دو وسيله ي مهم براي عاقبت بخيري! حادثه عاشورا به عنوان بزرگترين اتفاق ناگوار در جهان اسلام است که امت اسلامي و جامعه ي اسلامي هيچ وقت نبايد ماجراي عاشورا را فراموش کنند بلکه بايد ... طبق آموزه هاي اسلامي يکي از مهمترين دعاهايي که انسان بايد بکند عاقبت به خيرى است همانگونه که امام سجاد عليه السلام در دعاى مکارم از خداوند مي خواهند او را به راه حق هدايت کند: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ مَتِّعْنِى بِهُدًى صَالِحٍ لَا أَسْتَبْدِلُ بِهِ، وَ طَرِيقَه حَقٍّ لَا أَزِيغُ عَنْهَا» (صحيفه سجاديه/ دعاى 20) عاقبت به خيري آنقدر با اهميت است که يکى از درخواست ها و دعاهاى اولياى خدا، مسلمان مردن است. همان گونه که حضرت يوسف عليه السلام از خداوند مى خواهد که مسلمان بميرد: «تَوَفَّنِي مُسْلِماً» (يوسف/ 101) خدايا مرا مسلمان بميران. انساني که تا لحظه آخر عمر خود دينش را حفظ و از ولي خدا اطاعت کند عاقبت به خير خواهد شد. همانگونه که حضرت ابراهيم و يعقوب به فرزندان خود سفارش مى کنند که «فَلا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ» نميريد مگر اينکه مسلمان يعنى تسليم پروردگار باشيد. (بقره، 132) عاقبت به خيري، سوال حضرت علي از پيامبر حضرت اميرالمومنين عليه السلام که از اولين کساني بود به پيامبر ايمان آورد و بر پشت سر او نماز اقامه نمود و در ادامه، هيچ لحظه اي پيامبر خدا را تنها نگذاشت و تا آخرين توان خود از پيامبر صلوات الله حمايت و حفاظت نمود، وقتي که نبي اکرم به او خبر از شهادتش داد اولين سوالي که امير المومنين نمودند سوال از عاقبت خودش بود: «افِى سَلَامَهٍ مِنْ دَيْنِى» (شرح نهج البلاغه/ ج 4/ ص 107) آيا وقتى که ضربت مى خورم دينم سالم است؟ و عاقبت به خير مي باشم؟ سوال حضرت علي عليه السلام از پيامبر صلوات الله عليه نشان دهنده اهميت و توجه اولياء خدا به سرانجام امور خود مي باشد همانگونه که خداوند در قرآن مي فرمايد مومنان از خدا عاقبت به خيري مي خواهند و مي گويند: «رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَه إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ» خدايا! دل هاى ما را بعد از آنکه هدايت نمودى، منحرف مساز. (آل عمران/ 8) خواسته انسان هاي باهوش و بلند همت اگر انساني زرنگ باشد به دنبال لذت پايدار و منفعت بيشتر مي رود و هرگز بيشتر را رها نمي کند و به دنبال لذت زودگذر و کم برود همانگونه که اميرالمومنين (عليه السلام) فرموده اند: «لَا خَيْرَ فِى لَذَّهٍ مِنْ بَعْدِهَا النَّارُ» خيرى در لذت هايى که بعدش جهنم است نيست. اگر به صحنه کربلا نگاه کنيم دو لشکر مي بينيم؛ يک گروه افرادي هستند که لذت هميشگي را رها و به دنبال دنياي گذرا رفتند و به قتل امام زمان خود راضي شدند و لعن هميشگي دنبال خود آوردند، ولي گروه مقابل افرادي هستند که رضوان و رضايت خدا و ولي او را به لذت و زندگي اين دنيا ترجيح دادند و در راه حسين عليه السلام شهيد شدند. انسان بلند همت بايد بداند که اين دنيا نابود شدني است و آنچه نزد خداست هميشگي و پايدارمي ماند همانگونه که خداوند فرموده است: «ما عِنْدَکُمْ يَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باقٍ» (نحل/ 96) شخص بلند همت هميشه به فکر عاقبت به خير شدنش مي باشد و مسير حق را طي مي کند همانگونه که مشهور است امام حسين عليه السلام در منزل ثعلبيه به فرزند خود خبر از شهادت کاروانش داد . علي اکبر از او سوال نمود آيا ما در مسير حق هستيم ((يا ابت افلسناعلي الحق))؟ که امام در جواب فرمود بله ما برحقيم، که علي اکبر عليه السلام فرمود:(( اذا لا نبالي بالموت)) حالا که برحقيم از مرگ باکي ندارم. (مقتل الحسين خوارزمي، ج 1، ص 226) حيواناتي که به فکر دنيا هستند خداوند در قرآن افرادي که فقط به فکر اين دنيا بوده و عاقبت به شر شده اند را همچون حيواناتي مي داند که فقط به فکر خوردن هستند: «يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْکُلُونَ کَما تَأْکُلُ الْأَنْعامُ وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ» (سوره محمد، آيه 12) با تامل و تفکر در حادثه عاشورا افرادي را خواهيم ديد که به ظاهر مسلمان بوده و اعمال عبادي اسلام را انجام مي دادند ولي بخاطر حب مال، دست به شمشير برده و نوه پيامبر اسلام صلوات الله عليهم را به شهادت رساندند. يکي از افراد شقي و ظالم عمر سعد است که ابوالفرج اصفهاني در کتاب مقاتل الطالبين نوشته است: وقتي ابن زياد پيشنهاد داد به عمرسعد براي مبارزه با امام حسين عليه السلام او قبول نمي کرد ولي ابن زياد به او پيشنهاد حکومت ري در قبال جنگيدن با امام حسين عليه السلام را مي دهد و عمر سعد يک شب مهلت مي گيرد تا تفکر کند و روز بعد قبول مي کند . عمر سعد هم مسلمان بود و هم امام حسين عليه السلام را مي شناخت ولي آن چيزي که باعث شد او به قتال با امام راضي شود حب مال و حب رياست بود که خداوند اينها را به حيوان تشبيه نموده است. قرآن و اهل بيت، وسيله عاقبت بخيري اگر انسان بخواهد عاقبت به خير بشود همانگونه که هر روز در نماز از خداوند مي خواهيم که ما را هدايت کند و از راه کساني که غضب کرده است بر آنها نجات دهد، بايد اول به ولايت و ريسمان الهي متمسک شود که پيامبر در حديث ثقلين فرمودند: «اني تارک فيکم الثقلين کتاب الله وعترتي ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا بعدي «من در ميان شما دو امانت نفيس و گرانبها مي گذارم يکي کتاب خدا قرآن و ديگري عترت و اهل بيت خودم. مادام که شما به اين دو دست بيازيد هرگز گمراه نخواهيد شد. ياد مرگ، اصلاح کننده انسان نفس انسان همچون اسب سرکشي مي باشد که اگر آدمي نتواند آن را کنترل کند، او را هلاک مي کند و انسان براي در امان ماندن از شر هواي نفس خود بايد افساري تهيه کند تا آنرا رام خود کند و يکي از راه هاي کنترل نفس ياد مرگ است همانگونه که حضرت علي عليه السلام فرمودند: «اذْکُرُوا هَادِمَ اللَّذَّاتِ و منغض الشهوات و داعى الشتات» به ياد آوريد منهدم کننده لذتها، تيره کننده خواهش ها (غررالحکم، ص 162) يکي از درس هاي عاشورا لزوم استقامت در دين و حرکت کردن در مسيرحق تا لحظه آخر مي باشد و بايد در مجالس ابي عبدالله عليه السلام از خداوند و اهل بيت بخواهيم تا در مسير حق ثابت قدم بمانيم و عاقبت به خيربشويم، همانگونه که خداوند مي فرمايد: «إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِکَهُ ..» کسانى که گفتند خداى ما پروردگار ما خداست و در اين عقيده پايدار بودند فرشتگان بر آنان نازل مى شوند. (فصلت/ 30) همانگونه که وقتي امام حسين عليه السلام تصميم گرفت به سوي عراق حرکت نمايد برخاست و خطبه اي ايراد کرد و فرمود: الحمد لله، و ما شاء الله، و لا قوة الا بالله، و صلي الله علي رسوله، خط الموت علي ولد آدم مخط القلاة علي جيد الفتاة.... خط مرگ بر فرزندان آدم حتمي و کشيده شده، مانند گردنبند بر گردن و سينه ي دختران و زنان جوان، (يعني مرگ را مانند گردنبند بر گردن فرزندان آدم انداخته اند). لهوف ، سيد بن طاووس رحمة الله ) امام عليه السلام در اين خطبه مردن و از اين دنيا رفتن را يادآوري کردند تا افراد با ياد مرگ بر هواي نفس خود کنترل و مسير حق که همان حمايت از ولايت و تبعيت از امام عليه السلام بود را انتخاب نمايند. کلام پاياني يکي از درس هاي عاشورا لزوم استقامت در دين و حرکت کردن در مسيرحق تا لحظه آخر مي باشد و بايد در مجالس ابي عبدالله عليه السلام از خداوند و اهل بيت بخواهيم تا در مسير حق ثابت قدم بمانيم و عاقبت به خيربشويم، همانگونه که خداوند مي فرمايد: «إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِکَهُ ..» کسانى که گفتند خداى ما پروردگار ما خداست و در اين عقيده پايدار بودند فرشتگان بر آنان نازل مى شوند. (فصلت/ 30)
نظر خودتان را ارسال کنید