سلام در سوالي که مطرح کرده ايد بر اساس آيه اي از قران بحث ديدن اعمال توسط خدا را مفروغ عنه گرفته ايد و گفته ايد چون قران فرموده و هو علي کل شي قدير پس مشکلي در مورد خدا مطرح نيست اما در مورد امام عصر ع سوال باقي است. نکته اي را عرض ميکنم و بعد بر اساس قران جوابگو خواهم بود چون برداشتم اينه که بر اساس قران اگر مطلب حل شود مشکل شما نيز حل ميشه اما نکته قابل ذکر اينه که در اين مسائل با ديد مادي و جسماني اگر جلو برويد از اساس اشتباه است ديد خود را اصلاح کنيد. البته من بر همين مبناي عقلي ميتوانم جواب شما را عرض کنم اما چون درمورد خداي تبارک و تعالي بر اساس آيه قران مشکل را حل شده فرض کرده بوديد من هم از قران کمک ميگيرم تا در مورد ائمه هم به شما عرض کنم در قران مساله ذکر شده و اينگونه نيست که فقط در مورد خدا آيه اي داشته باشيم . جواب شما بر اساس قران: معمولاً در دادگاهها شاهدان عيني به سود يا زيان طرف گواهي ميدهند، و پس از طي مراحلي، حکم دادگاه صادر ميشود، بر اين اساس نيز در روز رستاخيز شاهداني بر جرائم اعمال انسانهاي گنهکار گواهي ميدهند. قرآن نيز روز رستاخيز را محکمه الهي و روزي که شاهدان به پا ميخيزند معرفي کرده است چنان که ميفرمايد: «يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ»[1] و در آيه ديگر مضمون شهادت آنان را بيان کرده ميفرمايد: «يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ کَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ»[2] مجرمان بر پروردگار خود عرضه ميشوند و گواهان ميگويند آنان کساني هستند که به پروردگار خود دروغ گفتند. گواهان روز رستاخيز به دو گروه تقسيم ميشوند: 1ـ شاهدان عيني خارجي (خدا و پيامبران و...). 2ـ گواهان داخلي (اعضاء بدن مجرم). در اين جا ميتوان از نوع ديگر از شهادت نيز نام برد هر چند خود بحث جداگانهاي دارد و آن مسأله تجسم اعمال است که در جاي خودش بايد به توضيحش پرداخت. نخست به تبيين شاهان خارجي که سوال شما در همين مورد است ميپردازيم که در آيات قرآني به آنها اشاره شده است. 1ـ خداوند بزرگ نخستين شاهد بر کردارهاي انسانهاي خداي بزرگ است، که چيزي بر او در جهان پنهان نيست چنان که ميفرمايد: «لِمَ تَکْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ شَهِيدٌ عَلى ما تَعْمَلُونَ»[3] چرا نسبت به آيات الهي کفر ميورزيد با آن که خدا بر اعمال شما شاهد و گواه است. و در آيهي ديگر ميفرمايد: «إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَهِ إِنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ»[4] خداوند روز رستاخيز ميان آنان داوري ميکند، خدا بر همه چيز شاهد و گواه است. پس براي خدا و اينکه او نيز اعمال ما را مي بيند بهتره به اين آيات تمسک کنيم و آيه اي که شما آورده ايد نسبت به خدا اعمال ما را مي بيند اشکالاتي دارد که وارد آن نمي شوم. 2ـ پيامبران الهي قرآن به روشني يادآور ميشود که روز قيامت فردي از هر امت بر اعمال آنان گواهي ميدهد چنانکه ميفرمايد: «فَکَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّهٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئْنا بِکَ عَلى هؤُلاءِ شَهِيداً»[5] چگونه ميشود آنگاه که از هر امتي گواهي بياوريم و تو را نيز بر آنان (گواهان) شاهد بياوريم... در آيات ديگر نيز به صورت کلي يادآوري شده است که بر هر امتي شاهد و گواهي هست.[6] ولي مفسران گواه هر امت را پيامبر آن امت دانستهاند و گواه اين مطلب اين است که قرآن حضرت مسيح را شاهد امت خويش معرفي کرده است آنجا که ميفرمايد: هيچ اهل کتابي نيست مگر اين که به عيسي پيش از مرگ او، ايمان ميآورد، عيسي در روز قيامت بر عليه آنان شهادت ميدهد.[7] بنابراين ميتوان شهود هر امت را پيامبر آن امت دانست. نکته اي قابل تامل: خوب به اين حرف دقت کنيد زيرا در رسيدن به جواب شما را بسيار کمک ميکند ،اين آيات از علم گسترده و همه جانبه «شاهدان» پرده برميدارد و اينکه شاهدان امتها از کارهاي ظاهري و باطني آنان آگاه ميباشند، زيرا «اَداِء» شهادت فرع «تَحمُلّ» آن است و شهادت به حکم اين که به معني شهود و حضور است مستلزم آن که شاهد نزد مَشهُود بِهْ (کاري که بر وقوع آن شهادت ميدهد) نوعي حضور داشته باشد، اکنون سئوال ميشود آيا با علم عادي ميتوان بر جميع اعمال يک فرد که به صورت پنهان و آشکار در تمام مدت عمر خود انجام داده است شهادت داد؟ بنابراين بايد بگوئيم: پيامبران در پرتو احاطه بر افعال ظاهري و باطني افراد به چنين شهادتي موفق ميشوند. شگفتآور اين که پيامبران نه تنها بر اعمال انسانهاي معاصر خود گواهي ميدهند، بلکه بر اعمال مجموع افراد امت که چه بسا پس از رحلت پيامبر چشم به جهان گشوده و زندگي را آغاز کردهاند، گواهي خواهند داد. و از اين جا ميتوان پايهي گستردگي علم پيامبران و احاطهي غيبي آنان را نسبت به امتهاي خود به دست آورد و بر خلاف انديشه گروهي از کوتهفکران که علم انبياء را به دائره محدودي منحصر ميکنند اين آيات بر خلاف انديشه آنان گواهي ميدهد. 3ـ پيامبر اسلام خدا ميفرمايد: «وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ أُمَّهً وَسَطاً لِتَکُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ وَ يَکُونَ الرَّسُولُ عَلَيْکُمْ شَهِيداً»[8] شما را امت برگزيده قرار داديم تا بر مردم شاهد و گواه باشيد و پيامبر نيز بر شما شاهد و گواه باشد. با توجه به اين که اداي شهادت فرع تحمل آن است اين آيات خود گواه روشني بر وسعت و گستردگي علم پيامبر اسلام بر اعمال ظاهري و باطني امت اسلامي ميباشد. 4ـ گواهي دادن افرادي از امت اسلامي از برخي از جملههاي آيات گذشته استفاده ميشود که امت اسلامي نيز جزء گواهانند مثلاً در آيهي سورهي[9] بقره يادآور ميشود که ما شما را امت برگزيده قرار داديم تا شاهد و گواه بر مردم باشيد و مقصود از «جعلناکم» همه امت اسلامي نيست بلکه مقصود آن طبقه بلند پايه از امت است که از هر نظر شايستگي گواهي دادن را دارند و در روايات اسلامي بر پيشوايان معصوم تطبيق شده است.[10] و وقتي بر امامان معصوم تطبيق شده باز نکته بالا تکرار ميشود که کسي ميتواند شهادت دهد که در مورد مساله مشهود به نوعي حضور داشته باشد پس همانطور که مي بينيد در آيات قران فقط درمورد خدا مساله شهادت بر اعمال مطرح نيست بلکه بسيار گسترده تر است . بر اساس اين آيات فکر کنم مشکل شما حل شود. موفق باشيد. [1] . غافر / 51. [2] . هود / 18. [3] . آل عمران / 98. [4] . حج / 17. [5] . نساء / 14. [6] . به آيههاي: 84 و 89 سورهي نحل، 75 قص، 41 نساء مراجعه شود. [7] . نساء / 159. [8] . بقره / 143. [9] . وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ أُمَّهً وَسَطاً لِتَکُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ وَ يَکُونَ الرَّسُولُ عَلَيْکُمْ شَهِيداً. [10] . کافي، ج1، ص147 ـ 146.
نظر خودتان را ارسال کنید