيات و روايات اسلامى، بقاى نسل است؛ بنابراين اگر مردى با زنى از اهل کتاب ازدواج کند، فرزندى که از زن ذمى متولد مى‏شود به مرد مسلمان ملحق است يعنى مسلمان به شمار مى‏آيد. اما اگر زن مسلمان با مردى از اهل کتاب ازدواج کند، فرزند او به کافر ملحق است نه مسلمان! هر چند طبق موازين اسلامى، مطلقا ملحق به مسلمان باشد ولى بر اساس حاکميت مرد، او مانع چنين کارى خواهد شد، و اين خلاف حکمت مذکور(بقاى نسل) و استقرار انسان در راه مستقيم و هدايت است و با ارسال رسل و انزال کتب، که همگى در راه هدايت بشر بوده است منافات دارد. پس چنين ازدواجى که موجب مى‏شود جمعيت کفر افزايش يابد و مسلمان نيز زير سلطه آنان قرار گيرد در اسلام ممنوع است. بنابراين از آنجايى که ازدواج و ارث بردن و... با پذيرفتن اسلام، مشروعيت پيدا مى‏کند(8) و صحت عقد بر آن مترتب است.(9) و تسلط غير مسلمان بر مسلمان جايز نيست، و عزت انسان مؤمن بايد حفظ شود، ازدواج زن مسلمان با مرد کتابى ممنوع به شمار مى‏آيد و اين مسأله نه فقط ازدواج ابتدايى را شامل است، بلکه بر اساس روايات، زنى که همسر مرد کتابى بوده و مسلمان شده است بايد از او جدا شود؛(10) پس وقتى ادامه زندگى يک زن مسلمان با غير مسلمان جايز نيست، ازدواج ابتدايى با او به طريق اولى ممنوع است. پي نوشت ها: 1. شيخ صدوق، المقنع، مؤسسه امام هادى‏ عليه السلام، 1415ق، ص 308. 2. وَ للَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنينَ، عزت از آن خداوند و رسول او و مؤمنان است، سوره منافقين(63) آيه 8. 3. سوره نساء(4) آيه 141. 4. شيخ صدوق، علل الشرايع، نشر مکتبة الحيدرية، نجف اشرف، 1386ق، ج 2، ص 502. 5. شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، موسسه آل البيت(عليهم السلام)، 1409ق، قم، ج 8، ص 591، باب 147، احکام عشرة، ح 1. 6. سوره ممتحنه(60) آيه 10. 7. وسائل الشيعة، همان، ج 14، ص 424، باب ما يحرم بالکفر، ح 4. 8. کلينى، محمد بن يعقوب، الکافى، دارالکتب الاسلاميه، تهران، 1365ش، ج 2، ص 25،(الاسلام‏شهادة ان لا اله الا اللَّه و التصديق برسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله و حقنت الدماء و عليه جرت المناکحة و المواريث) 9. وسائل الشيعة، همان، ج 14، ص 424، باب 10، ابواب ما يحرم بالکفر، ح 4. 10. همان، ص 417، باب 5، ح 5.