آيات عظام امام، صافى و نورى: اگر جهل به حدى باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمىدادهايد، کفاره واجب نيست ؛ ولى بنابر احتياط واجب، بايد روزههايى را که با حال جنابت گرفتهايد، قضا کنيد. امام، تحرير الوسيلة، ج 1، فيمايجيب الامساک فيه، م 18، فيما يترتب على الافطار، م 1 ؛ صافى، هداية العباد، ج 1، م 1311، 1318 ؛ نورى، تعليقات على العروة، الفصل الثالث، السادس. آيات عظام بهجت، خامنهاى و فاضل: اگر جهل به حدى باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمىدادهايد، کفاره واجب نيست ؛ ولى بايد روزههايى را که با حال جنابت گرفتهايد، قضا کنيد. بهجت، وسيلة النجاة، ج 1، م 1109، 1117 ؛ فاضل، تعليقات على العروة، الفصل الثالث، السادس ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 817. آيات عظام تبريزى و وحيد: بايد روزههايى را که با حال جنابت گرفتهايد، قضا کنيد ؛ ولى کفاره واجب نيست. تبريزى، وحيد: منهاج الصالحين، کفارة الصوم، تتميم. آيةاللَّه سيستانى: پرداخت کفاره واجب نيست و اگر جهل به حدى باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمىدادهايد، قضاى روزهها نيز واجب نيست. سيستانى، منهاج الصالحين، ج 1، کفارة الصوم، تتميم. آيةاللَّه مکارم: بنابر احتياط واجب بايد روزههايى را که با حال جنابت گرفتهايد، قضا کنيد ؛ ولى کفاره واجب نيست. مکارم، توضيح المسائل مراجع، م 1658.
نظر خودتان را ارسال کنید